hoi Jannie,
Dank voor je berichtje!
Zo onwerkelijk als ik mijn zwangerschap in het begin vond, zo onwerkelijk vind ik het dat ik een miskraam heb gehad. "Het gebeurd altijd een ander" en nu heb ik het zelf, zeg maar. Zeker omdat ik het in mijn werk vaak tegenkom. Het was dan ook erg raar om op mijn eigen afdeling patient te zijn. Maar het was ook weer oh zo fijn. Iedereen was zo ontzettend lief en warm voor ons. Echt geweldig! De film van de afgelopen 10 dagen draait nog wel regelmatig door mijn hoofd. Morgen is het een week geleden dat ik gecuretteerd werd. Dan zal ik het vast nog eens doorlopen. Maar ik merk dat de grote berg emoties wel minder wordt. Ook lichamelijk gaat het weer iets beter. Ik ben niet meer zo snel moe en duizelig. De narcose zal eindelijk uit mijn lijf zijn. We hebben het zelfs al over wanneer we het weer willen gaan proberen. Wel vind ik dat erg spannend. Was onze dochter een gelukje of was de miskraam een toevalligheid? Ik denk dat we wachten tot mijn eerste menstruatie om mijn lichaam de kans te geven even te herstellen en dat we het dan weer gaan proberen. Langer kan ik vast niet wachten... Met onze dochter was ik in 1x zwanger en bij deze zwangerschap was ik met min 3 maanden al zwanger (eerder dus dan "gepland"
. Zwanger worden is dus waarschijnlijk niet het probleem. Ik las dat jij gelijk weer zwanger geworden bent? Wat fijn zeg! Ergens las ik dat je 18 september voor een derde echo moet en dat het tot nu toe goed gaat. Goed hoor!
(Gelukkig heeft mijn verloskundige nu al gezegd dat we bij een eventuele volgende zwangerschap al bij een week of zeven voor een echo mogen. Dat vind ik op voorhand al een prettig idee.)
Patty, hoe is het met jou? Ik hoop dat het een beetje gaat en dat het loopt zoals je wil dat het loopt onder deze omstandigheden...
groet,
Meike
Dank voor je berichtje!
Zo onwerkelijk als ik mijn zwangerschap in het begin vond, zo onwerkelijk vind ik het dat ik een miskraam heb gehad. "Het gebeurd altijd een ander" en nu heb ik het zelf, zeg maar. Zeker omdat ik het in mijn werk vaak tegenkom. Het was dan ook erg raar om op mijn eigen afdeling patient te zijn. Maar het was ook weer oh zo fijn. Iedereen was zo ontzettend lief en warm voor ons. Echt geweldig! De film van de afgelopen 10 dagen draait nog wel regelmatig door mijn hoofd. Morgen is het een week geleden dat ik gecuretteerd werd. Dan zal ik het vast nog eens doorlopen. Maar ik merk dat de grote berg emoties wel minder wordt. Ook lichamelijk gaat het weer iets beter. Ik ben niet meer zo snel moe en duizelig. De narcose zal eindelijk uit mijn lijf zijn. We hebben het zelfs al over wanneer we het weer willen gaan proberen. Wel vind ik dat erg spannend. Was onze dochter een gelukje of was de miskraam een toevalligheid? Ik denk dat we wachten tot mijn eerste menstruatie om mijn lichaam de kans te geven even te herstellen en dat we het dan weer gaan proberen. Langer kan ik vast niet wachten... Met onze dochter was ik in 1x zwanger en bij deze zwangerschap was ik met min 3 maanden al zwanger (eerder dus dan "gepland"
. Zwanger worden is dus waarschijnlijk niet het probleem. Ik las dat jij gelijk weer zwanger geworden bent? Wat fijn zeg! Ergens las ik dat je 18 september voor een derde echo moet en dat het tot nu toe goed gaat. Goed hoor!(Gelukkig heeft mijn verloskundige nu al gezegd dat we bij een eventuele volgende zwangerschap al bij een week of zeven voor een echo mogen. Dat vind ik op voorhand al een prettig idee.)
Patty, hoe is het met jou? Ik hoop dat het een beetje gaat en dat het loopt zoals je wil dat het loopt onder deze omstandigheden...
groet,
Meike