Slaaptraining HELP IK WORD GEK

Je geeft aan dat je smiddags zo lang hebt gezeten. Sliep hij smiddags ook niet in zn eigen bed? Hoe vaak slaapt hij nog? Zou hij toe zijn aan 1 slaapje of heeft ie er juist nog 2 nodig?
Onze dreumes van 14 maanden heeft echt nog 2x slapen nodig. (10u en 15.00u) smiddags soms ook even huilen maar zelfde ritueel als hierboven. Soms zijn ze zo moe dat ze niet in slaap komen. Dan is het handig om de signalen van vermoeidheid eerder te herkennen
 
Hoevaak slaapt je zoon nu op een dag? Misschien is hij toe aan 1 slaapje, mijn zoon slaapt gelukkig wel goed maar rond 1 jaar wou hij niet meer in de middag slapen, toen heb ik zijn middagslaap weggelaten. Hij ging een broodje eten tussen de middag en naar bed rond12:30. Het heeft wel ff geduurd voordat hij goed sliep in de middag. 
En wat betreft dat hij niet in zijn bed wil slapen is gewenning natuurlijk. Met mijn eerste zoon was dat ook het geval die sliep niet in zijn bed omdat hij gewend was om in ond bed te slapen. De enige manier was hier om hem toch te laten huilen en volhouden! Op een gegeven moment gaan ze het toch accepteren. 
 
Ja als je hem na 3,5u eruit haalt heb je toegegeven in zijn ogen. Dus volgende keer zal hij weer lang proberen te rekken tot je toegeeft. Enkel doorzetten gaat zin hebben. Kinderen van die leeftijd zijn enorm slim. En een paar nachten minder slaap gaan ze niet van dood... 
 
Wil je perse dat ie in zn eigen bed slaapt of zoek je naar een veilige slaap optie?
Misschien verdiepen in veilig samen slapen? Is een hele uitgebreide FB pagina van met oneindig veel tips. Dan hoef je miet te slaap trainen maar maak je jullie oude (& denk werkende anders had je het niet 13’mnd gedaan) weer veilig :)
 
Hier heb ik een soort gelijk probleem gehad, maar dan met aan de borst in slaap vallen 
wat wij hebben gedaan is het volgende: slaap ritueel elke dag hetzelfde, een stoel naast het bedje zetten en steeds hetzelfde herhalen: mama is bij je, ga maar lekker liggen, doe je oogjes maar dicht, ik ben bij je. En dat dus (eindeloos...) herhalen. Als hij ging staan legde ik hem opnieuw neer, aaide over zn rug. En hem dus niet mee uit bed halen en zelf heel rustig blijven. Natuurlijk protesteerde hij wel, maar dat ging al heel snel beter en hij valt nu zonder te huilen in slaap. En voor mij voelde het heel fijn dat hij niet alleen lag te huilen en dat ik mezelf beneden zat op eten?
Mijn tip is: vind een methode waar jezelf echt achter staat en houd die consequent en liefdevol vol
succes! 
 
Heftig he ? hebben jullie een vaste structuur? Elke dag dezelfde tijd opstaan en dezelfde tijd op bed? Ondanks dat mijn zoontje nauwelijks sliep en 10x op een nacht kwam was dat een begin. Daarnaast: de kamer pikdonker maken (vooral 's avonds ivm melatonine aanmaak), elke 2 minuten in het begin heen en weer gelopen en een vast zinnetje gezegd, hem nìet er uit gehaald of aangeraakt (iedere prikkel die hij krijgt kost weer een kwartier voor hem om te verwerken). Daarnaast gekeken hoe we het 's avonds wat rustiger aan kunnen doen: tv en radio staan niet aan, alle speelgoed wat licht geeft of geluid maakt wordt opgeruimd en we praten op een rustige toon tegen hem en gaan niet meer springen en doen. 's Avonds ook een vaste structuur, kalm slaapliedje, even stevig knuffelen en in bed leggen (daarna begon het heen en weer lopen). Vooral de eerste week is door zetten ? maar daarna kwam er bij ons al wel snel veel verbetering.
 
Als het doel is om hem in bed te laten slapen is hem er na 3,5 uur uithalen inderdaad toegeven. Als je er labiel en agressief van wordt (heel herkenbaar) moet je bij jezelf een manier vinden om hiermee om te gaan. Zo zeggen veel methoden om je kinf min 5 min te laten huilen. Dat past absoluut niet bij mij, maar als ik er naast ga zitten is de kans dat ik overstag ga te groot. Ik ben dus gaan schipperen en wacht nooit langer dan 3 min en blijf in de kamer ernaast. Heel erlijk gezegd heb ik een hele saaie serie gezocht die ik ieder moment kon stoppen en heb ik een speciale koptelefoon opgezet van mijn man (hij vliegt veel). Als mn timer ging liep ik naar haar kamer en dacht ik: niet toegeven, zeggen dat je van dr houdt en dat ze lekker moet gaan slapen. Ik had echt het gevoel dat ze na een paar dagen. mijn vastberadenheid voelde ofzo.  Als ze gelijk weer ging staan liet ik haar gewoon. De eerste 2 weken heb ik geen avonden gehad maar inmiddels slaapt ze al maanden heerlijk in dr eigen bed. 
 
Terug
Bovenaan