Slapen op eigen kamer of niet

Jouw kleine lieve kindje heeft 9 maanden lang in jouw buik gezeten. Het heeft elke ademteug gehoord, elke hartslag gevoeld en dan ineens is het geboren en moet het  deze grote wereld gaan leren begrijpen. Het minste wat je kan doen is jouw kind naast je laten slapen vind ik. onze dochter van 10 maanden slaapt sinds dag 1 bij ons in bed. elke ochtend is het een feestje om wakker te worden als ze naar me lacht. 
 
Het is ontzettend persoonlijk, afhankelijk van jou (en je partner) en van het kind. Vind het eerlijk gezegd een beetje kwalijk hoe er in sommige reacties gedaan wordt over op de eigen kamer slapen, alsof je je kind mishandelt als je daarvoor kiest.
Onze zoon slaapt vanaf dat ie 4 weken is op zijn eigen kamer. We sliepen echt niet goed, alledrie niet, toen hij in de cosleeper bij ons sliep. Vanaf het eerste moment is het prima gegaan. Wat we hier gedaan hebben is dus een cosleeper aangeschaft, maar daarnaast de kamer ook gewoon af gemaakt met bedje en alles. Cosleeper was zo verkocht!
En no worries over de hechting enzo hoor. Als je borstvoeding geeft is een cosleeper wel makkelijker. Maar schaam je ook niet als je tzt tot de conclusie komt dat 'cosleepen' voor jullie niet werkt, er is geen goed of fout!
 
Nog even over de kans op wiegendood. Het blijkt uit onderzoek (hetzelfde onderzoek als degene dat zegt dat op de eigen kamer slapen de kans op wiegendood vergroot) ook dat oververmoeide ouders een verhoogde kans op wiegendood geeft. Daarom wordt er geen eenduidig advies gegeven om het kind op de kamer van de ouders te laten slapen. Het hangt echt af van de omstandigheden of slapen bij jou op de kamer het beste is.
 
Onze dochter slaapt vanaf nacht 1 op haar eigen kamertje. Ik gaf borstvoeding, maar dat heeft ons er niet van weerhouden om haar daar te laten slapen. Ze slaapt goed. Onze slaapkamerdeur staat 's nachts altijd open en die van haar ook. Ik hoor haar echt wel.
Ik moet er trouwens ook niet aan denken om seks te hebben met zo'n kleintje naast me ? We hebben 2 honden, dus op een andere plek dan de slaapkamer seks hebben is ook wat lastig
 
Hier slaapt ze vanaf nacht vijf op haar eigen kamer. Overdag lag ze daar al en s avonds verplaatsten we dan de wieg. Maar om nou met een slapende baby te gaan verhuizen... We sliepen alle drie een stuk beter. En na een moeilijke start was die nachtrust heel hard nodig. Onze kraamhulp gaf ook aan dat je vooral moet zorgen dat jijzelf en de baby goed uit kunnen rusten en dit werkte dus voor ons. Ik gaf bv en werd gewoon wakker van haar, eerst voor de zekerheid babyfoon en deur open, maar dat konden we ook al snel afbouwen. Voor de hechting had het geen effect dat staat er echt los van hoor. Ik heb haar ook nooit in bed genomen, dat vind ik dus echt doodeng en ik zou bv ook bang zijn dat er een stuk van mijn dekbed in de cosleeper zou belanden, maar zo zie je dat het voor iedereen persoonlijk is.
 
Ik heb gekozen voor een co-sleeper. Daar is hij nu uitgegroeid en daarom staat zijn ledikant nu bij ons op de kamer. Ik vind het gezellig (mijn man ook) en makkelijk met de borstvoeding. Toen we uit het ziekenhuis kwamen (keizersnede) vond ik het zelfs spannend om hem in de co-sleeper te leggen en heeft hij in zijn babynestje tussen ons in geslapen. We lagen zowat neus aan neus ?. Het is heel persoonlijk maar ik had er niet aan moeten denken om hem in een andere kamer te leggen. Door de keizersnede was het ook heel fijn dat ik minder hoefde te tillen door de co-sleeper. 
 
Hi, mijn dochtertje sliep in een aanslaap bedje, gaan we met nummer 2 ook weer doen. Je hoeft toch minder je bed uit, kan wat beter slaperig blijven dan als je steeds naar een andere kamer zou moeten lopen, daardoor had ik een betere nacht. Ook kon ik me beter ontspannen als ze naast me lag.
Daarnaast is een van mijn beste vriendinnetjes pedagoog, gespecialiseerd in hechtingsproblematiek, na haar verhalen en theorieën neem ik liever het zekere voor het onzekere. Je kunt er lang of kort over praten maar het is wel het meest natuurlijke voor een pasgeborene om dicht bij de moeder te slapen, hoeveel waarde je hieraan hecht mag iedereen lekker zelf bepalen?
 
Even over die hechtingsproblematiek, wil ik toch even op reageren: toevallig werk ik (ook) als psycholoog gespecialiseerd in (jonge) kinderen en kom ik veel situaties tegen waarbij er sprake is van onveilige hechting. Daar is echt véél meer voor nodig dan alleen niet op de kamer slapen bij je baby! Onveilige hechting is het gevolg van kinderen die fundamenteel het vertrouwen missen dat hun ouders er voor hen zijn als ze hen nodig hebben. Als niet op de kamer slapen betekent langdurig laten huilen 's nachts: ja, dan kan het dit tot gevolg hebben. Maar als je een goede babyfoon hebt en uit bed komt als je kindje huilt, kun je een kind op de eigen kamer net zo goed het vertrouwen mee geven dat nodig is voor veilige hechting hoor.
Mijn mening is dat het verschilt per kind. Onze zoon heeft de eerste twee maanden bij ons geslapen, maar uiteindelijk bracht het ons tot een slaapgebrek omdat we het op één kamer moeilijk konden verdelen (werden steeds allebei wakker) en hij echt veel wakker werd. Hij is toen naar zijn eigen kamer gegaan en sindsdien slaapt hij zelfs beter! Wij hebben een kind voor wie het belangrijk is dat hij één bed heeft en voor ons thuis was het, toen hij nog op onze kamer sliep 's nachts, dan weer handiger dat hij overdag op zijn eigen kamer sliep en 's nachts dan in de wieg bij ons. Dus het verschilt echt per kind, sommige kinderen vinden verschillende slaapplekken dan weer wel prima namelijk. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan