Hopelijk herkent iemand onderstaand verhaal. Vandaag hadden mijn man en ik de 20 weken echo, hartstikke leuk, maar toch ook wel spannend. Nu hebben ze op de echo twee afwijkingen gevonden, een plekje op het hart en de niertjes zijn iets te groot. Als er maar een afwijking gevonden zou zijn, zou dat geen reden tot bezorgdheid zijn, maar deze afwijkingen in combinatie met elkaar zouden kunnen duiden op het Syndroom van Down. En aangezien wij geen nekplooimeting hebben laten doen, moeten we dus verder de medische molen in. Dus gynaecoloog en evt. verder onderzoek.
Op dit moment zie ik het helemaal niet meer zitten. Ik zie de toekomst heel negatief in en weet even niet meer wat ik moet doen. Ik ben al de hele ochtend aan het huilen, terwijl ik weet dat de kans ook bestaat dat er niks aan de hand is.
Heeft iemand ook zoiets dergelijks meegemaakt??
Op dit moment zie ik het helemaal niet meer zitten. Ik zie de toekomst heel negatief in en weet even niet meer wat ik moet doen. Ik ben al de hele ochtend aan het huilen, terwijl ik weet dat de kans ook bestaat dat er niks aan de hand is.
Heeft iemand ook zoiets dergelijks meegemaakt??