slecht nieuws met 20-weken echo

Hallo misspiggy,

Het is misschien wel een late reactie, maar ik ben op dit onderwerp terecht gekomen omdat ik ongeveer in dezelfde situatie zit als jij. Ik heb afgelopen donderdag de 20 weken echo gehad en bij mij hebben ze ook 2 softmarkers gevonden die kunnen duiden op het syndroom van down. Bij mij is er 1 in het hartje en 1 in de hersentjes gevonden. Aankomende woensdag moet ik naar de gyn voor extra onderzoek.

Ik vraag me af hoe het nu met jou gaat en of je al wat meer weet. Ik hoop dat je uiteindelijk toch goed nieuws hebt gekregen.

Liefs, Mirjam
 
Heel toevallig zag ik je berichtje staan. Inmiddels ben ik bijna 32 weken zwanger (morgen) en met ons pupke gaat alles goed. Nadat ze bij ons op de 20-weken echo 2 softmarkers hadden gevonden, zijn we verder de medische molen in gegaan. Uiteindelijk zijn we in Eindhoven bij de afdeling prenatale diagnostiek terechtgekomen. Daar hebben we eerst een gesprek gehad met een klinisch geneticus die ons alles heeft uitgelegd over erfelijke en chromosomale afwijkingen. Aan de hand van dit gesprek werden we voor de keuze gesteld: vruchtwaterpunctie of niet. Omdat wij toen al zo onzeker waren, wilden we echt 100% zekerheid en dus hebben we de punctie laten doen. De ingreep zelf is niet echt pijnlijk, ik had er geestelijk meer moeite mee. De uitslag van zo'n punctie laat lang op zich wachten. Na een week kregen we te horen dat het in ieder geval geen syndroom van Down was en na 3 lange weken wachten kregen we te horen dat er geen chromosomale afwijkingen waren gevonden. Na dit alles heb ik weer terug moeten kruipen op mijn ei om weer te kunnen gaan genieten van deze zwangerschap.
A.s. donderdag krijg ik een extra echo om naar de groei van de niertjes te kijken. Bij mij was er sprake van een vergroting van 0,1 mm. Heel minimaal dus. Het plekje wat ze op het hartje hadden gevonden, schijnt te verwaarlozen te zijn. Op zich zie ik er nu nog niet echt tegenop. Naarmate we verder richting de donderdag gaan, zal ik wel gespanner worden.
Het enige wat ik je kan zeggen is dat ik precies snap hoe je je op dit moment voelt. De onzekerheid en het wachten zijn het verschrikkelijkst. Heel veel sterkte de komende dagen en tijd!
 
Zo, dan hebben jullie ook een hele zware tijd achter de rug. Wel fijn om te horen dat het nu goed gaat met jullie kindje. Ik wens jullie heel veel sterkte toe voor donderdag, wat spannend blijft het natuurlijk toch.

Ik ben nu wel iets gerustgesteld na jou verhaal.

Liefs, Mirjam
 


quote: misspiggy78 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('26-11-2006 15:11:19'));

Heel toevallig zag ik je berichtje staan. Inmiddels ben ik bijna 32 weken zwanger (morgen) en met ons pupke gaat alles goed. Nadat ze bij ons op de 20-weken echo 2 softmarkers hadden gevonden, zijn we verder de medische molen in gegaan. Uiteindelijk zijn we in Eindhoven bij de afdeling prenatale diagnostiek terechtgekomen. Daar hebben we eerst een gesprek gehad met een klinisch geneticus die ons alles heeft uitgelegd over erfelijke en chromosomale afwijkingen. Aan de hand van dit gesprek werden we voor de keuze gesteld: vruchtwaterpunctie of niet. Omdat wij toen al zo onzeker waren, wilden we echt 100% zekerheid en dus hebben we de punctie laten doen. De ingreep zelf is niet echt pijnlijk, ik had er geestelijk meer moeite mee. De uitslag van zo'n punctie laat lang op zich wachten. Na een week kregen we te horen dat het in ieder geval geen syndroom van Down was en na 3 lange weken wachten kregen we te horen dat er geen chromosomale afwijkingen waren gevonden. Na dit alles heb ik weer terug moeten kruipen op mijn ei om weer te kunnen gaan genieten van deze zwangerschap.
A.s. donderdag krijg ik een extra echo om naar de groei van de niertjes te kijken. Bij mij was er sprake van een vergroting van 0,1 mm. Heel minimaal dus. Het plekje wat ze op het hartje hadden gevonden, schijnt te verwaarlozen te zijn. Op zich zie ik er nu nog niet echt tegenop. Naarmate we verder richting de donderdag gaan, zal ik wel gespanner worden.
Het enige wat ik je kan zeggen is dat ik precies snap hoe je je op dit moment voelt. De onzekerheid en het wachten zijn het verschrikkelijkst. Heel veel sterkte de komende dagen en tijd!



Heb je nou achteraf ook spijt dat je ooit die screeningsecho hebt laten laten?
Wij hebben er voor gekozen 'm niet te laten doen, gewoon kop in het zand.

Miep

 
quote: Miep34 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('26-11-2006 19:31:19'));


Heb je nou achteraf ook spijt dat je ooit die screeningsecho hebt laten laten?
Wij hebben er voor gekozen 'm niet te laten doen, gewoon kop in het zand.

Miep





Hoi miep,

ik wil je niet aanvallen om je keuze, die staat vrij uiteraard, maar als je hetzelfde zou meemaken als mijn beste vriendin, die dus een zeer zwaar gehandicapte zoon heeft gekregen die zwaar autistisch is, niet zelf kan eten alleen gepureerd voedsel, downsyndroom heeft en dus geen fijn leven heeft gehad. Hij is nl. afgelopen zomer overleden aan een beroerte...

Dan ben je blij dat je na de screeningsecho nog een keuze hebt om al dan niet te kiezen voor een kindje met een "afwijking"...
En sommige kinderen die geboren worden met een of andere "afwijking" kunne idd zeer gelukkig zijn/ worden, maar het kan dus ook anders zijn...
Voor al die anderen zou ik willen zeggen, hou je taai en fijn dat bij de originele schrijfster van dit bericht niks aan de hand blijkt te zijn...

Groetjes Valerie

PS nogmaals dit is geen aanval op de keuze die je kunt maken, alleen moest dit me even van het hart...
 
Hallo,

Wij hebben ook de screeningsecho   niet gedaan. En na het lezen van bovenstaande verhalen wordt ik weer bevestigd in onze keuze. I
k lees wel vaker verhalen over afwijkingen (hoe minimaal dan ook) die gevonden worden bij de screeningsecho, de maandenlange stress en spanning daarna en uiteindelijk blijkt (natuurlijk niet in   alle gevallen!!) er niets aan de hand te zijn.
Ik kan me aansluiten bij miep34, misschien is het wel kop in het zand, maar ik probeer zo lang mogelijk te genieten van een onbezorgde zwangerschap. Ik snap dat sommige (de meeste in dit geval) wel voor een dergelijk echo gaan, maar voor mij hoeft het niet. Het afbreken van de zwangerschap zou voor ons ook geen optie zijn.
 
Hoi, Ik wil ook nog even reageren op de 20wk echo wel/niet laten uitvoeren. zoals je hier eerder hebt kunnen lezen is bij onze kleine meid een scheefvoetje geconstateerd hierdoor moeten we na 1 week na de geboorte naar het ziekenhuis voor gips. Wij zijn nu heel blij dat wij het weten want zo kan je je goed voorbereiden, ik moet er persoonlijk niet aan denken dat je dit koud op je dak krijgt als je net bevallen bent. Nu hebben wij ons er goed in kunnen verdiepen en dat vinden wij erg positief. En ik heb gelukkig wel een onbezorgde zwangerschap verder. Waar ik me nu eigenlijk aan 'stoor' is dat veel mensen uitkijken naar de 20 wk echo, en het echt iets als een soort van pretecho wordt ervaren. Iedereen moet goed beseffen dat dit het niet is en hou er rekening mee dat ze 'iets' vinden waar je geen rekening mee hebt gehouden.

Gr. Mickey (34 wk + 6 dg)
 
Toevallig heb ik er op het aprilforum waar ik 'thuishoor' ook een topic over geopend. Ik kreeg namelijk de indruk dat ik zo'n beetje de enige was die de 20 weken echo niet liet doen . Maar dat bleek mee te vallen en nu lees ik het hier ook weer.

Het is natuurlijk een heel persoonlijk iets, of je zo'n echo wel of niet laat uitvoeren. Maar ik denk dus inderdaad, wat de schrijfster voor me ook al zegt, dat  sommige mensen het als een pretecho beschouwen. In mijn omgeving verbaasde ik me namelijk al over de reacties op mijn mededeling dat ik 'm niet ging doen. Ach joh, gewoon laten doen, als je niet wil weten of er iets mis is dan zeggen ze dat heus niet.  Dus ik  bellen met het echobureau en ze doen dit dus wel degelijk. Ze zullen het altijd melden. Als het een gratis pretecho zou zijn,  hadden we 'm denk ik wel laten doen, gewoon om een kijkje te nemen bij onze baby, maar  verder niet. Geen onderzoeken en geen geslachtsbepaling.  

Met een screeningsecho kun je trouwens niet te weten komen of het kindje het Down Syndroom heeft of andere chromosale afwijkingen. Als er niets wordt gevonden, is dat ook geen  garantie op een gezond kind, er kan dus altijd iets mis zijn.  Als er iets met het hartje is, dan kunnen ze dat in 50% van de gevallen opsporen. En in 90% vd gevallen kan een aandoening zoals open ruggetje, nieraandoeningen en buikwanddefecten door een getrainde echoscopist (dit staat er ook nog een specifiek bij vermeld??) gezien worden. Het wordt nu wel een beetje een medisch verhaal, maar zo staat het in de info die ik van de vk heb meegekregen.

Een andere schrijfster verteld over een klompvoetje wat ze hebben geconstateerd. Het lijkt me inderdaad erg fijn om hierop voorbereid te zijn.  Ik ben ook blij dat je zwangerschap  verder hier niet onder lijdt.  In jullie geval is het heel duidelijk wat er aan de hand is en dan kun je daar verder mee, maar in  sommige gevallen is het helemaal niet zo duidelijk en zul je dus toch een minder bezorgde zwangerschap hebben, kan ik me zo voorstellen. Maar goed, daar kiest iedereen zelf voor en dat respecteer ik natuurlijk ook! Hoop dan ook dat mijn verhaal niet verkeerd wordt opgevat! We hopen natuurlijk dat al onze kindjes helemaal gezond en wel ter wereld komen, want dat is toch echt het allerbelangrijkste!!

Veel liefs, Mimi
 
Terug
Bovenaan