solliciteren tijdens zwangerschap

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi hoi

ik moet echt even iets kwijt

ik ben 16 en een halve week zwanger en ben sinds een paar dagen werkloos. ik wist 4 weken van te voren ongeveer dat ik mijn baan kwijt zou zijn en heb me in de tussentijd helemaal suf gesolliciteerd.
ik ben bij alle gesprekken zo eerlijk geweest om wel te vertellen dat ik zwanger ben   (terwijl dat volgens veel mensen nog niet had gehoeven) maar goed, ik hou er niet van om die dingen achter te houden.
maar je raad het al, de gesprekken zijn leuk en aardig en veelbelovend tot op het moment dat je dan vertelt dat je zwanger bent. je staat zo weer buiten met de boodschap ''we zoeken toch een flexibeler persoon''.
ik snap het allemaal wel hoor, als ik een eigen baas of 1 of andere hoge piet bij een bedrijf was geweest had ik mezelf ook niet aangenomen denk ik want eerlijk is eerljk, over een paar maand, als je goed en wel ingewerkt bent, ga je met verlof en de 4 maanden daarna zien ze je niet weer.
ik snap het dus allemaal best wel, maar ik word er zo moedeloos van!
ik heb nu een uitkering aangevraagd en heb dus een sollicitatieplicht (wat ik ook braaf doe) maar ik word zo sip van die afwijzingen. zal wel aan mn hormonen liggen ofzo, maar ik kan er zolangzamerhand wel van janken als er weer zo'n afwijzing ligt.
een uitkering is ook niet alles. ik ben blij dat zulke dingen bestaan en mogelijk zijn, maar ik zou me toch een stuk prettiger voelen als ik door te werken aan mijn geld zou komen. ook zou dat natuurlijk altijd meer zijn dan een uitkering.
zijn er meer mensen die dit meemaken of meegemaakt hebben en die me misschien kunnen vertellen hoe zij er mee om zijn gegaan?
voel me vandaag echt klote hierover :(

groetjes antoinet
 
je kunt ook maar beter eerlijk zijn,dat duurt het langst.
maar naar mijn weten ben je ook verplicht naar je werkgever toe om met 12/13 weken te vertellen dat je zwanger bent.
 

vervelend.
is het een idee om via een uitzendbureau te gaan werken. je kan dan aangeven dat je vanaf nu tot een bepaalde datum beschikbaar bent. voel je je wellicht wat beter bij als je gewoon kan werken en geen uitkering hoeft aan te vragen.
 
Wellicht een tip: zeg nooit tijdens je eerste gesprek dat je zwanger bent. Bij het tweede gesprek, waarin het doorgaans over arbeidsvoorwaarden/salaris gaat, kun/moet je het natuurlijk wel melden. Ik ken verschillende vrouwen die deze methode hebben toegepast en de baan kregen.
 
Hallo Antoinette,
Wat vervelend voor je! In principe ben je wettelijk verplicht 3 weken voor het ingaan van je zwangerschapsverlof je werkgever op de hoogte te stellen. Tijdens sollicitaties hoef je in principe niets te zeggen. Sterker nog, het is zelfs wettelijk niet toegestaan dat je werkgever in spé tijdens een sollicitatiegesprek daar naar vraagt omdat zwangerschap ook geen reden is om iemand af te wijzen. Als hij dat wel zou doen dan kan je in principe een klacht indienen. De kans dat je daar zin in hebt is klein, maar het steunt je misschien wel om de sollicitatie onbezwaard in te gaan. Laat je dan ook niet uit het lood slaan. Ik denk dat het belangrijk is dat je zelf wél gelooft dat het de moeite waard is jou aan te nemen, zelfs als je zwanger bent. Ik zou er dan ook zelf pas in ronde twee van de sollicitatie over beginnen. Ik hoop dat je doorzet en een niet-kortzichtige baas vindt die je op waarde schat!
groetjes
Estor
 
Hallo Antionet

Ik weet precies waar je je in bevind.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt.
Ben 20 jaar en op dit moment 23 weken zwanger
Toen ik hoorde dat ik zwanger was, heb ik het mijn baas gelijk verteld.
Op een een of andere manier dachten hun dat ik het kindje zou weghalen en bleven afwachten wat ik ging doen. toen ik echt had bevestigd dat ik het zeker weten ging houden werd ik na 3 weken ontslagen met de bedoeling dat me werk niet goed genoeg was en me contract niet werd verlengt.
toen was ik 8 weken ong. ik was rond die tijd heel erg moe en misselijk dus ik had er eerlijk niet zoveel moeite mee dat ik thuis kon blijven, op dit moment is het wel heeeel anders ik zit al 4 maanden thuis en verveeel me het je weet wel je kan overal solliciteren maar ze nemen je echt nergends aan! heb nu wel een ww uitkering maar dat is echt super weinig het is dat ik thuiswoon anders was er een probleem nu krijg ik hulp van me ouders. heb ook geen vriend de vader van me kindje heeft ons laten stikken voor zijn vrijheid. maar dat is een ander verhaal  heb me op het moment wel aangemeld als vrijwillegster om mezelf wat nuttig te maken!

als je is wil praten ofzo kan je me altijd aanmelden amber_schrijn@msn.com.

sterkte en geniet maar van je zwangerschap! amber 23 weken.
 
Hallo,

Ik zit precies in dezelfde situatie. Ik ben momenteel 18 weken zwanger. Ik verlies mijn baan per 1 september. Ik was vorig jaar sept zwanger en in februari is die zwangerschap misgegaan bij 23 weken.

Ik heb 2 keer een jaarcontract gehad bij mijn huidige baas. In maart moest mijn contract verlengd worden. Toen ik vorig jaar dec polste was het van "jazeker wordt je tijdelijk contract omgezet naar een vast contract". vier weken later vertelde ik dat ik zwanger was. Toen kreeg ik mijn evaluatiegespek alles was goed (januari), men was tevreden maar een onbepaald tijd contract .................. moeilijk. na 2 weken werd ik medegedeeld dat ik weer een jaarcontract zou krijgen. Ik was ontzettend boos maar kennelijk kan dat. Toen ging het mis met de zwangerschap. 2 weken na de bevalling ben ik halve dagen gaan werken om mijn goede wil te tonen het was veel te vroeg.

Toen ontving ik op mijn mail dat per 1 maart ik niet een jaarcontract maar een half jaarcontract ontving! Toen ik vroeg naar de reden werd ik alleen maar afgeblaft er was totaal geen fatsoenlijk woord met mijn baas te praten.

Ik ben toen gaan solliciteren. Ging hartstikke goed. Ik werd aangenomen in het ziekenhuis als secretaresse, een week later testte ik zwanger geheel onverwacht. Omdat ik een hepatitis B spuit moest laten zetten moest ik het wel vertellen, dat gaat niet samen met een zw. En raadt eens? Ik werd niet aangenomen! was toch erg moeilijk want tegen de tijd dat ik met zw.verlof ga moest ik volcontinue meedraaien.................

Tja daar zit je dan.............. ik heb nog wel gesolliciteerd maar goed dat heeft echt weinig zin. Heb zelfs nog aan mijn huidige werkgever gevraagd of hij mijn contract niet wilde verlengen voor maar 3 maand, maar ook dat deed die etter niet.

in sept ga ik dus voor 3 mnd de ww in daarna zw.verlof................. ik zie het wel na mijn bevalling hoor. Ik heb altijd gewerkt. Leuk is het echt niet om WW aan te vragen maar dankzij een werkgever uit de prehistorie........ ben ik in dit pakket terecht gekomen.

liefs talke
 
Haai,

Hier nog iemand die precies weet in welke situatie je zit en hoe jij je voelt, want momenteel heb ik ook geen werk. Mijn baan liep af per 1 mei en dit wist ik van tevoren, op dat moment was ik 20 weken zwanger.
Vol optimisme bezig gegaan met solliciteren én een aantal veelbelovende gesprekken gehad, maar als ik vertelde dat ik zwanger was werd ik tóch afgewezen. (Om andere genoemde reden natuurlijk!!). Ook ik heb een aantal keer een flinke huilbui gehad van teleurstelling en frustratie. Ik wil zo graag!! En dan wordt je zo afgewezen!!

De hele maand mei heb ik werkloos thuis gezeten en van 6 juni t/m 6 juli heb ik 40 uur per week gewerkt als uitzendkracht, een administratieve functie. Sindsdien zit ik weer thuis. Vanaf 9 augustus heb ik zwangerschapsverlof, dus nu 'mag' ik eindelijk van mezelf rustig aan doen. Het vervelende is nu weer dat ik, door die maand uitzendwerk, mijn uitkering en zwangerschapsverlof opnieuw moest aanvragen. Zit ik weer in spanning of alles wel goed geregeld wordt, ik merk dat ik daar erg gespannen van wordt want het geld kunnen we gewoon heel goed gebruiken. Brrr...ik heb net als jou flink de balen van deze situatie... En het is helemaal niet gek dat je zo nu en dan een flinke jankbui hebt..
Het zet geen domper op mijn zwangerschap, maar ik merk dat het sluimert onder de oppervlakte die vervelende gevoelens van onzekerheid en soms moeten die er even uit in de vorm van flinke tranen.

Ik ben nu 35 weken zwanger en mijn plan is om open sollicitaties de deur uit te doen zo rond eind augustus. Misschien dat ik daar wat reactie op krijg, verschillende instellingen gaven aan dat ik 'ter zijner tijd' maar eens contact op moet nemen, dat ga ik ook zeker doen. Mijn doel is per 1 januari 2008 een mooie parttime baan te vinden. Dit is dus hoe ik er mee om ben gegaan.

Als ik jou was zou ik wat uitzendbureau's bijlangs gaan, wie weet hebben ze wat leuke tijdelijke klussen voor je. Dan ben je van huis, heb je collega's en een leuke dagbesteding. En ondertussen toch maar doorgaan met solliciteren, ga in ieder geval niet bij de pakken neer zitten meis!

Succes!!

Groetjes, Line
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan