soms best pittig

Je hebt bij prenatal sluitingen die op je schuifdeuren kan gebruiken. Maar je moet dan wel op iedere deur een soort knopje plakken en daartussen gaat dan een doorzichtig bandje.
Groot nadeel is wel dat je iets op je deuren moet plakken, wat er niet makkelijk afgaat.
 
Hee hoi,

Hier ook een moeder met een pittig mannetje. Als we ergens anders zijn is hij een lieverd, is hij makkelijk te sturen, maar thuis... Soms lijk ik idd bij alles te zeggen, nee dat mag niet, pas op heet, nee niet op het hondenkleed, nee daar mag je niet aankomen, enz. Er zijn momenten dat ik het vervelende gedrag negeer en het goede gedrag stimuleer, dit doe ik als mijn emmertje bijna overloopt. De dagen dat het mooi weer is vind ik heerlijk en hij ook, lekker naar buiten en moe en voldaan naar binnen.

Als hij dan overal aan zit wat niet mag, is het op een gegeven moment brullen, dan laat ik hem met rust en dan na een tijdje geeft hij het op. Soms is hij het er echt niet mee eens en dan staat hij te stamp voeten, loopt rood aan en doet zijn vuistjes in de lucht. Dit voelt niet oke, maar ik probeer te denken dat het een fase is. Hij doet dit alleen in de vertrouwde omgeving, dus bij paps en mams. Voor de rest vd omgeving is hij een vrolijke lachebek.

Soms vind ik het maar raar, we waren een jaar verder voor we zwanger waren en we hadden soms het gevoel dat we nooit paps en mams werden, maar gelukkig was het na een heavy jaar dan wel zo. Een goede zwangerschap en bevalling gehad, maar daarna...dat had ik nooit verwacht. Een brullend kind, niet stil te krijgen, die periode heeft me heel onzeker gemaakt. Toen hij een half jaar was heeft hij een redressiehelm gekregen. Dit is ons meer dan meegevallen, maar door de buitenwereled was het wel eens zwaar, de vervelende reacties.

Nu gaat het goed, maar heeft ie soms zijn buien. Ik zou hem niet willen missen, maar soms merk ik dat ik mezelf vergeet... Voor hem was ik 2 keer in de week aan het sporten, ik was iedere week aan het beeldhouwen en ik had fun in m'n werk. In januari hebben we een miskraam gehad en nu door zijn gedrag zijn we aan het twijfelen. Als ik nog zwanger was had ik er nooit over getwijfeld, maar het valt me nu soms zwaar. Als ik een momentje voor mezelf heb ben ik bekaf en dan heb ik geen puf meer. Voor geen goud zou ik ons ventje willen missen, ik ben super trots op hem. Maar soms zijn er dagen dat ik het niet helemaal kan bolwerken en dan ben ik blij (hoe vervelend het ook is) het hier ook bij anderen terug te lezen. Dus meiden bedankt!

Liefs Lientje
 
hoi,
zo is Jurgen nou ook! Hij wil echt niet in de box en ik doe het huishouden dan ook 's avonds,..... verder heb ik alles "een stukkie hoger" gezet. hij begint nu wel al door te krijgen dat ie er dan een stoel heen moet schuiven en daar op moet kruipen om er bij te kunnen.
verder hebben we alle laatjes op slot, met zo'n baby-sluiting en de kastjes met de sleutel. schemerlampjes hebben we niet meer staan :(
eigenlijk is ons hele huis een box dus
x Suzan
 
Ik vind dit alles wel prettig terug te lezen, en ben ik echt blij dat ik de enige niet ben.
Het gevoel van Lientje herken ik wel;
Dat je voor je gevoel het soms niet meer kan bolwerken.
Ik ben dan ook echt wel supertrots op mijn kereltje maar als hij s' avonds in bed lig ben ik ook zeer blij, effe rust...

liefs marina
 
Terug
Bovenaan