Spannende tijden zijn weer aangebroken...

He Karin,

Veel beterschap gewenst, hoop dat je griepje snel over is.
En veel succes met het afwachten van je 1e echo. We duimen voor je dat het goed gaat!

groetjes,
Dion
 
Hoi Karin,

Dacht net laat ik nog ns kijken op het forum van deze site. Zie ik dat er ook een forum is over zwanger worden na een miskraam.
Karin, ik kon het niet geloven toen ik jouw verhaal las. Het leek wel mijn verhaal! Dit is de derde keer dat ik zwanger ben en ben nu  7 weken!
In 2004 werd ik na de eerste IUI behandeling (na jaren geprobeerd te hebben zwanger te raken) in verwachting. In mijn derde maand kreeg ik een miskraam en hoe! Heb een ware bevalling meegemaakt. Daarna hebben we nog tot halverwege 2005 diverse IUI behandelingen gehad, helaas zonder resultaat. En toen was mijn vriend op. Hij is bij mij weggegaan.  Ik dacht nooit meer iemand te zullen vinden en dus ook nooit meer moeder te worden.
In 2006 had ik mij daarbij neergelegd en het leven was goed zo. Totdat ik eind vorige jaar mijn huidige vriend ontmoette! En tot onze grote verbazing raakte ik - net als jij Karin! - in januari spontaan zwanger. We waren zo blij.  Helaas kreeg ook ik na 6 weken een miskraam en weer een ware bevalling van een 1/2 week lang weëen. Schrale troost we wisten dat ik zwanger kon raken!
De afgelopen weken voelde ik me ook grieperig, verkouden en keelpijn en... een humeur! Afgelopen vrijdag hebben we een test gedaan: yes, hunk, zwanger!
Dinsdag ben ik naar de dokter gegaan en hij heeft ons direct naar het  ziekenhuis doorverwezen. En vandaag (wat n spannende dag) hebben we ons wondertje gezien en hartje gehoord!
Voel me hondsberoerd en misselijk, veel meer dan de vorige keren. Dus wat dat betreft...?
Maar durf nog niet te hopen. Ben zo bang om weer die pijnen voor niets te moeten meemaken.
Toch blijf ik positief. Doe het heel rustig aan (heb er absoluut geen puf om het niet rustig aan te doen!). Slaap veel en voor de rest gezond eten. En mijn werk? Dat doe ik voor mijn doen nu heeeel rustig aan, pech!
Ben blij jouw verhaal gelezen te hebben! Ik dacht altijd dat ik de enige was  met een dergelijk verhaal. Mijn vriendinnen en kennissen zijn allang gesetteld, kinderen hebben die allang pubers zijn. Hopelijk een happy end op min 42ste?
Ben heel benieuwd hoe het verders met je gaat! Ik wens je  heel veel sterkte en vooral geluk dat het nu wel goed mag gaan.

Groetjes van Jet
 
Hoi Jet,

Wat een verhaal zeg! Je hebt nog wel even wat meer te verduren gehad. Ik heb het geluk dat ik zonder problemen op de natuurlijke manier zwanger kan worden en dat mijn man me erg steunt. Gelukkig heb jij nu ook iemand gevonden die voor je gaat en waarvan je dus blijkbaar ook op de natuurlijke manier zwanger kan worden.
Ik ben nu zo'n 5 weken zwanger en mag dus 19 juni voor een eerste echo komen. Fijn dat het zo snel al kan, maar dat brengt ook wel weer spanningen met zich mee, want op het moment van de echo ben ik ruim 6,5 week zwanger en dat is ook het moment waarop het de eerste twee keer misging. Ik ben er nu gelukkig wel redelijk rustig onder en ben vooral bezig met weer herstellen van mijn griepje.
Gisteren dacht ik wel weer aan het werk te kunnen en heb het een halve dag volgehouden, toen ben ik op aanraden van collega's en baas maar weer naar huis gegaan en ben vandaag dus ook weer thuis. Ik kan niet zeggen dat ik me nog heel erg ziek voel, maar ik ben ook nog niet helemaal in orde. Dus deze week lekker uitzieken en aan ons denken. De komende weken worden druk genoeg, dus ik kan beter dan weer fit zijn dan nu door te blijven lopen. Wat de kwaaltjes betreft, daar heb ik (nog) niet zo'n last van, maar dat begon de vorige keer ook met zo'n 6 weken pas dus ik vermoed dat ik me daar voor volgende week alweer op kan gaan verheugen .
Succes de komende tijd en dat het nu bij jullie goed mag gaan, hou ons op de hoogte! Ik bevind me vooral nog op het 'zwanger worden na een miskraam-forum', maar als de echo goed blijkt te zijn dan ga ik me voorzichtiger ook wat meer naar de zwanger zijn forums.

Karin
 
Hoi Karin,

Spannend  he? Het is toch iets (nou ja iets...) wat je constant bezig houdt. Ik heb op de 21ste een afspraak en ben ook van plan om tot die tijd alleen op dit forum te begeven. Vandaag ben ik zo ongelooflijk onzeker en kan niet wachten tot de 21ste. Moet afleiding gaan zoeken, maar ja als ik maar wat doe ben ik zo misselijk. En eigenlijk vind ik dat niet zo erg. Want zo lang ik dat ben, ga het - denk ik -  goed!

Groetjes en het beste Jet
 
Het fijne van dit forum is dat mensen met je meevoelen die echt weten waar je het over hebt!
Ik heb vandaag mijn echo gehad en ben nu 12 weken! Het gaat nog steeds goed.

IK kon het nu niet meer goed aan mijn lijf aflezen, omdat ik niet meer zo misselijk was en tja die eeuwige twijfel.

Ik wens jullie beiden heel veel succes de 19e en 21e.
 
Succes
gr mama van MD
 
Hallo mama van MD en anderen,

Wat fijn te horen dat de 12-weken echo er goed uitzag. Nu proberen te genieten van de zwangerschap.

Het is inderdaad fijn dat je je verhaal kunt delen met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ik kan het goed delen met een vriendin die een zoontje van 1 1/2 heeft, maar die heeft er zelf geen ervaring mee en dat is dan toch   anders. Hier kun je je vragen kwijt, advies geven aan anderen etc.

Ik tel de dagen tot de echo van volgende week dinsdag en hoop dan ook eens goed nieuws te krijgen. Tot nu toe hebben we alleen nog maar vruchtzakjes met niet-levende vruchtjes van ca 6 1/2 week gezien op de echo's, heel raar maar het lijkt al bijna 'gewoon' om dat te zien en geen kloppend hartje.

Ik ben nu bijna 6 weken zwanger en heb nog weinig last van kwaaltjes, ik ben alleen nog steeds herstellende van een griepje dat ik vorige week had en dat duurt wel langer dan normaal. Normaal ben ik er na een paar dagen wel bovenop, maar na ruim een week voel ik me nog steeds niet helemaal fit en 's ochtends is mijn maag niet helemaal op orde. Kan best zijn dat dat wat beginnende kwaaltjes zijn, want de vorige keren was ik zo rond de 6 weken ook wat misselijk 's ochtends. We zullen zien!

Groeten,
Karin
 
Hoi allemaal!

Hier dan weer ff een berichtje van mij. Mama van MD fijn voor je dat de echo goed was! Hoe voel je je nu? En wanneer krijg je de volgende?
Karin, ik begrijp je wel: dat het niet goed zal zijn hoort er zo bij. Ik ken alleen de beginnende zwangerschap en kan me niet voorstellen dat ik dit keer of ooit normaal zwanger zal zijn. Normaal bedoel ik met een dikke buik, plannen maken en vooral het te mogen vertellen aan mensen. Bij mij begon dit keer de kwalen na de zesde week (alhoewel ik net als jij grieperig en helemaal niet in mijn doen was).
Ik heb de afgelopen drie dagen niet optimaal kunnen werken. Ben wel 20 uur per dag  ongelooflijk beroerd en  misselijk; 's nachts kan ik er niet van slapen.  Dus wat dat betreft zou je denken...
We gaan duimen voor volgende week!
Groetjes van Jet
 
Wat superspannend voor jullie he!!! Ik leef echt met jullie mee.
Je wilt heel graag hopen en fantaseren dat het goed is en dan meteen land je weer op aarde, omdat je jezelf voor weer een teleurstelling wilt behoeden.
Ik snap dat helemaal.
Bij mijn eerste echo (7,5 week) heb ik gewoon al gehuild  bij  de gyn  voor de echo plaatsvond. Zo zenuwachtig en gespannen was ik. Het kwam er gewoon allemaal uit.
Maar de gyn begreep mij en zei gelijk: kom we gaan gelijk kijken. En toen hup liggen, ik nog een keer zeggen ik ben zo nerveus.
Rustig maar zei ze toen ik ga meteen kijken: en toen floep dat ding erin en toen riep ze gelijk al: ja ik ziet het hartje al!!!
Dus zij leefde ook zo mee. Dat is echt heel fijn. Ben blij dat zij mijn gyn is.

Ik krijg nu over twee weken weer een controle en dat tot ongeveer de 20 weken echo. En dan zien we wel weer!

Weet je wat ik nu ook meemaak? Dat andere mensen mijn blijdschap proberen af te remmen, want het kan nog misgaan hoor zeggen ze dan.
Ja duuuuh alsof ik dat niet weet........ik vind dat echt verdrietig......
Als ik geen medisch verleden had zou niemand dat tegen mij zeggen als je 12 weken zwanger bent, maar nu wel hoor. Dus aan mijn roze wolk wordt getrokken......

Maar ach.....ik laat het maar verder. Ik drijf er nog lekker op totdat de echo weer voor de deur staat......

Hoe is jullie gevoel over je eigen zwangerschap? En hebben jullie al gedroomd?

gr mama van MD
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan