@sparkle, wenser,esk ydnew

A

ANONYMOUS_USERNAME

Nieuwe jaar dus effe weer bovenaan.

Ten eerste voor jullie allemaal een heel gelukkig nieuwjaar.

@sparkle, dat je een gezond kindje ter wereld mag brengen die jullie veel liefde kunnen geven.

@ wenser dat het een vruchtbaar jaar mag worden voor jullie en dat je dit jaar zwanger mag worden en een gezond kindje in jullie armen mag sluiten.

@ esk voor jullie ook alle goed en gezondheid van de wereld, maar dat kan niet op met 2 gezonde kids.

Hier gaat alles weer een beetje, heb het erg moeilijk gehad 1,5 week geleden, heb toen echt huilend en hysterisch mn man gebeld dat hij moest komen, zag het niet zitten met alles. Nu blijkt het dat ik weer veel zelfvertrouwen moet krijgen, want dat is nu nihil, ik weet wat ik slecht doe maar wat ik goed doe zie ik neit, ook is het zo dat ik nog niet de dingen overzie, als ik meedere dingen tegelijk meot doen, krijg ik veel onrust in me en weet neit zo goed wat ik meot doen wat uiteindelijk verkeerd eindigt. Nu krijg ik gelukkig wel hulp, ze gaan dmv videohome training mij de dingen laten zien die ik goed doe.
Dus ik kan wel zeggen dast het nu wat beter met me gaat, ben er nog lange niet, maar ik geniet nu wat meer, het is niet allemaal meer zon grijze wolk.

Maar wat een lieve zorgen van jullie doet me goed.

Ik houd jullie op de hoogte.

Gr WEndy
 
Hey Wendy!

Fijn weer wat van je te horen! Bedankt voor alle lieve wensen!
Mooi dat je nu wat hulp kunt krijgen! Video home training is echt goed! (niet uit ervaring maar heb er mee gewerkt) Kan zo verhelderend werken!

Wees niet te streng voor je zelf meid, er is zo veel gebeurd in de afgelopen tijd!

Sterkte en hoop dat je snel weer wat meer zelfvertrouwen op mag bouwen.

liefs, Sparkle
 
Ook jullie allemaal het beste voor 2012!

Wendy, fijn om te horen dat je donkergrijze luchten de zon beginnen door te laten. Ik herken je klachten wel hoor. Soms heb ik erg last van mijn hormonen en voel ik me ook een beroerde moeder, vrouw en collega. Heb dan het idee dat ik niets goed kan doen en kan dan alleen maar hysterisch huilen. Is echt ontzettend moeilijk voor mij en mijn man. Bij mij is de oorzaak gevonden in hormonen, maar de oplossing is nog niet direct daar. Ik heb nu weer een nieuwe pil en met een beetje geluk gaat het nu beter. Die onrust die je beschrijft heb ik dan ook. Gelukkig is het bij mij met vlagen en is het met een dagje wel weer voorbij. Ik hoop dat de training je gaat helpen!

Hier is alles goed. Ben eergister weer begonnen met werk en vandaag weer vrij. Daar kan ik denk ik wel aan wennen ;-) . Thomas en Joris doen het hartstikke goed, allebei heerlijke kereltjes.

Groetjes, Esk
 
Lieve Wendy,

Fijn om weer wat te lezen, ik maakte mij wel zorgen hoor. Fijn dat het iets beter gaat, maar je bent er nog niet zo te lezen. Goed dat je hulp hebt en hopelijk bied de videohometraining je nieuw inzicht en meer zelfvertrouwen. Ik ben t wel met Sparkle eens, er is veel gebeurd hoor, vergeet dat niet.

Esk: weer begonnen dus, zal wel omschakelen zijn. Gaan de boys naar het KDV en gaat dat goed? Vervelend dat je zo'n last van je hormonen hebt zeg!

Wenser
 
We zijn inmiddels naar kinderarts geweest en nu heeft Finn andere voeding, van Friso allergy care. Toch waarschijnlijk allergie voor koemelk. Hij heeft lijkt ook wat exceem op voorhoofd, ik moet as dinsdag naar cb en da vraag ik het eens na, want droog zijn dat geloof ik neit meer, als ik elke dag smeer en het blijft er raar uitzien.
Voor de rest slaapt hij nog erg weinig, maar gelukkig savonds gaat het wel goed en snachts ook, dus dat is wel fijn.

Met mij gaat het mwa, maandag en dinsdag is het goed gegaan nu weer wat minder, ik ben ook erg aan het denken geslagen, wat eingelijk niet goed is, over de realtie van mij en mn man. Hij denkt natuurlijk meteen het ergste, maar zo is het niet. Het is wel het gemakkelijkste maar niet de oplossing voor mij. En dan heb ik het over scheiden, aan de ene kant wil ik dat erg graag gewoon zeg maar rust in mn hoofd van alles van mn man en van mn kinderen. Maar ik houd nog van hem, en wil er echt voor gaan vechten voor ons gezinnetje. Poeh wist niet dat een postnatale depressie zoveel impact zou hebben. Wordt er zelf weleens moedeloos van en geef de hoop op.

Dus al met al gaat het mwa mwa, kon beter.

@ wenser. ik zag dat je gereageerd had op de babyboomsite op bb cindy en luc. Wat zij hebben meegemaakt, pffff, zon lieve mensen en dan al die ellende, dat gun je ze niet echt niet.

Ik schrijf er eigenlijk nooit meer, zou ook niet weten wat ik er nu moet schrijven en ben ook bang dat bekende het lezen als ik dit zo allemaal opschrijf.

Wat denken jullie moet ik dat wel doen, zou dat goed zijn?

Nou meiden een heel fijn weekend alvast!!!
 
Lieve Wendy,

Jeetje wat een heftig verhaal. Dat je ook over scheiden zit te denken. Ik kan natuurlijk niet in jullie relatie kijken, maar meid, vergeet niet dat je ziek bent en dat je de wereld nu even vertekend ziet. Ik begrijp uit je verhaal dat je dan weg zou willen van je man en kinderen. Dat is nogal wat. Dat je rust wilt en dat je die nu amper krijgt, dat is heel begrijpelijk. Maar denk eens door: dan zit jij in een klein flatje of bij je ouders in huis, zonder je gezin. Je denkt steeds aan ze en je bent er toch nog steeds mee bezig. Je was altijd zo blij met Amber en je wilde zo graag een tweede hummeltje. Wil je dan de rest van je leven dan alleen doorbrengen?

Ik trek het nu even in het extreme, maar je ziet nu dingen niet meer in het zelfde perspectief als vroeger. Als je gaat scheiden om de rust, wordt het niet rustiger, alleen maar drukker in je hoofd. Maar als er echt iets totaal mis is tussen twee mensen, dan snap ik het wel, dan is het soms wel beter. Alleen weet ik niet of dit het juiste moment is om zo n overweldigende beslissing te nemen.

Jullie hebben samen een enorm moeilijke tijd overleefd en je komt hier samen vast ook wel weer doorheen. Als je nog een paar maanden verder bent, het wat beter gaat met Finn, hij ook wat mag gaan eten (dat scheelt een hoop zorg en gedoe hoor!) en jij verder bent met je therapie en misschien medicijnen, dan is het allemaal weer wat zonniger.
Weet je, je doet niks verkeerd, je kunt je nu alleen niet helemaal geven aan je gezin. Maar leg de lat niet te hoog. Het enige wat ze nodig hebben is hun mama om af en toe tegen aan te kruipen, een potje eten, een lekker bedje. En een beetje structuur, en dat is voor jou ook goed. Voor je man is het dan nu wel zwaarder, maar dat wordt ook weer minder. En als ik het zo lees uit jouw stukje, wil hij er ook voor gaan en wil ook niet dat het mis gaat. Dus chapeau voor je mannetje die het op dit moment wat meer opvangt en chapeau voor jou, omdat je zo hard bezig bent om beter te worden.

Hopelijk kun je nog een beetje hulp om je heen vragen voor wat praktische zaken.

Sterkte meis.
Wenser
Ps. Als jij niet wilt schrijven op de BB-site, moet je dat gewoon lekker niet doen hoor. Geheid dat (bekende) mensen het gaan lezen, en als je dat niet wilt, moet je dat niet doen. Wie weet komt er een moment dat je er achteraf op terug kijkt en er wel iets over kwijt wilt.

 
Bedankt voor je berichtje, gisteren met mn man gesproken en we gaan er samen aan werken, wil hem echt niet kwijt en dat weet hij ook, het is alleen zon dubbel gevoel, ik voel me na gisteren wel wat opgeluchter nu ik het tegen hem heb gezegd. Dat scheelt heel veel. Nu weet hij ook wat er speelt en kunnen we er samen iets aan doen.

WE hebben er ind zolang voor geknokt voor een kindje en ik moet gewoon door een moeilijke tijd nu, en dat gaat lukken, maar de ene dag is ene stuk zwaarder dan een andere dag.

En wat je schrijft over dat ander eten daar kijk ik al naar uit, dan zal eht veel anders gaan, ik merk gewoon dat ik het onderschat heb 2 kinderen met zoveel leeftijdsverschil. Je bent er zolang uit geweest alles is weer net zo nieuw als bij een 1e en je hebt er al 1 op school zitten die ook vriendjes mee naar huis wil nemen en wil spelen en niet te vergeten aandacht wil want tenslotte heeft ze dat al 4,9 jaar gekregen van ons.
MAar ik vind steeds meer mn ritme, en doe veel in het weekend als mn man thuis is, en hij zegt ook dat hij de depressie niet begrijpt en ook onderschat heeft. Hij denkt als het een paar dagen wat beter gaat dat het helemaal weg is en dat is ook frustrerend en daar let hij nu ook op.

MAar wat je zo schrijft klopt allemaal en is fijn dat er zoiets als dit bestaat eigenlijk een "vreemde" die ons niet persoonlijk kent met advies komt, erg fijn.

Fijn weekend en bedankt meiden het doet me goed dit forum!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan