spontaan laten komen of curettage??

Halo allemaal,ook ik heb een miskraam gehad.Eindelijk na 2 jaar ziekenhuisbezoekjen was ik zwanger geworden via hormoonbehandelingen.na 6 weken en 4 dagen hebben wij het hartje horen kloppen,hellas bij de tweede echo met 10 weken en een dag zagen wij dat het hartje gestopt was met kloppen.Dat is gebeurt na 9 weken en 2 dagen.Wij hebben toen besloten voor een curretage onder plaatselijke verdoving.Achteraf viel het allemaal erg mee,mijn vriend mocht er ook bij blijven en dat is voor het verwerkingsproces wel erg prettig.Heb er ook veel over gelezen,en zag in de verhalen veel herkening.dit alles is nu 3maanden geleden,heb er toch nog wel veel verdriet van,zeker omdat al mijn vriendinnen nu zwanger zijn of net een kleintje hebben.Maar hoe hart het ook klinkt het leven gaat verder.ben nu weer bezig met behandelingen in het ziekenhuis.Zal mijn eerste zwangerschap noit vergeten maar het verlangen naar een kindje is zo groot dat we ook weer verder moeten.Wil jou en je man/vriend heel veel succes voor morgen wensen en 1 tip:vraag voor de curretage nog een echo zodat je zeker weet dat je kindje niet meer leeft.Heb ik niet gehad en na een paar weken kwam toch de vraag boven: heeft de assistenten het wel goed gezien,klopte het hartje echt niet meer.succes
 
Hallo.

Ik zit eigenlijk in hetzelfde schuitje. Heb voor de tweede keer te horen gekregen dat het niet goed zit in mijn buik en dat het vruchtje afgestorven is. Een grote klap, zeker de tweede keer. Dan ga je twijfelen of het voor ons wel weggelegd is. Ik moet nu twee weken wachten van de gyn en dan terugkomen om te kijken of het zelf gekomen is of niet, anders zal ik voor curratage gaan denk ik. Weet inderdaad zelf ook niet hoe dat gaat. Vorige keer heb ik het vruchtje spontaan verloren de avond voor de curretage geplant stond.
Momenteel heb ik nog helemaal geen last ergens van. Ook geen bloedverlies. Ik heb nog enorme zere borsten en heb nog steeds het gevoel dat mijn buik groeit maar volgens mij is mijn lichaam gewoon een beetje de weg kwijt.
Het is in ieder geval wel heel fijn te horen dat mensen die twee keer een miskraam hebben gehad daarna wel gewoon kinderen hebben gekregen.

Sterkte allemaal en S. zou je me willen laten weten hoe je curretage was?

Barbara
 
Hoi, Ik heb zelf na mijn miskraam afgewacht omdat ik niet gelijk"van mijn kindje af wilde".ik heb juist geen moeite gehad met idee dat ik een dood vruchtje droeg. Achteraf is het goed voor mijn verwerking geweest dat het nog een paar dagen duurde voordat het loskwam. Ook heb ik zelf nog het vruchtje kunnen bekijken en "begraven", dat vond ik een mooie manier om het af te ronden. Ik had het niet in een kil ziekenhuis onder narcose en met alle risico`s van dien willen doen. Veel sterkte met je beslissing, Madelon
 
Ik ben waarschijnlijk wat laat met reageren, maar wilde je mijn verhaal toch niet onthouden. Vorig jaar juni kreeg ik bij bijna 11 weken zwangerschap ook een bloeding. 's avonds in het ziekenhuis bleek dat ik inderdaad ook zwanger was van een leeg vruchtzakje. De gyn. heeft me vervolgens weer naar huis gestuurd, met de mededeling dat ik het binnen twee weken moest verliezen. Zo niet, dan moest ik weer terugkomen. In die twee weken ben ik een hoop bloed en troep verloren, maar naar mijn weten geen leeg vruchtzakje. Dus weer naar de gyn. Echo gehad, volgens hem zat er nog wel wat, hij kon niet precies zien wat, maar dat zou ik binnen een paar dagen verliezen. Niets van dit alles, na een week of vier stopte het bloeden wel, maar verder niks verloren. Uiteindelijk werd ik na 3 maanden weer voor het eerst ongesteld. Echter de maand daarna bleef ik langer ongesteld dan normaal en kreeg ik plots vreselijke krampen. Na een week pijn lijden, toch maar weer naar de dokter. Die vond dat ik toch maar weer een vervolgafspraak moest maken met de gyn. Kreeg pijnstillers mee en een afspraak voor twee weken daarna bij de gyn. Na drie dagen suf van de pijnstillers, stopte het bloeden en de pijn. En toen na een week, verloor ik zomaar op een ochtend spontaan...iets???!! Het had wat weg van een pruimenpit, heel hard, donkerbruin en overigens zonder bloed...Toevallig moest ik dus vlak daarna weer naar de gyn. Deze wist niet wat dit was, dacht zelfs aan een tweede miskraam....tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet of dit nou het lege vruchtzakje was of een tweede miskraam. Tevens heeft mijn lichaam heel erg lang nodig gehad (nu ruim een jaar na dato zelfs nog) om hormonaal op de rit te komen. Het lukt dus ook nog steeds niet om opnieuw zwanger te worden.....
Mijn advies is dus ook, laat je ten alle tijde cureteren! Dan ben je schoon en kun je verder.....Nu loop ik al ruim een jaar te klooien, mijn hormonen gieren door mijn lijf, zwanger worden lukt opeens niet meer (is er wat beschadigd??).....
 
Beste anoniem,

Wat een rotervaring heb je achter de rug zeg!! Ik hoop dat je je heel snel weer wat beter voelt! Kun je niet nog een afspraak maken met een gyn om je nog eens te laten onderzoeken? Ik herken wel iets uit je verhaal, aangezien mijn eerste miskraam ook spontaan is gekomen. Het heeft bijna een heel jaar geduurd voordat ik me weer een beetje "de oude" voelde. Ik had bloedarmoede en had elke maand ongeveer 1 week géén buikpijn. Maar gelukkig was mijn menstruatie wel enigzins regelmatig, dus dat viel dan weer mee. Ik wens je heel veel sterkte en geluk voor in de toekomst!!

Beste Barbara, ik ben dus nu ruim een week geleden gecuretteerd en eigenlijk viel het me allemaal vies tegen. Onder narcose doen ze hier alleen maar onder hoge uitzondering (kennelijk), en dus werd het plaatselijk verdoofd. Ik heb echt een kwartier lang afgezien, maar het voordeel was dan wel, dat je daarna meteen overal vanaf bent en lekker naar huis kunt. Achteraf ben ik wel blij met de keuze die ik heb gemaakt, maar zou ik een (niet te hopen) volgende keer wel voor een narcose kiezen, denk ik. Ik vind niet dat een vrouw dit hoeft mee te maken als het emotioneel toch ook allemaal al zo zwaar is...
Ik wens jou ook heel veel succes en sterkte en ik hoop dat we allemaal heel snel een gezonde zwangerschap mogen hebben!! We moeten hoop blijven houden voor de toekomst, wat kun je anders doen???
Groetjes, S.
 
Hoi S,

Wat rot dat het zo naar was, de curratage. Ik heb nog steeds niet spontaan een miskraam gehad dus morgen nogmaals naar de gyn, als het dan niet komt dan donderdag of vrijdag curretage. Ik moet zeggen dat ik het nu ook wel helemaal gehad heb met dat wachten hoor. Ik wil nu gewoon door kunnen. Wacht nu alweer meer dan 2 weken en het speelt de hele tijd door mijn achterhoofd. Hoop dat het snel komt of dan maar curretage maar dan kan ik tenminste door.

En wat betreft een volgende keer, we blijven gewoon de moed erin houden.
Jij ook sterkte!!

Barbara
 
Hai S,
Dank je wel voor je reactie. Heb dit bericht er eigenlijk in een opwelling op geschreven, maar het voelt toch wel goed om wat herkenning te hebben. Mijn omgeving doet wel erg zijn best, maar vanwege mijn leeftijd (26) relativeren ze het geheel nog al. Het heeft inderdaad ook nog een tijd geduurd voordat mijn menstruatie regelmatig werd. Mijn cyclus werd op een gegeven moment steeds korter (rond 18 dagen), maar het wordt nu weer wat beter (26 dagen). Wel heb ik weer onwijze haaruitval, zucht.... Af en toe is het zo verleidelijk om gewoon maar weer met de pil te beginnen en dan hopen dat alles weer een beetje normaal wordt...
Ik ben uiteraard weer naar de dokter geweest, maar die probeert het te rekken naar een jaar, voor hem is dat november omdat ik het toen pas verloren ben. Heb al twee cycli moeten temperaturen, als ik deze keer nu nog niet zwanger ben dan moet ik het weer twee keer bijhouden en dan terugkomen. Zaterdag moet ik weer ongesteld worden...
Hoe gaat het nu met jou?
 
hoi s,
ik heb je verhaal over de curretage gelezen en gemerkt dat het je is tegen gevallen ik voel me schuldig dat ik je adviseerde om naar een curretage te vragen wat ik wel vreemd vond dat die gyn het onder plaatslijke verdoving wilde doen je bent al verdrietig dat het fout gaat en dan ook nog potverdorie zoiets daar kan ik toch zo boos van worden je hebt nu wel geleerd wat natuurlijk niet hoopt dat het weer gebeurt maar dat je vragen om narcose veel stekte met je verwerking groetjes m
 
Terug
Bovenaan