Beste Anoniem,
Ik vind het heel vervelend voor jou dat je voor een tweede keer dit moet meemaken. Ik zelf heb vorige maand ook een miskraam gekregen. Ik was 11 weken maar het vruchtje was al met 8 weken overleden. In de 11de week liet het vruchtje pas los en was het voor mij een traumatiche ervaring, sinds dat dat mijn eerste miskraam was, niet alle weefsel was uit mijn baarmoeder en ik had al meer dan 1 liter bloed verloren, waarop de gyn. besloot mij te laten currateren. Hiervoor was ik erg bang want ik had me bang laten maken dat het heel veel pijn doet. Niets is minder waar, ik zal de curretage uitvoering voor jou beschrijven: in jouw geval zal je je moeten melden in het ziekenhuis (waarschijnlijk 1 dag voor de cur.), voordat je naar de ok gaat krijg je een blauwe operatiejurk aan, daarna wordt je in je bed naar de ok gereden, hier wordt je opgevangen door de assistenten die je zullen klaarmaken: er wordt aan je gevraagd of je een ruggeprik wilt of een roesje: je bent dan volledig in slaap (ik koos voor het roesje: je merkt er totaal niets van), je krijgt een infuus om de medicijnen in je aders te brengen en natuurlijk het slaapmiddel, ze brengen van die plakkertjes op de borst aan zodat ze in de ok-zaal je aansluiten op apparaten om je hartslag e.d. in de gaten te houden, je krijgt ook soort mutsje op je hoofd, zodra zij jou voorbereid hebben, word je naar de ok-zaal gereden en moet je van jou bed op het ok-bed gaan liggen, de plakkertjes op je lichaam worden intussen aangesloten op de apparaten en ze brengen via het infuus de medicijnen in, op dat moment zeggen ze:"welterusten" en dat was het laatste dat je nog weet want in de verkoeverkamer wordt je wakker geroepen en besef je je in de eerste instantie niet dat je in het ziekenhuis bent, de zusters vragen wel aan je hoe je je voelt. Ik had helemaal geen pijn, niets. Wanneer je een tijdje bij bent, wordt er naar de afdeling gebeld dat de zusters je kunnen komen ophalen. Je mag die zelfde dag naar huis zodra je geplast heb en je bloeddruk in orde is. Mijn advies aan jou is niet af te wachten totdat het vruchtzakje eruit komt, en als je gecurrateerd bent is je baarmoeder helemaal schoongemaakt en dat is een voordeel en tevens onderzoeken ze de resten die ze eruit hebben gehaald in een lab. Bij een nacontrole (als er resultaat is) krijg je te horen wat de uitslag is. Het is niet eng maar iemand moet je wel precies kunnen vertellen hoe het in z'n werk gaat. Ik kan je ook niet eens vertellen met welke apparaat ze het hebben gedaan hoor. Toen ik op die tafel lag had ik mijn broek met maanverb. nog aan en toen ik wakker werd in de ok had ik ook een broek met maandverb. aan. Je vagina wordt wel schoongemaakt met jodium, dat zie je op de maandverb. De dagen na de curretage waren ook normaal, geen pijn, heel weinig bloedverlies en na vier dagen hield het op .
Ik hoop dat je wat hier aan hebt, en ik wens jou heel veel sterkte. Het kindje komt wel hoor, er zijn veel mogelijkheden op wetenschappelijkgebied.
Groetjes E
Ik vind het heel vervelend voor jou dat je voor een tweede keer dit moet meemaken. Ik zelf heb vorige maand ook een miskraam gekregen. Ik was 11 weken maar het vruchtje was al met 8 weken overleden. In de 11de week liet het vruchtje pas los en was het voor mij een traumatiche ervaring, sinds dat dat mijn eerste miskraam was, niet alle weefsel was uit mijn baarmoeder en ik had al meer dan 1 liter bloed verloren, waarop de gyn. besloot mij te laten currateren. Hiervoor was ik erg bang want ik had me bang laten maken dat het heel veel pijn doet. Niets is minder waar, ik zal de curretage uitvoering voor jou beschrijven: in jouw geval zal je je moeten melden in het ziekenhuis (waarschijnlijk 1 dag voor de cur.), voordat je naar de ok gaat krijg je een blauwe operatiejurk aan, daarna wordt je in je bed naar de ok gereden, hier wordt je opgevangen door de assistenten die je zullen klaarmaken: er wordt aan je gevraagd of je een ruggeprik wilt of een roesje: je bent dan volledig in slaap (ik koos voor het roesje: je merkt er totaal niets van), je krijgt een infuus om de medicijnen in je aders te brengen en natuurlijk het slaapmiddel, ze brengen van die plakkertjes op de borst aan zodat ze in de ok-zaal je aansluiten op apparaten om je hartslag e.d. in de gaten te houden, je krijgt ook soort mutsje op je hoofd, zodra zij jou voorbereid hebben, word je naar de ok-zaal gereden en moet je van jou bed op het ok-bed gaan liggen, de plakkertjes op je lichaam worden intussen aangesloten op de apparaten en ze brengen via het infuus de medicijnen in, op dat moment zeggen ze:"welterusten" en dat was het laatste dat je nog weet want in de verkoeverkamer wordt je wakker geroepen en besef je je in de eerste instantie niet dat je in het ziekenhuis bent, de zusters vragen wel aan je hoe je je voelt. Ik had helemaal geen pijn, niets. Wanneer je een tijdje bij bent, wordt er naar de afdeling gebeld dat de zusters je kunnen komen ophalen. Je mag die zelfde dag naar huis zodra je geplast heb en je bloeddruk in orde is. Mijn advies aan jou is niet af te wachten totdat het vruchtzakje eruit komt, en als je gecurrateerd bent is je baarmoeder helemaal schoongemaakt en dat is een voordeel en tevens onderzoeken ze de resten die ze eruit hebben gehaald in een lab. Bij een nacontrole (als er resultaat is) krijg je te horen wat de uitslag is. Het is niet eng maar iemand moet je wel precies kunnen vertellen hoe het in z'n werk gaat. Ik kan je ook niet eens vertellen met welke apparaat ze het hebben gedaan hoor. Toen ik op die tafel lag had ik mijn broek met maanverb. nog aan en toen ik wakker werd in de ok had ik ook een broek met maandverb. aan. Je vagina wordt wel schoongemaakt met jodium, dat zie je op de maandverb. De dagen na de curretage waren ook normaal, geen pijn, heel weinig bloedverlies en na vier dagen hield het op .
Ik hoop dat je wat hier aan hebt, en ik wens jou heel veel sterkte. Het kindje komt wel hoor, er zijn veel mogelijkheden op wetenschappelijkgebied.
Groetjes E