spraak/taalontwikkeling bij peuter van net 2 jaar

Ik ben geen echte vaste meelezer van dit forum, maar misschien dat iemand wel ervaring/tips heeft voor mij.
Ik ging net mijn zoontje naar het KDV brengen en de leidster vroeg of Max thuis ook zo stil is. Op het KDV zegt hij dus gewoon bijna niks. Alleen als hij een boekje leest, zegt hij wel eens wat woordjes, maar voor de rest houdt hij zijn mond dicht.
Nu begint hij thuis steeds meer te kletsen en met name de laatste tijd leert hij iedere dag nieuwe woordjes. Soms word ik er helemaal knetter van als hij voor de zoveelste keer: Al klaar roept.
Nu vroeg ik me af wat "normaal" is voor een kindje van net 2. Zo onzeker als ik ben loop ik me nu dus ontzettend veel zorgen te maken.
 
Mijn dochtertje is net 2 jaar geworden en kletst al maanden de oren van je kop.
Sinds een maand of zo beginnen het ook al een soort zinnetjes te worden waarbij ze de delen die ze niet weet invult met andere klanken/woordjes.
Ook legt ze koppelingen. Bijv. ik zeg als ze een truitje aan wil trekken van haar jongere zusje dat dat te klein voor haar is. Vervolgens wil ze de pop iets aandoen wat niet past en zegt; 'klein voor jou' Het geheugen begint daarbij ook een grote rol te spelen. Ik merk wel dat als we op bezoek gaan bij mensen waar meer kindjes zijn dat Maud wel goed aan het spelen is maar veel minder of nauwelijks 'kletst' en ook eventjes de kat uit de boom moet kijken. Op het kinderdagverblijf heeft ze dat ook als ik haar wegbreng. (hangt even aan mijn broek) maar als ik haar daar 's avonds ophaal dan is ze zeker niet stil en praat en speelt ze volop. Gisteren ging ze voor het eerst 'oefenen' bij haar nieuwe groep met oudere kindjes en ook daar was ze volop bezig.
Misschien heb je van nature wel een kind wat graag in drukte op een afstand blijft en graag de kat uit de boom wil kijken en dan liever eigen rust opzoekt. (dit laatste doet mijn dochtertje zowiezo ook als ze het ergens te druk vind)
Ik zou me er niet zo'n zorgen over maken. Ik weet niet hoe lang hij al naar het KDV gaat en of het ineens ander gedrag is ofdat hij altijd al zo geweest is. Zijn er veranderingen op het KDV geweest?

 
Hallo,

Rondom 2 jaar verwacht je op het gebied van praten eigenlijk twee dingen van een kindje.
Het eerste is de 'woordexplosie': ze leren iedere dag wel woorden bij en zo af en toe denk je 'Waar heeft hij dát woord nou weer vandaan?' Uit wat je vertelt lijkt het erop dat je zoontje deze woordexplosie nu aan het doormaken is.
Verder zou hij zo langzaamaan 2-woord-zinnen moeten gaan maken: 'mama weg', 'papa auto', 'baby huilen'... 'Al klaar' is een goed begin, maar telt eigenlijk nog niet echt mee omdat het een vaste uitdrukking is, net als bijvoorbeeld 'kom maar'.
En dat zijn dan de dingen die hij (binnenkort) zou moeten kúnnen. Of hij het ook altijd dóet is inderdaad nog weer iets anders. Misschien durft hij op het KDV wel niet zo goed, zijn andere kinderen hem voor, etc. Jongens zijn trouwens gemiddeld langzamer met praten dan meisjes! Je kunt hem helpen door veel met hem te praten, boekjes te lezen, etc. Maar waarschijnlijk doe je dat al wel.
Als je je echt zorgen maakt kun je het natuurlijk altijd eens bespreken op het CB.

Succes!
Betje.
 
Ik ben blij om te lezen dat ik niet de enige mama ben die zich afvraagt wat een kindje van 2 kan/hoort te  zeggen.
Ik heb een lieve dochter van nu 25 maanden.
Ze heeft een vriendje van dezelfde leeftijd, zijn moeder is duits en praat ook duits tegen hem, zijn vader praat nederlands.
Nu kan dat jochie tellen tot 10, namen noemen, en als je ergens op wijst, benoemt hij het.
Zijn moeder vroeg me eens of er misschien iets mis was met mijn dochter omdat zij dat dus niet doet.
beetje ruzie gekregen natuurlijk, dat zeg je niet!
Maar de twijfel was wel gezet bij mij.
Mijn meissie kan een stuk of 6 nummers mee hummen, en dat zijn lange nummers ook.
verder maakt ze geen zinnen, ze kan zo'n 10 a 15 woordjes.
Het woord bah word voornamelijk gebruikt voor zo'n beetje alles.
Behalve papa en mama natuurlijk.
Het consultatie bureau zag er geen kwaad in maar ik ben heel benieuwd wat andere mama's nou vinden.
Is dit eigenlijk wel normaal, hoort ze nu niet meer te praten?

Een twijfelende mama
 
Hoi,

Tom praat thuis ook de oren van je hoofd.
Maar op de creche is hij een heel ander kind, hij is daar afwachtender dus praat stukken minder, thuis gooit ie alles eruit wat hij vind dat gezegt moet worden :)
Op de creche is hij ook (nog) poeslief, laat alles uit zijn handen graaien, nooit geen weerwoord, en thuis is dat toch heel anders haha.

Tom kan ook al tot 10 tellen, eerst dacht ik, hij kent het riedeltje... maar hij wijst nu echt dingen aan en gaat dan mee tellen.

Maar op de creche issie gewoon anders, is niet zo gek denk ik, want wij zijn op het werk toch ook anders dan in huiselijke sferen.

Maar als we hem dan ophalen, kletst ie ons de oren weer van het hoofd over wat ie heeft gedaan die dag.

Groeten Nens
Tom 27-02-07


 
voor mama-miranda,

Je moet je vooral niet gek laten maken door wat andere mensen zeggen.
Dat zeg ik nou wel zo makkelijk, maar ik zou niet twijfelen, alleen maar boos worden op die vrouw die dat zegt. Net zo als jij dus.

Elk kind is anders, en de ontwikkeling ook. En zolang ze op het cb zeggen dat het goed zit, dan zou ik me geen zorgen maken. Want het cb gaat echt wel 'drammen' als er wat is. In de meeste gevallen doen ze dat al te snel.

Elk kind heeft richtlijnen, naar een 'gemiddeld' kind. Maar die bestaan niet :)
Dus geen zorgen maken hoor... vertrouw op je eigen intuitie, en praat zelf gewoon lekker veel tegen je kindje..

Nens

 
Het ene kind kletst de oren van je kop... de ander is wat stiller. Vaak (niet altijd natuurlijk) zijn jongetjes ook wat stiller dan meisjes (en dat blijft volgens mij altijd zo, want vrouwen schijnen ook meer te zeggen dan mannen)

Ik heb toevallig de andere kant van de medaille... mijn dochter praat enorm veel. Zo veel dat het soms wel eens vermoeiend wordt. Zo veel dat andere mensen opmerkingen maken van:"Ze praat wel VEEL he?"

Als je je zorgen maakt, vraag het even bij het CB of maak eens een afspraak met een logopediste. Op zich is er niets mis met weinig praten als de taalontwikkeling gewoon op peil is. En de een heeft een wat grotere woordenschat dan de anders, maar daar zou ik me ook geen zorgen over maken, dat trekt vaak wel bij. Waarschijnlijk heeft jouw zoontje gewoon andere interesses en is hij ergens anders juist weer heel goed in.
 
Jeetje Mama-Miranda, dat is wel heel kort door de bocht gezegd van die dame zeg. Wat een onzin. Ik kan me voorstellen dat je daar boos en onzeker van werd.

Dat soort tactloze opmerkingen heb je ook gewoon geen boodschap aan. Er is niets mis met een kind dat gewoon wat minder verbaal is. Dan kan nog allemaal omslaan.

Er is altijd wel iemand die kritiek wil geven op jouw kind of op jouw manier van opvoeden. Dat soort mensen moet je gewoon lekker uit hun nek laten kletsen.

 
Terug
Bovenaan