standvastig kind!

PFFFF, wat een opluchting!
Nou ja, voor jullie allemaal niet, maar soms denk ik wel eens dat ik de enige ben. Niet dus!

Ons manneke is 2jr en 1,5mnd. en 2e zoon in rij. Dit vasthoudende gedrag is ook al iets dat hij niet alleen doet omdat hij nu 2 is en nee kent. meneer doet dat al vanaf hij iets duidelijk kan maken. Ik/wij hebben ondertussen gemerkt dat negeren van dat gedrag het beste werkt ook al wil ik af en toe wel eens gr.....
Maar wanneer we er aandacht op vestigen betekend dat voor hem bevestiging. En wanneer we heb negeren eet hij toch bijna meteen zijn banaan, of kleed hij zich aan, of ... hij doet zo toch wat wij willen.

succes met jullie wilvolle kids!
 
Mijn zoontje is 20maanden...en vertikt het soms ook om de hele dag te eten...wil een manderijn die ik dan afpel en eet er vervolgens geen stukje van! Wil Pindakaas op zijn brood, vervolgens geen hapje eten.
Tja ieder heeft zijn eigen ideen en opvoedtechnieken, maar waar het mij om draait is dat ik het laatste woord heb! Daardoor verplicht ik hem 1 hap te eten, dan is het ook goed. Maar dan heb ik hem wel laten weten wie "de baas" is!
 
Wat hier heel goed werkt is zeggen: "als je dit niet opeet, is er geen snoep vanmiddag (op het vaste snoepogenblik)". Je kan er ook iets anders voor in de plaats doen, wat jouw kind erg belangrijk vindt. En je er dan ook echt aan houden! Uberhaupt de oplossing hier voor veel peuterpuberstribbelingen. Een alternatief geven dat nog minder leuk is dan wat ze niet willen. Het idee dat ze toch zelf iets mogen bepalen, helpt ze vaak over de drempel. Als je dit vaker doet, komen ze er vaak al zelf mee van te voren. "Mam, als ik dit opeet krijg ik dan snoep?". Ik zeg trouwens ook als ze iets willen dat ze het ook moeten opeten anders....
 
Hmm, ik begin bijna te twijfelen aan mijn opvoedtechnieken. Ik ben helemaal niet zo streng met eten of met 'de baas zijn'. Zarah is nu bijna 2 en al sinds haar geboorte een kind wat weinig eet. Heb het dus allang opgegeven om me hier mee bezig te houden. Ik zet haar wat voor, eet ze het niet, dan eet ze het niet. Ook wanneer ze zelf kiest voor een banaan en ze wil het ineens niet, nou, dan eet ze het niet, haal ik hem gewoon weer weg. Ik ben van mening dat een kind moet leren wat de consequenties zijn van haar gedrag en keuzes.
De keus voor jou als ouder is inderdaad welke consequenties je wilt dat je kind leert: niet eten van een banaan betekent: 5 uur aan tafel zitten tot je hem wel eet. Of het betekent: geen eten. Ieder voor zich moet besluiten wat het beste past bij het karakter van jouw kind, aangezien jij hem/haar het beste kent.
 
Op dit moment is Maud 3 jaar en laat ze dit gedrag eigenlijk nooit meer zien. Ze kiest iets en eet er in elk geval altijd een groot deel van op. Verder eet ze voor een kind van 3 jaar erg goed. Ze is lief en zorgzaam. De regels en grenzen zijn duidelijk en moppert soms wel als ze het ergens niet mee eens is. Als ze overdrijft moet ze van ons even mopperen op de gang en kan ze weer komen als ze weer gezellig kan doen maar eigenlijk komt dit zelden voor bij de maaltijden of tussendoortjes. Dus nu gaat het eigenlijk wel erg gezellig allemaal.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan