Ik ga 's avonds al wat vroeger naar bed, waardoor ik mijn 7,5 uur wel kan maken. Maar in de praktijk slaap ik die 7,5 uur niet, wordt veel wakker, slaap licht (lig te wachten tot ik haar hoor, echt onhandig) en vanaf 5 uur ben ik al wakker aan het worden.
Het lastige is dat Zarah gewoon niks wil 's morgens. Ze wil eigenlijk niet wakker worden, dus huilt ze. Ze wil geen drinken, ze wil geen speen, ze wil haar beer niet meer (terwijl ze daar echt gek op is), ze wil alleen maar opgetild worden en tegen me aan hangen. Dan wordt ze na 5 minuutjes wat wakkerder en dan is ze klaar om de dag te beginnen. Ik haal haar er dus niet zomaar uit, leg haar steeds neer. Maar hoe vaker ik dat doe, hoe bozer ze wordt en hoe harder ze gaat huilen. Laten liggen is volgens mij geen optie want dan gaat ze ook steeds harder huilen. Maar dit ga ik toch de komende ochtenden blijven doen, desnoods na een kwartier huilen een fles melk geven. Want dit moet ik echt zien te doorbreken. Ben zo ontzettend moe, dat ik niet eens mijn werk normaal kan doen. Verspreek me steeds, kom niet goed uit mijn woorden als ik iets uitleg (ben oefentherapeut en leg veel uit aan mijn patienten), kortom, dit is helemaal niks!
Sorry dat ik zo klaag en elke tip weer af lijk te doen. Ik heb echt wat aan jullie ideeën, en ben blij dat jullie meedenken. Maar ik heb ook al veel geprobeerd en niks lijkt te helpen!