Stel me gerust! Zeg me dat er nog meerdere terror-kindjes zijn.... ;)

Is het volle maan ofzo??? Stijn is voor zijn doen ook helemaal van slag. Alleen overdag, gelukkig slaapt ie ’s nachts wel goed.
Ik vind het knap hoor van de mamma’s die alleen zijn of veel alleen moeten doen. Het is echt een hele klus!
Hoe gaat het nu? Moeten we al hulptroepen sturen?

En o ja, het komt sowieso allemaal weer goed!!!
 
Hoi Dani,
Er zijn nog meer terror kindjes
Sara is ook zo'n pittig ding! Als ze iets niet mag dan word ze heel boos, balt haar vuisten loopt rood aan, begint te krijsen gooit alles van tafel en gaat op de grond liggen slaan

Verder heeft ze ook van die nachten dat ze blijft gieren....pffff een fase   of toch gewoon een pittig karakter????

iig succes met je terroristje!!!
 
Ach...en Julian is zo lief....

Maar dan laat ik wel de blauwe plekken op mijn schouders van het bijten bedekt en moet ik eigenlijk wel lachen om zijn gebalde vuistjes waarbij hij veel kracht zet en bijna rood aanloopt.
En 'nee' is voor hem het startsein om die handeling nóg minstens 15 keer uit te voeren.
Terror? Ja, het begint er wel op te lijken....
Het zal toch wel een fase zijn? Of is hij als man van 28 nog steeds zo? hahaha!


Slapen gaat   hier wel weer goed. Een paar weken geleden was het een drama. Ik vond het een beetje raar dat dat door het 8e doorkomende tandje kwam want van de 7 eerdere had hij ook niet zoveel last. Kwam ik eergisteren tot de ontdekking dat er zelfs een kies door is! Ja, dat mag ook even lastig zijn.

Veel succes met Evi!

Groetjes,
Ellen en Julian
 
Hoi Daan,

Het is vast een fase, heel herkenbaar, al is tess niet zo van het slaan en bijten. Maar wel erg lastig geweest (soms nog wel eens) vooral het niets zelf willen doen, en maar aan je been hangen, dat ging de laatste dagen weer een beetje beter. Het slapen is hier ook geweest, ik denk dat het doorkomende kiesjes zijn geweest, er zitten nu 3 a 4 kiesjes te dringen (denk dat de meeste nu door zijn, mag niet meer kijken) en 2 ontbrekende hoektandjes (ja hier gaan dingen in de verkeerde volgorde).

Helaas is ze vannacht ziek geworden, dus mijn momentje van rust is heel kort geweest. En ja het is pittig alleen, ik kan het alleen maar beamen. Wat ik probeer is het positieve van tess te zien, dus het negatieve tenegeren, hoe moeilijk het ook soms is. Hier door krijgt ze duidelijke tekenen wat wel en niet leuk is. Ok met bijten moet je hard optreden en duideljk zijn, nee is nee, gaat ze door dan even apart zetten. Wat bij Tess werkt is het even in bed (dat was met het zeuren dan).

Probeer hulp te vragen in je omgeving want jij hebt ook je nachten nodig. Oja wat me te binnen schiet, het niet willen slapen overdag kan veroorzaakt worden door oververmoeidheid. Probeer een duidelijk ritme te houden en haar dus ook in bed te leggen wanneer het tijd is en haar er dan niet uit te halen, ik laat Tess vaak gewoon huilen. Ook 's nachts, hoe moeilijk het ook is, het werkt bij Tess wel, niet de eerste nacht maar na 2 heeft ze het wel begrepen. Om de zoveel tijd ga ik haar sussen en wat laten drinken en dan terug in bed. Het langst heeft ze het 2.5 uur vol gehuouden maar toen sliep ze ook als een roosje (oja niet stiekem gaan kijken als ze slaapt want als ze weer wakker worden begin je weer van voor af aan.)

Goh ik lijk wel van het CB. Doe er mee wat je wilt. Mocht je verder willen mailen dan hoor ik het wel nebregt@hotmail.com

Groetjes Nanda, mv Tess

PS. sorry voor eventuele spelfouten, zit op mijn werk en het is erg druk.... baaaaaallll!
 
Fijn te lezen dat er nog meer kleine terroristjes zijn



Vannacht was wederom drama... vanochtend baas gebeld en hele dag liggen dutten.. hopelijk snel verbetering. Zat er gisteravond wel even flink doorheen.

Ah Nelleke, toch hoop ik dat je mij kan vertellen dat je zojuist in het boek gelezen hebt dat er wel degelijk een sprong is met 12,5 a 13 maanden... ja toch?????

Toulouse... stuur maar hulptroep hoor, geen enkel probleem...
Liefst goed in slappe was en erg leuk met mijn kleine meisje... dat is eigenlijk alles wat gewenst is... haha.. nouja, mooie lach... warme persoonlijkheid.. ondernemend.... of... je bedoelde geen man natuurlijk...!
Maar dank voor aanbod!
Stijn ook beetje lastig dus... terwijl hij er zo zoet uitziet... en Ballorig een paar ballen armer heeft gemaakt... haha..
Kom wel keertje koffie doen in Den Haag met dreumes... in auto en op pad is ze wel gezellig.


En dan mama van Sara... hoe herkenbaar! Geen half werk maar temperament!!
Misschien lotgenoten club oprichten.... voor driftkikkertjes met teveel aan temperament! (als ik maar niet in zo een tv programma eindig zoals de nanny... neeee)

Sandra, begrijp je helemaal als je blij bent dat het bedtijd is! Haha, kan je nog zo gek zijn met je kleintje maar op zulke dagen erg prettig als ze zoet gaan slapen...

Ellen, goed te horen dat tandjes ook oorzaak hebben (liever niet natuurlijk maar wel weer liever dat het verklaarbaar is...) Evi heeft er nog steeds maar 6... en is inmiddels 13 maanden.. dus misschien dat er nu heeeel veel tandjes aankomen ofzo... 6 lijkt me wat weinig namelijk...

En Nanda... alles al geprobeerd, van laten brullen (en dat houdt ze met gemak vol.. uur later nog steeds op vol volume... ) tot er even uit tillen... wel bij haar staan maar negeren ... enzovoort... Regelmaat krijgt ze wel maar wil ze niet!
Zal je toevoegen op msn, babbelt wat makkelijker! Ook petje af voor jou hoor.

Mag hopen dat de pittige kleintjes inderdaad op latere leeftijd juist makkelijker worden.... kunnen wij beetje bijkomen! Sorry Jenneke!!!!

Zo word ik heel snel oud!

Liefs en dank voor de opbeurende teksten!

Daan
 
Hoi,

Er is volgens mij geloof ik inderdaad een sprong rond 54/55 weken (als ik me niet vergis). Ik kan je geen advies geven, Isis heeft er (nog??) geen last van, maar in ieder geval heel veel sterkte totdat de storm overgewaaid is!

Groetjes,
Myrna, mv Isis
 
Oei Daan, heeeel veel sterkte gewenst.
Finn had een paar weken geleden dat ie 's nachts steeds een paar keer wakker werd en dan perse bij mij wilde zijn. Errug vermoeiend en ja... het was een fase want een week later sliep ie weer als een roosje.

Helaas begrijp ik dat jou monstertje al langer aan het spoken is. Tis blijkbaar een pittige tante [zou het aan de naam liggen?] die veel Rust en Regelmaat nodig heeft.
Ik vind het super van je dat je het helemaal alleen doet. Ik kan Finn af en toe naar z'n papa gooien als ik 'm zat ben.

Hoop dat je moppie snel weer lekker in d'r velletje zit en d'r mama weer wat rust krijgt.

Liefs,

Tessie
 
Terug
Bovenaan