Sterfdag

Hoi,

wij hebben onze jongste zoon op 27 februari jl verloren aan aml (een zeldzame vorm van leukemie). Hij was 2,5. Op 15 juli jl. zou hij 3 geworden zijn. Wij hebben zijn geboortedag herdacht met het oplaten van ballonnen. We wilden ze eigenlijk oplaten in de dierentuin omdat hij daar tijdens het ziek zijn wel eens kwam tijdens een kort verlof uit het ziekenhuis, maar ballonnen mogen de dierentuin niet in. Uiteindelijk zijn we op het strand geweest en hebben ze daar losgelaten. Met aan het touwtje een motor omdat hij gek was van motoren en een knuffeltje van zijn grote broer. Dit voelde goed zo om zijn eerste geboortedag waar hij niet meer bij is te herdenken. Ik kan me voorstellen dat we het volgend jaar weer anders doen, omdat de pijn dan hopelijk wat minder is en we weer andere ideeen hebben gekregen over hoe we de dag mooi en zinvol kunnen invullen. Ik wil die dag immers nooit voorbij laten gaan zonder iets te doen. Drie jaar geleden hadden we immers een blozende baby in onze armen en maakte hij ons gezin compleet en ons supergelukkig.  
 
Hoi Linda,

Het blijven rare dagen, de uitgerekende datum en de geboorte/sterfdag van je kindje.

Afgelopen zondag was het een jaar geleden dat onze dochter Jade* is geboren en overleden. Onze zwangerschap is met 23 weken afgebroken, omdat Jade* zowel lichamelijk als geestelijk gehandicapt bleek. Er waren bloedvaten niet aangelegd (of geknapt, dat weten ze niet) en daardoor had ze o.a. geen linkerarm en een hersenbeschadiging.

Ik was uitgerekend van Jade op 27 november 2006. Rond deze dagen zijn mijn man en ik een lang weekend naar Ameland geweest. Dat was erg fijn en een mooi weekend. Het bleef raar op de 27ste, want er gebeurde niets..... En je beseft ook dat er op die dag ook niets had hoeven te gebeuren, ik had ook eerder of later kunnen bevallen.

Ook ik was erg ver van te voren bezig met de geboortedag van Jade*. Al met al viel het afgelopen zondag erg mee. Ik ben op dit moment namelijk 38w4d zwanger en heb een kindje om naar uit te kijken. Mijn man en ik hebben afgelopen zondag dus nog de gordijntjes op staan hangen in de kinderkamer. Verder  hebben op een terras gezeten bij ons in de buurt. Daar hebben we uiteraard over Jade* gepraat, wat er allemaal veranderd is dit jaar en wat ons te wachten staat. Verder heb ik in Jade* haar boek geschreven (wat met de nodige tranen gepaard ging). Dit is het boek wat ik bij hou sinds ik wist dat ik zwanger was van Jade*. Ik schrijf er niet vaak meer in, maar heel af en toe vind ik het fijn om te doen. Zo blijft ze met mijn gezin verbonden ofzo.

Het blijft apart om je kindje te herdenken dat alleen in je buik heeft gezeten. We hebben in totaal 5 a 6 uurtjes met  Jade* doorgebracht in het ziekenhuis. En al die tijd was ze dood. Geen lach om te herrineren of contact dat je echt hebt gehad. Zo onwerkelijk allemaal....

Verder kregen we nog het mooie nieuws dat hele goede vrienden van ons waren bevallen van een zoontje die dag. Prachtig vinden we dat. De 29ste is een mooie dag, want het blijft toch de dag waarop ik mama werd van het mooiste en liefste engeltje dat ik ken.

Ik hoop dat je jouw kindje op een mooie en fijne manier kunt herdenken.

Liefs,
Janneke
 
Ik ben ruim 2 jaar geleden bevallen na 18 weken zwangerschap. Wij doen niets bijzonders op de desbetreffende dag. Tuurlijk ik denk er wel aan, maar ik wil het geen beladen dag maken.

Ik denk dat ons knulletje er nog niet klaar voor was om ij ons te komen, dat hij nog een half jaartje meer nodig is. Wij hebben darana nog een zoontje gekregen die geboren is ongeveer een hlaf jara na de oorspronkelijke uitgerekende datum. En ondertussen is ook onze dochter al weer bijna 4 maanden. Ongelooflijk de tijd gaat zo snel.

We genieten nu van onze 4 kids, en af en toe denk ik aan ons kleintje.

Sterkte allemaal.

Miep
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan