Mijn tweede dochter lag in stuit.
Geprobeerd te draaien met 36 weken. Deed flink zeer en is niet gelukt terwijl er ruimte genoeg was in mn buik, ze lag gewoon al te diep.
Geboren met een geplande keizersnede met 38+5. Ik wilde eerst een stuitbevalling proberen, zeker omdat het mijn tweede bevalling was en de eerste was gewoon prima gegaan. Lekker thuis en niks geks. Maar mn dochter werd groot geschat (woog 3950 gram) en een stuitbevalling moet soepel en vlot verlopen en dat zou bij mij niet het geval zijn. Ook deden ze bij mij in het ziekenhuis maar 20 stuitbevallingen per jaar en de gynaecoloog had er weinig vertrouwen in. Toen ik dat hoorde, toch besloten om een keizersnede te doen.
De keizersnede vond ik een mooie ervaring, maar ik beval 1000x liever weer op de normale manier, ik heb daarna zóveel pijn gehad. En met een dreumes in huis was dat echt heel zwaar. Bij een eerste kindje red je je wel met een keizersnede, met een tweede kindje heb je heel veel hulp nodig.
Laat je goed informeren over de mogelijkheden en doe wat voor jou goef voelt.
Een keizersnede is voor iedereen anders.. er zijn vrouwen die het als een makkie ervaren. De 'bevalling' is natuurlijk makkelijk gezien je geen weeen hebt, maar het herstel en de pijn erna vond ik vreselijk.
Maar hopelijk lukt het gewoon om je kindje te draaien! Zo niet... dan komt het ook goef hoor, geef het een plekje in je hoofd en wees blij dat de mogelijkheden er zijn om je kindje gezond op de wereld te krijgen!