jaren geleden ben ik ook verkracht, door twee mannen, had in die tijd ook een vriend, was na de verkrachting zwanger, of het van mijn vriend of van een van die mannen was weet ik niet. Mijn vriend wist niets van de verkrachting, heb het hem niet verteld, wel dat ik zwanger was, hij wilde geen kind en maakte het uit. ik had al 3 kinderen uit mijn stukgelopen huwelijk en ondanks dat ik niet wist hoe ik het zou moeten rooien en of het kindje van mijn vriend of van de verkracting was, heb ik geen seconde nagedacht of ik het weg zou laten halen. Waarom? omdat ik gelovig ben en vind dat zodra het eitje bevrucht is het leven is en je leven niet mag weg nemen. Het was ook MIJN kindje en ik zou het niet over mijn hart hebben kunnen verkrijgen om het te vermoorden. Helaas werd het een miskraam en heb ik dat kindje nooit in mijn armen mogen houden.
