test was positief....

hey,

Nee, die "horror-monen" zijn je lichaam al uit hoor... nou ja... nu er weer in dus.
Dan ben je toch echt zwanger hoor, en het kan echt gelijk raak zijn.
Het moet nog even bezinken en beseffen, probeer er toch een beetje van te genieten.


Groetjes Debby mv B'Elanna
 
Hoi Sabine,

tja, ik heb niet zoveel nieuws toe te voegen aan alle reacties.  Proficiat meid! Kan me goed voorstellen dat als je er niet op gerekend hebt, het even schrikken is. Ben je net bijna ontzwangerd van de 1e, dient zich de 2e alweer aan! Maar als je van de schrik bent bekomen, dan ga je er vast en zeker van genieten.

groetjes
Mie
 
Hey!!

Als je strax van de 1e schrik bekomen bent vind je het vast geweldig!!!      

xx memke
 
Hoi Sabine,

jeetje wat heftig én mooi, als het een beetje gezakt sluit ik me aan bij vorige reacties en wil ik je voorzichtig feliciteren.........
x Esther
 
Allereerst gefeliciteerd.
Kan me heel goed voorstellen dat je geschrokken bent, ook al doe je het 1x onveilig dit verwacht je niet.
Laat het even bezinken en daarna...genieten.
Groetjes Sharon mv Isabel (8.5 maand)
 
Ik heb hetzelfde meegemaakt. Thijn is nu 6 maanden, en ik had 4 weken geleden ook ineens het idee dat ik zwanger zou kunnen zijn. test gedaan, en ja hoor, zwanger...
Wel balen ivm gezondheid. Heb het helaas weg moeten laten halen in het ziekenhuis. Kindje zou nooit levensvatbaar zijn. Echt balen dus... Ik hoorde daarna van mijn huisarts dat je nog ongeveer 6 maanden na je bevalling extra vruchtbaar bent. (had tie ook wel even eerder kunnen zeggen...). Wij hebben bij Thijn namelijk meer dan een jaar gedaan om zwanger te worden..

Ik weet wat je mee maakt.. Ik hoop dat je blij kunt zijn en dat je een goede beslissing kan nemen. Eigenlijk moet je het zien als een wonder dat je zwanger kunt worden..
Niet iedereen is het gegeven...

Gr Bianca
 
Hoi Bianca,

Wat vervelend voor je! Maar hoe wist je dat het niet levensvatbaar zou zijn??

gr,
Sabine
 
Ten eerste: Toch ook van mij gefeliciteerd!
En ten tweede: ik kan me heeel goed voorstellen dat dit heel dubbel moet voelen...
Je bent eigenlijk net pas mama, nog aan het ontzwangeren en je leven is net weer een beetje "normaal" (tenminste, zo voel ik het...) en dan blijk je zwanger te zijn...
Ik heb zelf een aantal maanden ook heel even gedacht dat het wel eens zo zou kunnen zijn, en eerlijk gezegt: ik zou er (ook) niet meteen blij mee zijn geweet hoor. Klinkt idd misschien heel raar en hard voor vrouwen die geen of moeilijk kinderen kunnen krijgen, maar kan het me toch heel goed voorstellen...
Wat zei je man/vriend ervan??
En ben je al een beetje bijgekomen van de "schrik"?
Ik denk idd, als je het hebt laten bezinken, dat je ook echt wel langzaam weer kunt gaan genieten van dit wondertje hoor, want een wonder blijft het!

 
Terug
Bovenaan