Twijfel; derde kindje na tweeling? Mogelijk ivm toch voorkeur voor geslacht?

Je zegt het zelf al; 4 kinderen is teveel dus mocht de 3e een jongen zijn ga je niet voor een 4e...dat betekent dus dat je het nu wilt proberen met in je achterhoofd wie weet is het deze keer wél een meisje. Sorry maar ik vind het heel erg om te lezen (ook voor je zoontjes) dat je liever een meisje had. Ik kan niet zo goed tegen zulke mensen. Je wilt een kínd geen geslacht! En als ik dan hier op het forum lees hoeveel mensen er geen kinderen kunnen krijgen of met heel veel moeite kan ik maar 1 ding denken; schaam je met 2 gezonde jongens!
 
Dank voor alle reacties. 
Ik had ook verwacht dat er mensen zouden zijn die het ondankbaar vinden, dat snap ik ook. Als je zelf oprecht geen voorkeur hebt dan is het ook lastig om je erin te verplaatsen. Als ik mijn verhaal een aantal jaar terug had gelezen had ik dat misschien ook gedacht. 
Het is dus niet dat ik die wens bewust heb, ik vraag er niet om en vecht er juist tegen omdat ik me er ook schuldig 
 
 
Ik maak hem even af;
omdat ik me er ook schuldig over voel. Het gevoel overviel mij tijdens de geslachtsbepalingsecho en ik heb daar erg mee geworsteld want ik wilde juist geen voorkeur hebben. Het doet nu niks af aan de zorg voor mijn mannen en hoeveel ik van ze houd, want ik zou ze voor geen tien meisjes inruilen en ze zijn alles voor me.
Mijn vraag was dan ook; hoe zijn mensen die dit ook hebben gevoeld ermee om gegaan, helemaal als je dan dus twijfelde of je nog een kindje wilde?
Ik weet dat er veel mensen zijn die voorkeur hebben voor een specifiek geslacht, dat heb ik online wel ontdekt, er zijn zelfs mensen die speciale meisjesdieeten gaan doen om een meisje te krijgen; dat soort dingen gaat mij dus allemaal te ver en ik wil dat gevoel dus juist niet. Maargoed ik hoop dat ik dat gevoel inderdaad helemaal los kan laten. Misschien komt dat inderdaad met de tijd. Bedankt voor het meedenken in ieder geval. 
 
Oh en inderdaad, ik denk ook wel eens; wat als het weer een tweeling zou zijn? Dat vind ik wel spannend want nu hadden we alle tijd voor de mannen en was het al een pittige kraamtijd, maar als je er dan al twee hebt rondlopen lijkt het me helemaal heftig. En ik wil onze jongens en die ook de aandacht geven die ze verdienen. 
 
 
 
 
 
Ik zou het nog even tijd geven om overna te denken en je in te stellen dat er nog een jongen bij zou komen, lijkt het jullie geweldig ga er dan voor is het dan een meisje ie dat extra geluk,
Jammer dat sommige mensen zich niet in het gevoel van een ander kunnen vinden wij zijn meer dan 3 jaar bezig geweest en bij de laatste isci poging zwanger geraakt dus wij hopen dat wij nog een wonder mogen ontvangen, daar moeten we helaas heel het ziekenhuistraject opnieuw voor bewandelen dus ons zou het niet uitmaken wat het geslacht is en dat is fijn want uiteindelijk wil niemand dat voelen maar helaas kan je je gevoel niet uitschakelen en moet je je niet schuldig voelen,
eerst maar eens lekker genieten van je prachtige jongens en veel geluk met de keuze die jullie maken
 
 
Een voorkeur hebben is helemaal niet erg hoor! Iedereen hoopt natuurlijk in eerste instantie een gezondheid kindje te krijgen of überhaupt een kindje te krijgen en als dat je gegeven is en je dan daarnaast stiekem nog een voorkeur hebt.. so what? 
Je weet zelf ook wel dat de kans 50% is dat de derde weer een jongetje wordt, alleen moet je voor jezelf goed weten of je dat ook zou willen. Je zou dan best teleurgesteld mogen zijn, maar je moet dan wel een manier kunnen vinden om je erover heen te zetten. 
En er kan wel makkelijk gezegd worden dat je geen voorkeur mag hebben, maar een gevoel is een gevoel en dat kan je niet uitschakelen. Het gaat erom wat je verder met dat gevoel doet. 
Wij hebben nu ook een zoontje van 8 maanden en als wij voor een tweede zouden gaan zou ik het heel gaaf vinden als dat een meisje zou worden. Ja ik zou dus ook een voorkeur hebben, maar mocht het toch een jongen worden dan voel ik me daar net zo gezegend mee. Al weet ik wel dat ik dan vast even teleurgesteld zou zijn. Maar een gevoel is niet meer dan menselijk hoor, zou je er niet te schuldig over voelen! 
Ik zou er nog even lekker rustig over nadenken en zodra jullie denken dat je een derde kindje wilt (waarbij je hoopt dat het een meisje is), maar wanneer het een jongen blijkt te zijn je je ook gezegende voelt er voor gaan! Succes!
 
@blessed, dankjewel voor je reactie, dat je je ondanks jullie situatie zo kan inleven vind ik heel bijzonder. Je hebt inderdaad gelijk; dat ga ik me voor proberen te stellen en het idee rustig laten inzinken. Bedankt!
 
Ik hoop onwijs dat het gaat lukken voor jullie!!  
 
Wat jammer dat er zo heftig gereageerd wordt op het uitspreken van een heel normale wens. Je bent echt niet alleen! Kijk maar eens op www.genderbalance.nl. We zitten op een besloten groep op Facebook omdat het forum teveel extra werk en gedoe was. Maar daar zul je zien dat je niet de enige bent én dat je wens voor een dochter uit kan komen. Laat de haat hier van je afglijden. Wij weten hoe dankbaar en blij je bent met je jongens. Wie dit niet begrijpt is teveel met zichzelf bezig. Je wens mag er zijn! 
 
Terug
Bovenaan