Hoi meiden,
ik heb al een tijd geroepen dat als Minoux de leeftijd heeft, zij naar de psz gaat. Hier kunnen ze terecht vanaf 2 jaar en 4mnd. Omdat dit net voor de zomer valt, zal zijn pas eind aug. beginnen.
Van de week de inschrijfformulieren gehaald. En ineens begin ik te twijfelen.....
Het voelt echt als het begin van afstand nemen....nu peuterschool..straks basisschool en voor je het weet zijn ze nauwelijks meer thuis. Oke, dit is heeeeeel overdreven gezegd natuurlijk. Maar ik merk dat ik het toch ineens wel moeilijk vind. Nu kunnen we 's ochtends nog even lekker tutten met z'n 2-en, kijken we samen even tv. gaan dan lekker de deur uit....etc. Het is helemaal niet dat dit straks niet meer kan, want het zou maar gaan om 2 dagen bij de psz. En ergens is het ook fijn, want aangezien ze straks toch minder zal slapen kan ik die tijd goed voor mijn werk gebruiken. Ik denk dat het voor haar ook wel goed is. Er wonen hier weinig kindjes van haar leeftijd dus echt samen spelen (voor zover mogelijk) doet ze niet zo veel. Ook (nog) geen broertjes of zusjes hier.
Maar ineens denk ik...moet ze wel de psz? Verstandelijk denk ik ja...gevoelsmatig even twijfel.
Zo idioot..ik werk zelf met kinderen (geef dansles aan kids vanaf 3 jaar) en dan zie je hoe leuk het is als kids samen bewegen enzo. En als ouders het moeilijk hebben, dan zeg ik zelf ook...het is maar een moment en vaak is dat ook zo.
Wat een lang verhaal. Een dergelijk topic is er al geweest, maar dan net weer even anders. Hoe staan jullie hier tegenover?
Groetjes, Bianca
ik heb al een tijd geroepen dat als Minoux de leeftijd heeft, zij naar de psz gaat. Hier kunnen ze terecht vanaf 2 jaar en 4mnd. Omdat dit net voor de zomer valt, zal zijn pas eind aug. beginnen.
Van de week de inschrijfformulieren gehaald. En ineens begin ik te twijfelen.....
Het voelt echt als het begin van afstand nemen....nu peuterschool..straks basisschool en voor je het weet zijn ze nauwelijks meer thuis. Oke, dit is heeeeeel overdreven gezegd natuurlijk. Maar ik merk dat ik het toch ineens wel moeilijk vind. Nu kunnen we 's ochtends nog even lekker tutten met z'n 2-en, kijken we samen even tv. gaan dan lekker de deur uit....etc. Het is helemaal niet dat dit straks niet meer kan, want het zou maar gaan om 2 dagen bij de psz. En ergens is het ook fijn, want aangezien ze straks toch minder zal slapen kan ik die tijd goed voor mijn werk gebruiken. Ik denk dat het voor haar ook wel goed is. Er wonen hier weinig kindjes van haar leeftijd dus echt samen spelen (voor zover mogelijk) doet ze niet zo veel. Ook (nog) geen broertjes of zusjes hier.
Maar ineens denk ik...moet ze wel de psz? Verstandelijk denk ik ja...gevoelsmatig even twijfel.
Zo idioot..ik werk zelf met kinderen (geef dansles aan kids vanaf 3 jaar) en dan zie je hoe leuk het is als kids samen bewegen enzo. En als ouders het moeilijk hebben, dan zeg ik zelf ook...het is maar een moment en vaak is dat ook zo.
Wat een lang verhaal. Een dergelijk topic is er al geweest, maar dan net weer even anders. Hoe staan jullie hier tegenover?
Groetjes, Bianca