Gisternacht is het toch mis gegaan.
Had onwijs veel buikpijn wat kwam en ging (bleken dus gewoon weeen te zijn). In het ziekenhuis zagen ze op de echo dat de baby's hartje nog wel klopte maar dat het te laag zat. Mijn buik deed ergggg veel pijn. Op het moment dat ze dat zei kreeg ik nog 2 keer heftige weeen en steken en toen voelde ik mijn meisje uit mijn baarmoeder zakken. Ik gaf dat aan en ze keek meteen op de echo en zag dat mijn prinsesje inderdaad uit mijn baarmoeder was gezakt. Er werd mij gevraagd om te persen, in eerste instantie durfde ik dat niet omdat ik dan gewoon aan het bevallen was maar heb het uiteindelijk toch gedaan. En daar kwam ze dan zo klein en onschuldig met haar handjes op elkaar op haar borstkas. Ze knipte de navelstreng en toen mocht ik haar vasthouden, hoe klein ze ook was. Dit was echt heftig moet ik zeggen ik had me nooit kunnen voorstellen hoe het zou zijn om dit mee te maken. Even later mocht ik weer persen om de placenta eruit te persen en dat was ook goed gelukt. Ik heb dus gewoon zowat een bevalling achter de rug. Ze hebben haar in een mandje gelegd en ze mocht met mij mee naar huis. Nu moeten we de begrafenis gaan regelen en het daarna een plekje proberen te geven.
Ik vind het erg jammer en ben ontzettend verdrietig but it wasn't ment to be.
Veel plezier met jullie zwangerschappen.
Liefs Ilham
Had onwijs veel buikpijn wat kwam en ging (bleken dus gewoon weeen te zijn). In het ziekenhuis zagen ze op de echo dat de baby's hartje nog wel klopte maar dat het te laag zat. Mijn buik deed ergggg veel pijn. Op het moment dat ze dat zei kreeg ik nog 2 keer heftige weeen en steken en toen voelde ik mijn meisje uit mijn baarmoeder zakken. Ik gaf dat aan en ze keek meteen op de echo en zag dat mijn prinsesje inderdaad uit mijn baarmoeder was gezakt. Er werd mij gevraagd om te persen, in eerste instantie durfde ik dat niet omdat ik dan gewoon aan het bevallen was maar heb het uiteindelijk toch gedaan. En daar kwam ze dan zo klein en onschuldig met haar handjes op elkaar op haar borstkas. Ze knipte de navelstreng en toen mocht ik haar vasthouden, hoe klein ze ook was. Dit was echt heftig moet ik zeggen ik had me nooit kunnen voorstellen hoe het zou zijn om dit mee te maken. Even later mocht ik weer persen om de placenta eruit te persen en dat was ook goed gelukt. Ik heb dus gewoon zowat een bevalling achter de rug. Ze hebben haar in een mandje gelegd en ze mocht met mij mee naar huis. Nu moeten we de begrafenis gaan regelen en het daarna een plekje proberen te geven.
Ik vind het erg jammer en ben ontzettend verdrietig but it wasn't ment to be.
Veel plezier met jullie zwangerschappen.
Liefs Ilham