Ons zoontje sliep door met 9 maanden.. en nog steeds (17 maanden) zitten er (inmiddels sporadisch) nachten tussen die niet best zijn.
De nachten gingen bij ons wel beter toen we een ritme gevonden hadden en wisten waar we aan toe waren (een beetje, ging vooral om acceptatie vanuit ons dat het ritme bepaald werd door hem). Weet eerlijk gezegd niet of dat met 7 weken al was, maar denk het niet, want in die periode huilde hij ontzettend veel. Bij ons heeft hij heel lang nog een nachtvoeding gehad bijvoorbeeld en we hebben dat omarmd en zijn ervan uit gegaan dat het vanzelf ooit op zou houden als hij eraan toe was. Dat scheelde hier in huis in ieder geval heel veel stress en gefocus op een ritme dat niet lukte (bijv 'laatste voeding om 23:00u werkt vast voor veel mensen, maar hier thuis dus niet want hij werd dan gewoon alsnog wakker op zn nachtvoedingsmoment en dronk om 2300 niets).
Verder ging het ook een stuk beter toen we hem op z'n buik lieten slapen. Hij kon ineens zelf in slaap vallen en sliep in principe goed tot z'n voedingen. Dat hebben we al vrij snel gedaan (weet dat het afgeraden wordt), omdat er hier anders ECHT NIET geslapen werd en dat brak ons zó op.
En ja.. het is een fase, het wordt beter. Maar ik weet hoe je je voelt en dat het heel ellendig is slechte nachten te hebben.
mijn dochter is ruim 15 weken en heeft een poosje nog maar 1x gedronken s nachts maar 2x is hier "normaal" al komt ze ook nog wel eens 3x.