Hallo Yaan,
En, hoe was je afspraak in het ziekenhuis?
Vorig jaar juli ben ik ook gecuretteerd, op de echo met 8 weken bleek een vruchtje te zien van slechts 3-4 weken. Ik kreeg de keuze; curreteren of aanzien of het vanzelf op gang komt. Hoewel ik ook erg opzag tegen de curretage, kon ik het idee niet verdragen het nog langer te moeten laten zitten als het niet meer leeft, terwijl het er al zo'n 4 weken zat. Ik was erg zenuwachtig voor de curretage, maar de ingreep zelf is me absoluut alles meegevallen!! Daar was ik achteraf zó opgelucht over, er viel een last van me af. Wat de andere meiden al schrijven; je merkt gewoon niks vervelends of niks naars. Alleen dat hele ziekenhuisgebeuren wat je niet zo kent, maar wat ik stiekem ook wel interessant vond. Na de curretage vond ik het nog wel lastig, je voelt je nog steeds even zwanger (gespannen borsten e.d.), maar je 'moederschoot' is gewoon helemaal leeg! Het schijnt dat je ook van de medicijnen van de narcose wat emotioneler bent dan normaal, maar na zo'n ingreep is dat uberhaupt natuurlijk niet gek.
Wens je heel veel sterkte!!
Heb zelf niet het idee dat het voor de verwerking beter is om het op natuurlijke wijze te laten komen, maar dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk.
Hoop dat je snel weer jezelf kunt zijn!
En, hoe was je afspraak in het ziekenhuis?
Vorig jaar juli ben ik ook gecuretteerd, op de echo met 8 weken bleek een vruchtje te zien van slechts 3-4 weken. Ik kreeg de keuze; curreteren of aanzien of het vanzelf op gang komt. Hoewel ik ook erg opzag tegen de curretage, kon ik het idee niet verdragen het nog langer te moeten laten zitten als het niet meer leeft, terwijl het er al zo'n 4 weken zat. Ik was erg zenuwachtig voor de curretage, maar de ingreep zelf is me absoluut alles meegevallen!! Daar was ik achteraf zó opgelucht over, er viel een last van me af. Wat de andere meiden al schrijven; je merkt gewoon niks vervelends of niks naars. Alleen dat hele ziekenhuisgebeuren wat je niet zo kent, maar wat ik stiekem ook wel interessant vond. Na de curretage vond ik het nog wel lastig, je voelt je nog steeds even zwanger (gespannen borsten e.d.), maar je 'moederschoot' is gewoon helemaal leeg! Het schijnt dat je ook van de medicijnen van de narcose wat emotioneler bent dan normaal, maar na zo'n ingreep is dat uberhaupt natuurlijk niet gek.
Wens je heel veel sterkte!!
Heb zelf niet het idee dat het voor de verwerking beter is om het op natuurlijke wijze te laten komen, maar dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk.
Hoop dat je snel weer jezelf kunt zijn!