Verlies en Geluk (over een zwangerschap dichtbij die misgaat als je zelf zwanger bent..)

Hallo dames!

Ik zal me eerst even snel voorstellen. Ik ben een jonge dame van 20 jaar en ik woon in amsterdam
Ik heb een hele moeilijke tijd achter de rug en zou graag mijn verhaal met jullie delen!Afgelopen mei raakte ik zwanger van mijn eerste kindje!Dolgelukkig en uitgerekend op 22 februarie 2007!Ik was regelmatig op deze site te vinden en ook op deze forum! Tot afgelopen 18 september toen ik te horen kreeg dat ik nierkanker heb met uitzaaiingen in de lever!!!!!!!!!
Een grote shok voor ons allen! 19 september werd ik met spoed opgenomen in het VU ziekenhuis in Amsterdam!
Na een paar dagen kreeg ik te horen dat ik geopereerd moest worden en dat de zwangerschap onderbroken moest worden! Al met al om een lang verhaal kort te maken ben ik 25 september ingeleid en ben 27 september bevallen van mijn zoontje van nog maar 18 weken!
4 oktober is onze kleine wondertje begraven en 12 oktober ben ik geopereerd!
Ik ben nu aan de medicijnen en zal ze altijd moeten slikken helaas is een zwangerschap niet te combineren met deze medicijnen! Dat betekend voor mij dus dat ik nooit meer zwanger mag raken!
Ik weet niet waarom ik het met jullie deel maar dit voelt wel goed!
 
wat ik hier achter nog wil vertellen is dat een goede vriendin van mij nu ook bijna 3 maanden zwanger is en ik heb niet zo lang geleden mijn lieve zoontje moeten begraven!
sinds ze het aan me heeft verteld kan ik haar niet meer zien!

niet omdat ik boos ben maar omdat ze zwanger is en het gewoon heel moeilijk voor me is om al haar leuke verhalen te horen!!!!!
 
Hallo iedereen,

Na een hele tijd niets gemeld te hebben wil ik aan deze discussie, die ik zelf gestart ben, iets positiefs toevoegen: Mijn zusje is ondertussen alweer ruim 20 weken zwanger van hun tweede kindje.

De zwangerschap en de tijd die verstreken is maakt dat alles minder zwaar wordt; op dit moment kan iedereen om ons heen oprecht genieten van onze Ward die ondertussen alweer  1 jaar is geworden.

Boodschap van dit berict is dus voor iedereen om vooral positief te blijven naar de toekomst, op een gegeven moment zaken gewoon te aanvaarden en uit alles wat je overkomt het positieve halen.
In ons geval zijn wij als gezinnetje ons in dit eerste jaar nog bewuster geweest van het feit dat het krijgen van een kindje geen vanzelfsprekendheid is, en genieten we daardoor waarschijnlijk extra van hetgeen ons de dag brengt. Verder heeft mijn band met mijn zusje, schoonbroer en ook de relatie met mijn ouders een extra dimensie gekregen. Over de hele situatie kan van alles gezegd worden, maar ondanks dat het veel rottigheid met zich mee bracht heeft het onze familie ook veel positiefs gebracht. Uiteindelijk is alles dus NIET voor niets geweest.

Voor iedereen die dit leest en zelf in een rot-situatie zit: houd moed, blijf positief!!
Wat betreft de zwangerschap: ik laat te zijner tijd wel weten wat het is geworden (ook hierin weer positief: deze zwangerschap gaat goed gaan!!!!)

Groet Sandra
 
Hoi Sandra,

Gefeliciteerd met je zus! Wat fijn dat ze weer zwanger is. Ik zelf ben ook nu alweer 23 weken zwanger en uitgerekend op 10 augustus. Het gaat helemaal prima. Voel me lekker en heb veel energie. De 20-weken echo was voor ons heel spannend, want dat was toch vorige keer het moment waarop we slecht nieuws kregen.

Op 3 januari is mijn zus bevallen van Amber en daar gaat het erg goed mee. Ook mijn omgang met haar. Er zijn best wel wat moelijke momenten geweest: Amber bijv.  in badje doen vond ik erg leuk, maar ook zooooo moeilijk. Of mijn moeder die zo trots naar haar kleindochter kijkt. Prachtig, maar vreselijk tegelijk. Maar ja, Amber is inmiddels 3 maandjes en het gaat erg lekker. Ben toch erg verliefd op haar geworden.

Heel veel plezier met deze zwangerschap en de groetjes aan Kim.

Janneke

 
Hallo lezers,

Enige tijd geleden ben ik zelf deze discussie gestart en vandaag wil ik 'm zelf afsluiten. Niet omdat het er niet meer toe doet, maar omdat er iemand in ons leven is gekomen die alle aandacht verdient. Afgelopen woensdag is namelijk eindelijk ons kleine neefje geboren. Mijn zusje en schoonbroer hebben 20 maanden na het overlijden van hun eerste kereltje nu een tweede ventje op de wereld mogen zetten!!!

Na een hele snelle en voorspoedige bevalling, een paar dagen na de uitgetelde datum, is hun een kerngezonde zoon gegund die alle liefde, tijd en aandacht van de wereld verdient.

Ik wens iedereen op dit forum heel veel sterkte toe en alle goeds voor ieders toekomst!!

Groetjes Sandra
 
hoi
mijn 2e zwangerschap is ook misgegaan kreeg bloedingen en toen is het nog een week goed gegaan en was iets meer als 3maand zwanger hartje gehoord ,en toen was het op eens mis.toen zei de gynecoloog je hebt er in ieder geval al 1. nou dat deed heel zeer dat zinnetje .
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan