Verloskundige of gyn, thuis bevallen of in het ziekenhuis?

Hoi,

Ook ik loop vanwege mijn voorgeschiedenis nu bij een gynaecoloog en heb  vanaf 20 weken  om de 2 weken controle. Helaas heb ik bij de vroeggeboorte van mijn dochtertje een slechte ervaring gehad met de dienstdoende vk.
Ik vind de gyn zeker wat zakelijker, maar hij is gelukkig  wel vriendelijk en nog belangrijker vind ik dat hij het zekere voor het onzekere neemt met controles.

Gr. Judith
 
Maaike, bij ons in de familie zit de verhoogde kans op trombose. Dus toen ik dat hoorde, heb ik me erop laten testen. Het blijkt dat ik ook een verhoogde kans heb. Dit wist ik al lang voordat we aan onze zwangerschapswens begonnen.
Het is normaal om na een operatie injecties te moeten nemen voor trombose, omdat je dan te weinig beweegt, dit wil niet zeggen dat je standaard een verhoogde kans hebt, maar het kan zeker geen kwaad om dit na te vragen. Ik heb een vorm waarbij ik alleen na de geboorte 6 weken fraxiparine moet spuiten, maar er zijn ook vormen waar gedurende heel de zwangerschap een middel ingespoten moet worden. Beter dus maar om het zekere voor het onzekere te nemen.

En Evi (sorry ben de naam ff kwijt waarmee je ondertekent) wat was de reden van de vroeggeboorte van jouw kindje? Kan je het een plekje geven?

liefs
Patricia mama van Bas* en uk 22w
 


Hee Patricia,

Ik heb niet de standaard procedure van trombose prikken doorlopen na een operatie.
Ik heb een frame 3 maanden rond mijn enkel gehad, en ik had daardoor een verminderde bewegelijkheid. De 3 maanden van het frame heb ik trombose moeten spuiten, en na het verwijderen moest ik ook door blijven gaan, maar dit kan weer kwaad voor de kleine dus adviseerde ze me om ermee te stoppen.
Dus vandaar dat ik me een beetje afvraag van wel of niet aangeven.

Wel vervelend dat het in jullie familie zit, verhoogde kans op trombose. Toen ik in het ziekenhuis lag, heb ik contact gekregen met een man die op dezelfde kamer als mij lag, nu hebben we nog steeds contact, maar goed hij heeft ook trombose, al 10 jaar.. nou als je dat hoort het is echt verschrikkelijk en praktisch niks helpt er tegen als je het eenmaal hebt! Niet te hopen dat het ooit zover bij jou of mij komt.

Liefs Maaike


 


Hee Janine,

Ik ga het inderdaad de eerst volgende keer, 21 januari, even aankaarten. Net wat je zegt, beter het zekere voor het onzekere.

Wat vervelend zeg dat ze bij je 1e zwangerschap niet hebben gezien dat je bekken te smal was. Maar is het altijd zo als je bekken te smal is dat je geen ontsluiting krijgt??

Dat je na 2 keizersneden niet meer ingeleid mag worden heeft er zeker mee te maken dat je baarmoeder anders kapot kan scheuren? Komt er zeker teveel druk op?
Valt het zwaar tegen een keizersnede? Je hoort vaak van die verhalen dat het echt zoveel keer erger is als een natuurlijke bevalling..
Kan je er nou trouwens zelf voor kiezen of je een keizersnede wilt?
Ik ben erg bang voor de bevalling, meer bang dat het kindje er niet uit komt. En aangezien ik van mezelf erg gespannen ben heeft de verloskundige al aangegeven dat het voor hun moeilijk kan worden om te voelen of ik ontsluiting heb, en voor mij kan het dan een onaangenaam gevoel worden omdat het dan pijnlijk word natuurlijk.
Ik vraag me dan af of dit ook invloed heeft op de bevalling, of zou dat gewoon los van elkaar staan?
Sorry voor de misschien onnozele vragen, maar het is ons eerste kindje en ja zijn af en toe toch vragen die je in de boeken niet terug vind.

Liefs Maaike



 
@Pat78:

Ik zag dat je vroeg naar de reden van de vroeggeboorte van mijn dochtertje. Hier is nooit een reden voor gevonden (ik weet niet of ik dat fijn moet vinden of niet). Ik heb een klein stukje erover geschreven bij de topic 'ik ben zoooo boos' van 'aardbeientoetje'.
Ik weet niet of ik het ooit een plekje kan geven. Kan jij dat? Straks in maart is het 2 jaar geleden, maar het voelt vaak nog heel recent. Afgelopen zomer vlak voordat ik weer zwanger raakte heb ik het zwaar gehad, veel depressieve klachten. Ik ben op een gegeven moment vergeten mijn gevoelens en tranen te delen, omdat iedereen nu eenmaal doorgaat met het leven.  Ik heb toen een paar gesprekken gehad met een psycholoog, dat heeft wel iets geholpen (inzicht krijgen in het probleem). Verder denk ik dat ondanks de enorme angsten deze zwangerschap ook helpt om weer een stukje te verwerken.
Ik weet niet of je het hier al ergens geschreven hebt en of je het wil delen, maar ik ben benieuwd naar jouw verhaal.
Groetjes Evi
 
Hoi,

onze controles hebben we bij de vk, ze is aangesloten bij het universitair verloskundig centrum hier in Utrecht. Daar hebben we dan ook de 20 weken echo gehad. Voor de bevalling kunnen we wel kiezen, want ik woon in een wijk van Utrecht waar ze wel aan huis komen, maar we gaan toch kiezen voor een poliklinische bevalling. Het lijkt me wel rustig om thuis te bevallen, maar je hoort toch ook heel regelmatig dat iemand toch nog met spoed naar het zh moet en dat lijkt me echt vreselijk. Dus het veilige gevoel van een zh (werk overigens zelf ook in een zh; niet hetzelfde) op tijd, daar kiezen we voor.

Miranda
 
O ja, Maaike. Vragen over de trombose e.d. is natuurlijk altijd goed, maar in principe is het zo dat iedereen die gips, een externe fixatie of i.d. heeft van een ledemaat (en geldt dan vooral voor het been) anti trombosespuitjes krijgt (vaak fraxiparine) gedurende de periode dat je minder kunt bewegen met het been.
Deze medicijnen zijn i.d. weer niet handig in combinatie met een zwangerschap als het niet perse hoeft, dus daarom laten ze je daar dan mee stoppen.
Na een bevalling geldt voor jou in principe hetzelfde als voor elke andere jonge moeder die geen verhoogde kans op trombose heeft (bijv. erfelijk of eerder trombose gehad).

succes.
 
Terug
Bovenaan