Vertellen of niet? En hoe?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Voordat ik zwanger was dacht ik altijd dat ik, als ik ooit zwanger zou zijn, tot drie maanden zou wachten om het te vertellen.
Nou NIET DUS!! Ik weet het nu twee weken, en dat waren de moeilijkste twee weken van mijn leven!!!

Wanneer ver tellen jullie het? Maak je onderscheid (dus vertel je het bijvoorbeeld tegen mensen, met het verzoek om het nog even geheim te houden)?
En last but not least: Hoe vertel je het?
 
Wij hebben het afgelopen weekend tegen de naaste familie verteld.
Onze oudste had een t'shirt aan met "HOERA Ik wordt een grote zus" erop geprint en we zijn gewoon op visite gegaan.
Mijn zus heb ik het direct verteld en twee goede vriendinnen weten het nu ook.

Ik persoonlijk vind het erg fijn dat ik er met deze mensen nu lekker over kan praten en bovendien zijn dit toch ook de mensen waar ik mijn steun uit zou halen mocht het toch mis gaan.
Met de rest wil ik eigenlijk wachten tot na de eerste echo, dan ben ik ongeveer 11 weken.
Ik ben alleen bang dat dat op mijn werk niet gaat lukken omdat ik zo ontzettend moe ben dat ik nu al 2x eerder naar huis ben gegaan.

Je moet doen waar jij een goed gevoel bij hebt, veel met je hart beslissen en een beetje met je verstand.

Groetjes Petra
 
hey

ik heb het meteen verteld aan mijn moeder en beste vriendinnen!
ik was erg druk met fotoboeken maken via kruidvat en toen heb ik dus ff snel een babyboek in elkaar geflanst, eerst de testen, toen een pagina met baby en de datum van die dag en toen op de laatste pagina, Hoera we krijgen ons 4e kindje!
ze hadden niks door tot ze het lazen!
geweldig!
ik zie deze mensen nogal veel en ze zien dat meteen aan me!

het leuke is dat mijn vriendin ook zwanger is en ik kwam daar op visite en ze zei nu mee naar boven! ze smeet me een test toe! ik zo huh! net gedaan zei ze! kan dat al wel? de eerste ronde voor hun terwijl de vorige dik een jaar op zich liet wachten! hihi
ze wilde het kwijt en had geen geduld! super leuk!!!!

liefs
 
Ik ben wat voorzichtiger na mijn mk van het zomer.
Onze ouders weten nog van niets. Ik wil eerst wat concreets zien.
Ik had de vorige keer mijn ouders het verteld, en ik moest vervolgens de zelfde dag nog bellen dat ik een bloeding had. Dus zoals je begrijpt wil ik iets meer zekerheid. Gaat het alsnog mis wat ik absoluut niet wens, kan ik het alsnog vertellen.

Alleen vrienden van ons zijn op de hoogte.
De vorige keer hebben we veel meer mensen het verteld, toen hadden we ook zoiets van gaat het mis dan weten ze wat er met ons aan de hand is.
En ik moet je zeggen de steun die wij gehad hebben was enorm.

Gewoon je gevoel volgen, en het inderdaad op een leuke manier brengen.
Ik zei gisteren bv tegen een goed collega van me.
"ik ben niet meer alleen, ik ben nu met zijn 2tjes"
Dan die verbaasde kop dat is gewoon de moeite waard.

liefs nath
 
Ik heb het ook gewoon verteld! Alleen aan de mensen direct om me heen dan! Ik kan het niet voor me houden en daarnaast was ik een stevige roker... Nu dus niet meer! Door de miskraam weet iedereen dat we er mee bezig zijn en het zou te veel opvallen. Ik vertel het liever zelf dan dat ze het raden!

Liefs!
 
ja super leuk toch!
ik heb dat ook 1 keer gehad hoor! ik was 8 weken en ik heb het bekend gemaakt! waarop het toen mis ging. maar goed ik dacht ik had het anders ook wel bekend gemaakt!
ieder zijn gevoel volgen zoals Nathalie al zegt!

liefs
 
Ik heb het ook verteld aan mijn naaste familie en beste vrienden.
Mijn werk en de rest van de familie & vrienden vertel ik het pas na mijn 1ste echo. Deze is 15/2.
Dan is er toch meer zekerheid, zit dan op bijna 10 weken.
Ik heb het verteld door een zakje met blauwe en rose kransjes te geven. Ze wisten het gelijk :)

Su6 met je keuze!

Groetjes, Liselotte
 
Hi,
Ik ben van het mei-forum, maar kom toch even reageren ;)

Ik heb het een dag nadat wij het wisten aan m'n moeder en stiefvader verteld, omdat ik het gewoon aan iemand kwijtwilde! Een dag later m'n schoonouders en diezelfde week de broers en zussen nog!

Is voor iedereen persoonlijk, maar ik was er zo van ondersteboven, dat ik het gewoon kwijt wilde!

Vrienden en vriendinnen weten het vanaf de 12e week, omdat die toch iets verderweg staan dan je familie!

Ik heb het gewoon verteld! Zonder poespas, zonder omhaal! Reacties waren allemaal erg leuk, maar was wel een verrassing voor iedereen :)

Groetjes,
Suzanne (22w & 3d)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan