Vinden jullie het allemaal altijd even leuk?????

A

Anoniem

Guest
Zo, niet schrikken hoor. Ik ben nog steeds blij om moeder te zijn en ik hou vreselijk veel van mijn kleine (en grote) schatje. Maarrrrrrr

Soms heb ik wel eens het idee dat ik alleen nog maar moeder ben. Ik heb geen vriendinnen met kinderen, dus de meeste werken gewoon en overdag ben ik dus veel alleen met Stef. Op zich heerlijk, maar ja, ik werk niet en heb dus niet zo veel meer te vertellen. Ik vertel natuurlijk wel over Stef, maar ik voel me soms wel een klein beetje eenzaam..... Ik zou zo graag soms gewoon eens lekker met iemand écht willen kleppen, maar nu luister ik meestal maar omdat mij niet zoveel gebeurt...

Ik ben ook niet zo'n held in dingen alleen ondernemen, dus nu zit ik hier maar een beetje. Arno is twee avonden in de week weg, dus op die avonden zit ik ook 's avonds maar een beetje te hangen.... OP dat soort dagen vraag ik me weleens af waarom ik niet gewoon iets voor mezelf heb......

Daar komt nog bij dat Stef dus op het moment een beetje gefrustreerd is omdat hij (nog) niet zoveel kan (hoewel, hij trok zichzelf vandaag zelf op!!!!! hoera!!!!) en ik niet meer zo goed weet wat ik met hem moet doen. Het meeste wat ik probeer vindt hij al niet leuk meer....

Wat een gezeur he?
Ik ben verder helemaal niet ontevreden en wil ook echt niet klagen, maar soms......
Herkent iemand dit of ben ik nouo zo maf??

Liefs Annet
 
Ja wat een zeur ben je!! Haha nee hoor! Iedereen heeft dit wel eens denk ik. Ik heb hetzelfde als jij. Geen vriendinnen met kinderen. Ben ook niet zo iemand die er alleen op uit gaat. En heb dus ook weinig te vertellen. Maar ja, wat doe je eraan.
Je kan evt iets leuks zoeken om voor jezelf te gaan doen. Een sportclub, naaiclub weet ik het. Een klein (bij)baantje.
Ook vind ik het zelf wel leuk als de andere 2 kids er zijn om dat iets te gaan doen. Dan heb ik toch wat meer te kleppen. Misschien heb je wel een leuk buurmeisje / nichtje die het leuk vind om een keer iets met jou en Stef te gaan doen......
Maar je hoeft je niet schuldig te voelen hoor.

Liefs Kirsten mv Tyche
 
Heel herkenbaar. Ik werk welliswaar 4 dagen in de week en ben 1 a 2 dagen per week vrij en lekker bij mijn kleine man.

Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het aan het eind van de dag wel echt gehad heb met hem. Ik neem daarom ook mijn petje af voor moeders die elke dag met de kleine thuis zijn. Ik zou knettergek worden.

Ik hou ontzettend veel van Lukas en vind het heerlijk dat ik nu drie weken bij hem ben en mis hem echt als hij naar het KDV is en ik werk maar blijkbaar ben ik niet het type 'oermoeder' dat ten alle tijde bij haar kind wil zijn.

Tjeetje, wat een onzin verhaal eigenlijk, volgens mij sluit het niet echt aan bij jou verhaal.
Hopelijk heb je   er toch wat aan.

Annemieke
 
Hoi meiden, fijn zo snel reacties! Keep 'm coming!

Even snel Annemiek (toch?) Het is juist FIJN om te horen dat moeders die werken dat zelfs hebben! Dat maakt mij steeds minder tot een freak! hihi

Dankjulliewel voor de opbeurende woorden, ik zit er echt wel een beetje mee...
Liefs Annet
 
ik heb dat gevoel ook wel eens hoor!
ik ben nogsteeds helemaal in love op die dondersteen van ons (hihihi) maar het is niet iedere dag een groot feest.
dat is in relaties toch ook nooit zo.

ik ben ook wel eens blij dat merel een middag naar het kdv is terwijl ik vrij ben, heeeerlijk.
maar ben dan weer net zo blij als ik haar weer op kan halen..

 
Hey Annet,

Kan me helemaal voorstellen wat je bedoeld. Ik werk niet en ben dus ook de hele dag thuis met mijn jochie. En hoewel ik hem helemaal geweldig vind is het af en toe best moeilijk. Vraag me ook steeds af of ik niet meer met hem moet doen, of in ieder geval meer "verantwoorde" dingen. Hoor ik niet meer voor te lezen, ook al vind hij het veel leuker om het boek op te eten. Moet ik niet ieder moment al een leermoment gebruiken, is tie nog te jong voor een museum haha al dat soort dingen. Maar dan kijk ik naar 'em en is tie reuze druk met een kartonen doos en een pollepel en dan denk ik ach het komt allemaal wel goed. En langzaam aan leer ik ook dat het heus wel in orde is als ik af en toe even mij wil zijn en heel even geen moeder. Even niemand op schoot, even leuk aankleden en een beetje optutten zonder dat er binnen 5 minuten een of andere plakkerige vlek op mijn schouder verschijnt. Ik denk maar zo, als ik daar een blijer persoon van word dan is dat uiteindelijk beter voor mijn zoon. Schuldgevoel daar schiet niemand iets mee op, en het af en toe niet leuk vinden mag best. (haha alsof je daar mijn toestemming voor nodig hebt, zo bedoel ik het niet hoor)

Ajuus, ilja
 
zo dit is reden genoeg om gelijk in te loggen.... Ik hou van jullie!!!!

Ik werk drie dagen in de week en ben stiekem echt wel zo'n oermoeder die het allerliefste thuis zou blijven bij mijn prinses. Maar aan het einde van de dag heb ik ook vaak niet zoveel te vertellen (ook al werk ik dus wel). En ook ik vraag me af of ik niet meer momenten moet aangrijpen voor leermomentjes... voorlezen....etc etc.

En gewoon even lekker douchen... zaaaalig, maar tegelijkertijd schuldig.... hoor ik niet... zou ik niet... *zucht*

groetjes

mama van Rêve
 
Ik voel zo goed wat jij voelt. Ik zit al ruim 3 jaar thuis! Sinds de geboorte van Merijn heb ik niet meer gewerkt, omdat mijn rug het af liet weten en nog. Ik heb tijden gekend dat ik bijna tegen de muur omhoog kroop. Als mijn vriend dan thuis kwam met mooie verhalen, zat ik te luisteren en me te bedenken dat ik niks spannends had meegemaakt. Ik voelde me zo ontzettend nutteloos en vond het ook heel erg dat ik nergens meer bij hoorde. Nou ja, nutteloos, als mama ben je wel degelijk van nut, maar dat drong niet echt tot me door.  Voor mijn gevoel was ik alleen mama van... en vriendin van.... en Fonske was Fonske niet meer.

Nu, na dit afgelopen rotjaar, heb ik besloten dat het over moet zijn. Ondanks dat het me nog niet meevalt om dingen voor mezelf in te plannen, ben ik wel al bij de sportschool gegaan, zodat ik in ieder geval een paar uurtjes in de week voor mezelf heb en dit goed kan combineren met 'gezond' bezig zijn. Ik ga in de komende tijd ook echt tijd voor mezelf vrij maken, want ik merk dat ik er gewoon heel erg behoefte aan heb om eens een keer niet met de kids bezig te hoeven zijn.  Vroeger zou ik met deze uitspraak gevoelsmatig heel veel moeite gehad hebben, omdat ik vond dat je als moeder niet moest zeuren, maar de conclusie van het afgelopen jaar is toch echt dat de boog niet altijd gespannen kan staan en dat ook IK recht heb op een leven naast dat van moeder-zijn. Mijn situatie is natuurlijk nu zo dat ik om het weekend al 'vrij' ben en dan dingen voor mezelf of samen met Mark kan gaan doen, ondanks dat ik dat liever niet had gehad, want het blijft vervelend om je kinderen mee te moeten geven.... Ik moet gewoon nog heel erg wennen aan de nieuwe situatie.

Denk ook aan jezelf en ga wat zoeken ter ontspanning, al is het maar één avond in de week. Maar zorg dat je wat voor jezelf hebt. Jouw mannen lijden er echt niet onder hoor dat jij dat doet en uiteindelijk zul je een blijere mama zijn......

Succes

Groetjes Fonske.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan