Vinden jullie het allemaal altijd even leuk?????


Ik heb het geluk dat ik veel vriendinnen heb met kleintjes, dus met kinderen van Kay zijn leeftijd. Daarbij ook nog een leuk kontakt met een paar mutsen van het forum hihi.. Ben daar ook heel erg blij mee!

Maar ik denk dat iedereen wel eens heel even verlangt naar de tijd voordat je kinderen had. Ik bedoel dan meer de impulsieve acties en niet rekening te hoeven houden met. Ik heb dat gevoel dus wel eens als het heerlijk weer is in de avond en ik het liefst gewoon met mijn vriend lekker de stad in kan gaan om een terrasje te gaan pikken met een heerlijk mandje kruidenboter erbij hihi..

Gelukkig doen we dat nog wel op z'n tijd hoor, maar je moet het gewoon altijd plannnen. Das soms wel eens lastig als je een impulsieve doos bent als ik en van onverwachte dingen houd!

Buiten dat om geniet ik alleen maar van het moeder zijn..

Maar Annet,.. Jij mag mij gerust komen "vervelen" met je verhalen over Stef hoor!

X Esmé mv Kay
 
ik ben met Lior een kleine 10 maanden thuis geweest en vond het 1 groot feest. Moest aan het werk omdat we met mijn man's salaris niet rond konden komen. Toen ik begon te werken besefte ik me hoe fijn het was om weer onder de mensen te zijn, praten over iets anders dan potjes en de aanbiedingen Pampers enzo. Nu is ze ruim 2 jaar en Milo is 10 maanden en ik werk zo'n 42 uur per week. Ik zou echt geen thuismoeder meer willen zijn en ik ben de eerste die zal zeggen dat de roze wolk bij Milo ERG lang heeft geduurd omdat hij een huilbaby was. Nog steeds is hij niet makkelijk maar omdat hij nu kruipt is het eindelijk echt leuk. Ik begrijp dus heel goed dat je het gevoel hebt dat je wereld erg klein wordt en mijn advies luidt dan ook (wat ik hierboven ook al heb gelezen): doe iets voor jezelf! En wat ik wel altijd doe, nu ook nog als ik vrij ben, is adt ik altijd buiten ben met de kinderen. Het is voor hun veel leuker en voor jou ook. Je komt mensen tegen en tegelijkertijd kunnen de kids genieten van frisse lucht en waar je dan ook heen gaat: speeltuin, kinderboerderij, weet ik veel.
Aan jezelf denken hoor!! Daardoor krijg je meer energie en vindt Stef het waarschijnlijk nog veel leuker om met je te spelen!
 
Komt me heel bekend voor. Ik werk nog wel 2,5 dag en als ik aan het werk ben, ben ik ook echt met mijn werk bezig. Ik weet dat ze in goede handen is. Op mijn werk probeer ik ook niet teveel over babydingen te praten.
Op de dagen dat ik niet werk weet ik ook vaak niet wat te doen. We doen wel samen boodschappen en van de week is ze voor het eerst mee geweest naar de kapper. Dat ging erg goed, Maar ik zou het ook leuk vinden een keer met iemand in de buurt met een kindje van dezelfde leeftijd af te spreken om samen wat te gaan doen.
Ik heb wel besloten weer te gaan sporten. Ik ga morgenavond voor het eerst weer eens proberen. Maar meestal ben ik savonds als Marissa op bed ligt toch wel gebroken, dus ben benieuwd of ik het vol ga houden.

Binnenkort wordt Marissa 1 jaar en dan nodig ik de kindjes uit van de zwangerschapscursus wie weet is er dan iemand die wat vaker af wil spreken. Nu is het al een tijd geleden dat ik ze gezien heb, het laatst was bij de babymassage.
 
Pff wat herkenbaar zeg, en ik maar denken dat ik de enige was......
Nou moet ik zeggen dat ik er nu wel aan begin te wennen en dat ik het ook steeds leuker begin te vinden. Niet dat ik die hele kleine Tijn niet leuk vond hoor, integendeel, maar nu hij kan kruipen kan ik veel meer met hem doen.
Ik werk zo'n 18 uur per week (3 middagen) en daar geniet ik ook echt van. Die middagen zijn echt over de week verspreid en dat vind ik heerlijk. Van de week hoef ik echter alleen vanmiddag en morgenmiddag te werken en dan vind ik de dagen best lang hoor. Hier zijn weinig moeders met kleine kinderen en niks leuks in de buurt om heen te wandelen. Ik kan nu wel met Tijn op de fiets bij de geitjes kijken, dus we hebben in ieder geval elke dag een uitje hahaha. Nee maar wat dat betreft heb ik erg veel respect voor de thuisblijfmoeders, want ik vraag me af of ik daar genoeg energie voor zou hebben. Wat dat betreft zeg ik ook wel eens, eerder kostte werken energie en nu levert het energie....
Nou ja ik ben in ieder geval blij te lezen dat ik de enige niet ben.

Groetjes Danielle (mv Tijn 26.09)
 
Hi dames,
Lynn is eigenlijk best vaak in haar hummetje, maar ooit kan ze ook vreselijk mopperen om weet ik wat.
Ik werk acht uur per week, en vond het de eerste maanden echt heel erg om zo lang zonder haar te zijn. Scheelt dat mijn man dan thuis was om haar te verzorgen, dat verzachtte de leed, maar heb het er echt heel moeilijk mee gehad.

Ik kan me heel moeilijk voorstellen dat  moeders  veertig uur weken met een kindje, ik ben dan ook erg ouderwets ingesteld, ik   vind dat een kind opgevoed hoort te worden door de ouders.
Ik werk ooit wel eens vier uur extra in de week, maar liever niet. Ik voel me dan echt heel slecht.

Ik kan niet echt zeggen dat wij het breed hebben, maar ik heb liever een dag of twee dagen brood als avondeten, bij wijze van, dan dat ik mijn kind weg moet brengen.

Lynn is nu acht en halve maand en ik heb twee keer een oppas gehad van een half uurtje, omdat ik naar de tandarts moest.

Ooit word ik wel eens gek van d'r zeker nu omdat haar eerste tandje(joepie) doorkomt. Dan huilt ze omdat het natuurlijk zeer doet. Op die dagen ben ik wel blij wanneer mijn man thuiskomt, dan kan hij het van mij overnemen.
X
 
Hoi

Dit is zoooooooooooooo herkenbaar!
Niet elke dag ofzo maar er zijn van die periodes waarvan je dan denkt.........?
Ik ben gek op onze zoon hoor, laat dat duidelijk zijn maar zo af en toe zou ik wel weer eens mijn oude ik willen zijn.
Maar als ik Bjorn dan van bed haal en hij lacht of heeft weer wat nieuws uitgevonden en is zoooo trots denk ik ........daar doe ik het voor!
 
Hoi,

Ik begrijp zo wat je bedoelt. Ik werk wel, veel zelfs (niet zo veel als Stephanie) maar wel een gewone fulltime baan. En ik baal ook wel eens hoor, zou best eens tijd voor mezelf willen hebben. Lekker even doen waar ik zin in heb, maar las ik dan een dagje vrij ben, ben ik toch weer bezig met Tess, even haar kamertje aan kant, ik moet nog ovrgordijntjes ophangen, ik moet dit nog, dat nog, ga zo maar door.

Het nadeel is dat ik weinig vriendinnen heb, daar baal ik van, tuurlijk, het is gezellig om hier met jullie te kletsen, maar het is toch anders dan iemand in het echie te zien. Mijn beste vriend is een collega, dus gaat het vaak over werk en mijn kapotte liefdes leven. Verder hen ik twee "vriendinnen" maar die bellen ook weinig tot nooit, het moet steeds van mij uitkomen, dus daar heb ik ook weinig aan. Ik kan mijn verhaal dus eigenlijk niet kwijt behalve aan mijn ouders en zus, maar ja die weten nu ook wel hoe het met Tess is en dat het soms zo saai is op het werk.

Soms kan ik zo eenzaam worden, dan voel ik me echt rot. Ik heb het lef ook niet om gewoon maar spontaan uit te gaan, dus waar kan ik nieuwe mensen ontmoeten? En dus verhalen  op doen? Ik weet het even niet meer hoor. Denk niet dat ik depressief ben doordat ik alleen ben, nee hoor, ik geniet van het leven en mijn kleine meiske. Ik zou alleen willen dat ik wat meer mensen om me heen had. Mensen die ook bij mij willen zijn en ook spontaan dingetjes willen doen. Lekker naar het bos of het strand, lekker naar de speeltuin of pretpark. Met of zonder Tess.

Ik hou gelukkig ziels veel van mijn kleine meisje, als ze in bed ligt denk ik lekker even rust, maar na een uurtje mis ik haar, dan denk ik was ze maar weer wakker, lekker samen tutten.

Ik heb helaas geen tips voor je. Dus ik lees alle berichtjes nieuwsgierig mee en hoop dat er ergens een goude tip tussen zit...

X Nanda
 
Nee ik vind het niet altijd even leuk....

Ik ben vaak alleen....Zeg maar gerust altijd alleen....
Ik woon een beetje in de middle of knowhere...
Openbaar vervoer komt hier bijna niet..
En ik moet zo 3 kwartier fietsen voordat ik een beetje in de bewoonde wereld ben......En dan ben ik nog niet eens bij de winkels of wat dan ook....
Mijn fiets is btw stuk dat ik kan niet eens weg haha :)

Maar goed...
Soms komen de muren een beetje dus op me af...
En als Senna dus dagen heeft waarvan ze niet te genieten is...
Laat ik welleens een traantje vallen....
Mijn man is vrachtwagenchauffeur.....dus tijd voor mezelf heb ik haast niet....Omdat hij onregelmatige tijden heeft...
Dus het is niet dat ik op een bepaalde dag tijd voor mezelf kan nemen...
Alleen in het weekend.....Maarja met weinig vriendinnen gaat het ook zo lastig....En ben niet een type om alleen op stap te gaan...

Maar goed....Net zoals wat andere zeggen.....Zodra Senna met een big Smile uit bed komt....Denk ik toch bijmezelf dat ik het daar allemaal voor doe!!

 
Terug
Bovenaan