ja, goed nieuws brengen aan mensen die zelf zoveel moeite moeten doen dat is heel moeilijk.
Ik heb er zelf ook mee te maken gehad. Onze beste vrienden waren ook bezig net als wij. Bij hen lukte het maar niet en bij ons was het redelijk snel raak. Dat vonden we heel moeilijk. Wij hebben het heel heel voorzichtig gezegd. Niet waar anderen bij waren en zonder enthousiasme, omdat we hen niet onnodig pijn wilden doen. Natuurlijk wilden wij het van de daken schreeuwen, maar dat hebben we bij hen niet gedaan.
"We willen iets vertellen... we hopen in ... een kleintje te krijgen. We weten dat het heel moeilijk is voor jullie en jullie hoeven ons niet te feliciteren. Jullie hoeven ook niet blij te doen... laat het maar rustig bezinken!"
Dat scheelde enorm. wij verwachten geen blijdschap en zij hoefden het niet te tonen. uiteindelijk hebben ze ons geknuffeld en we hebben samen gehuild en de wens voor hen ook uitgesproken. Zij konden wel uitspreken dat ze het ons gunden en ze konden ons ook van harte feliciteren. maar het deed hen zo'n pijn dat het bij hen nog steeds niet lukte. Uiteindelijk is het bij hen wel gelukt na IUI en hebben ze nu een gezonde zoon van 2 weken. Ik ben zelf nu ook weer zwanger en we mochten zelfs 5 maanden samen zwanger zijn, dat was heel speciaal.
je broer en schoonzus hebben een heel groot verdriet en dan is het heel moeilijk om zo plots klaps even blij te reageren. Hun reactie is ook heftig dat wel, maar geef wel ruimte voor hun negatieve gevoelens. Helemaal waar anderen bij zijn is het voor hen extra moeilijk om te reageren.
Mijn mening is dat je niet van hen moet verwachten dat ze blij zijn. Ze zullen echt wel blij voor jullie zijn, maar zullen eerst moeten verwerken dat het bij jullie nu wel zover is voordat ze ook kunnen uiten dat ze het jullie gunnen. Eerst ben je samen in die moeilijke weg, nu staat zij alleen. jij mag het wonder van zwangerschap nu wel ervaren, zij (nog) niet. En om dat van heel dichtbij mee te maken dan is dat heel moeilijk. Je kunt met zulke gevoelens niet voorzichtig genoeg omgaan.
Aan de andere kant moeten zij leren om te kunnen feliciteren en het een ander wel te gunnen. Al mogen zij wel zeggen dat ze het moeilijk vinden en dat het eerst een plek moet krijgen. Ik denk dat ze enorm geschrokken waren en omdat jij het zo blij en vrolijk vertelde werd hun verdriet alleen maar benadrukt. Waarschijnlijk was hun reactie daarom zo heftig. Niet goed, maar wel begrijpelijk.
Ga nog eens praten! Zeg dat je misschien te weinig rekening hebt gehouden met de situatie. Misschien dat je je beter wat minder enthousiast had kunnen opstellen. En bovenal dat je het wel begrijpt als ze nog niet blij kunnen zijn. Dan zul je merken dat zij het jullie ook echt gunnen en hoogstwaarschijnlijk hun excuses gaan maken. Jij kunt je als geen ander hun verdriet voorstellen, leef je daarin in en verplaats je in hun situatie.
Ik heb er zelf ook mee te maken gehad. Onze beste vrienden waren ook bezig net als wij. Bij hen lukte het maar niet en bij ons was het redelijk snel raak. Dat vonden we heel moeilijk. Wij hebben het heel heel voorzichtig gezegd. Niet waar anderen bij waren en zonder enthousiasme, omdat we hen niet onnodig pijn wilden doen. Natuurlijk wilden wij het van de daken schreeuwen, maar dat hebben we bij hen niet gedaan.
"We willen iets vertellen... we hopen in ... een kleintje te krijgen. We weten dat het heel moeilijk is voor jullie en jullie hoeven ons niet te feliciteren. Jullie hoeven ook niet blij te doen... laat het maar rustig bezinken!"
Dat scheelde enorm. wij verwachten geen blijdschap en zij hoefden het niet te tonen. uiteindelijk hebben ze ons geknuffeld en we hebben samen gehuild en de wens voor hen ook uitgesproken. Zij konden wel uitspreken dat ze het ons gunden en ze konden ons ook van harte feliciteren. maar het deed hen zo'n pijn dat het bij hen nog steeds niet lukte. Uiteindelijk is het bij hen wel gelukt na IUI en hebben ze nu een gezonde zoon van 2 weken. Ik ben zelf nu ook weer zwanger en we mochten zelfs 5 maanden samen zwanger zijn, dat was heel speciaal.
je broer en schoonzus hebben een heel groot verdriet en dan is het heel moeilijk om zo plots klaps even blij te reageren. Hun reactie is ook heftig dat wel, maar geef wel ruimte voor hun negatieve gevoelens. Helemaal waar anderen bij zijn is het voor hen extra moeilijk om te reageren.
Mijn mening is dat je niet van hen moet verwachten dat ze blij zijn. Ze zullen echt wel blij voor jullie zijn, maar zullen eerst moeten verwerken dat het bij jullie nu wel zover is voordat ze ook kunnen uiten dat ze het jullie gunnen. Eerst ben je samen in die moeilijke weg, nu staat zij alleen. jij mag het wonder van zwangerschap nu wel ervaren, zij (nog) niet. En om dat van heel dichtbij mee te maken dan is dat heel moeilijk. Je kunt met zulke gevoelens niet voorzichtig genoeg omgaan.
Aan de andere kant moeten zij leren om te kunnen feliciteren en het een ander wel te gunnen. Al mogen zij wel zeggen dat ze het moeilijk vinden en dat het eerst een plek moet krijgen. Ik denk dat ze enorm geschrokken waren en omdat jij het zo blij en vrolijk vertelde werd hun verdriet alleen maar benadrukt. Waarschijnlijk was hun reactie daarom zo heftig. Niet goed, maar wel begrijpelijk.
Ga nog eens praten! Zeg dat je misschien te weinig rekening hebt gehouden met de situatie. Misschien dat je je beter wat minder enthousiast had kunnen opstellen. En bovenal dat je het wel begrijpt als ze nog niet blij kunnen zijn. Dan zul je merken dat zij het jullie ook echt gunnen en hoogstwaarschijnlijk hun excuses gaan maken. Jij kunt je als geen ander hun verdriet voorstellen, leef je daarin in en verplaats je in hun situatie.