Voor de KS moeders......Bij een volgende gewoon bevallen of weer een KS???

[Anoniem]

hoi annet

Je zult het tegen die tijd dat het zover is wel merken wat je wilt.
Maar kan me goed voorstellen dat je daar over na denkt.
Ben benieuwd wat de gyn te zeggen heeft mocht je weer zwanger zijn.
Maar volg wel altijd je gevoel zou ik zeggen.
Het is wel fijn bij een keizersnee dat je extra hulp hebt, zoals je moeder en man zoals je noemde... de volgende keer heb je natuurlijk wel al een hummeltje rondhuppelen.
Het blijft moeilijk!

gr karin

 

[Anoniem]

Mijn zoon  is ruim een jaar geleden geboren via een ks. Omdat hij in stuit lag heb ik deze beslissing met mijn man genomen, i.v.m. meer risico's voor de baby als ik een vaginale bevalling zou hebben. Ik had meer vertrouwen in mijn eigen lijf (lees: herstel) dan in mijn baby. Een half jaar heb ik geroepen dat ik nooit anders zou willen. De ingreep valt natuurlijk erg mee. Ik wist ruim van te voren de datum (zelf gekozen) en tot op de laatste dag kon ik alles nog doen. Geen weeen, etc. Maar als ik nu terugdenk wil ik bij een eventuele volgende echt een "gewone" bevalling.
Ruim 3 weken na de ks heeft mijn moeder opgepast en ben ik naar de kapper geweest, daar ben ik 4 keer bijna flauwgevallen. Ik was heeeeeel erg moe en (achteraf) helemaal niet fit. Lang was ik slap en lusteloos...
Natuurlijk hoor ik ook van lange herstelperiodes na een gewone bevalling, maar de kans is groter dat je sneller weer op de been bent. Pas nu na een jaar denk ik toch vaak dat ik vrij lang heb moeten herstellen..
Kijk, geen bevalling is hetzelfde. Je kan achteraf nooit zeggen dat je liever een ks of een gewone bevalling had willen hebben, je weet niet hoe het dan was gegaan..

Maar iets in mij zegt echt dat ik het toch, ondanks alle verhalen, heel graag een keer een bevalling op de natuurlijke manier wil meemaken. Omdat ik toch denk (hoop) dat ik dan sneller hersteld ben.

Mijn gyn. heeft gezegd dat in mijn geval, na stuitligging, geen enkele reden is om de volgende keer weer een ks te krijgen. Als de baby goed ligt, heb je geen keuze en krijg je een gewone bevalling, wel moet je altijd in het ziekenhuis bevallen. Dat vind ik prima.

Zijn er sowieso ziekenhuizen in Nederland waar je (zonder reden) mag kiezen voor een ks? Nee toch? Een collega van mij zegt dat dat wel zo is, maar is dat zo??

Groetjes,
Daniëlle

 

[Anoniem]

Hoi Annet,

Moeilijk he, die keuze. Want een keuze heb je echt wel hoor.
Ik ben van onze dochter uiteindelijk met een ks bevallen omdat ze er gewoonweg niet door kwam. Na 1,5 uur aan de weeënopwekkers en van de voren bijna 12 uur pijnlijke weeën kwam de gyn es voelen (voor mijn gevoel tot z'n elleboog) en schudde es met z'n hoofd zo van "dat gaat niet lukken!". Ik riep toen meer uit ellende dan echt serieus te zijn "snij me maar open" en een kwartier later lag ik op de operatietafel en ik heb het hele gebeuren als een feestje ervaren! (waarschijnlijk mede door flinke teugen lachgas).

Bij de tweede zag ik het absoluut niet zitten weer het hele circus mee te moeten maken zonder uiteindelijk resultaat en "kreeg" ik zonder al te veel moeten zeuren een ks. Heel raar om een maand van te voren de verjaardag van je kindje te weten, maar ik was echt heel erg opgelucht.

Ik was echt super zenuwachtig en de bevalling was ook minder prettig vond ik. Ik voelde me naar worden en had een raar gevoel in m'n lijf. Ik had van te voren gevraagd mee te mogen kijken als Finn uit m'n buik gehaald werd en dat mocht. Dus ik heb 'm wel een beetje geboren zien worden. Verder was iedereen super lief en aardig.
Dat ik naar die uitslaapkamer moest vond ik erg vervelend. Bij m'n dochter was het al nacht en hebben ze me gelijk naar m'n kamertje gereden zodat ik weer snel bij m'n dochter en vriend was. Nu moest ik 45 minuten wachten.

Ook voor Finn was het niet zo prettig achteraf. M'n dochter had aangegeven dat ze er wel klaar voor was om geboren te worden, maar Finn is zo uit m'n buik geplukt terwijl tie makkelijk nog een week of 3 had kunnen blijven zitten. Hij was 39.1 weken oud, dus oud genoeg, maar hij had nog zoveel smeer op z'n lijfje en hij was zich echt rot geschrokken. Hij moest zelfs een beetje zuurstof hebben om wat op "adem" te komen. Dat alles had ik vooraf niet zo beseft.

Verder heb ik van de KS net zo weinig last gehad als van de eerste. Ik was weer snel op de been en heb er helemaal geen last meer van.

Ik zal nooit weten hoe het was geweest als ik gewoon was bevallen. Misschien hadden ze 'm met een tand of pomp moeten halen en was ie gelijk met een hersenschudding ter wereld gekomen of was ik er minder goed vanaf gekomen.
Finn woog 400 gram minder dan z'n zus, terwijl de gyn gokte dat ie nog zwaarder dan haar zou zijn. Tja.... misschien was het dit keer wel gelukt.

Het meest ideaal zou zijn om een KS te krijgen als je kindje al aangegeven heeft geboren te willen worden. Maarja, dat is meestal 's nachts en dat vinden de heren artsen niet zo prettig natuurlijk.

Succes met je keuze moppie.
Ik maak het je niet makkelijk volgens mij...!

Liefs,

Tessie