voor mahemi

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey Meis,

Dacht doe het even zo, dat is net wat overzichtelijker!

Heb je de verloskundige nog gebeld? Wanneer kan je terecht?
Spannend hoor....

Mijn 1ste miskraam was ook 5,5week.De 2de na 6 weken.
Het begon bij mij met een klein beetje bruine afscheiding. De dag erna erg pijn in mijn rug & buik.2dagen later begon ik bloed te verliezen.Meteen gebeld en ik mocht komen voor een echo. Helaas was vrijwel meteen duidelijk dat het niet goed zat...Dezelfde dag nog kreeg ik erge krampen & ik heb vanaf dat moment tot gisteren gevloeid.
Zo ontzettend balen en verdrietig bah.
Ik zat inderdaad op het september forum...

Hoop snel wat van je te lezen!!

Liefs, Butterfly
 
Hoi, hoi,

Ja dit is zeker wat overzichtelijker hoor, er worden zo snel en vaak nieuwe topics geopend.
Hoe gaat het nu met jou? Voel je je al beter?

Ik heb gister de vk gebeld maar ze vond het nog te vroeg om deze week een echo te laten maken (ze was bang dat daarop nog niks te zien was), dus nu kan ik pas volgende week vrijdag pfff. M'n geduld wordt wel erg op de proef gesteld. Heb sinds maandag bijna geen bloed meer gehad.

Weet niet zo goed wat ik nu moet voelen, met de vorige mk was ik 11 weken en heb ik ook in een paar uur tijd veel krampen gehad en bloed verloren. Maar nu is het allemaal zooooo anders.
Bloedverlies was eigenlijk alleen maar zondag, en verder niet echt krampen gehad, soms een beetje zeurderig gevoel in m'n buik. Maar ja dan denk je weer dat zou ook kunnen komen omdat ik net 5 weken was geweest.

M'n gevoelens worden op dit moment heen en weer geslingerd. Voel ik me moe denk ik ja misschien ben ik dan toch nog zwanger, om daarna weer te denken of ik ben zo moe omdat m'n lichaam toch een mk aan t verwerken is.

In eerste instantie had ik me erbij neergelegd dat ik gewoon geduld zal moeten hebben, maar gisteravond in bed dacht ik weer, echt niet hoor ik ga wel naar een particulier echo bureau.
Ben al vanaf 8 uur aan t bellen maar ze nemen niet op.
Heb jij bij allebei je mk's een echo gehad? En was daar wel iets op te zien dan.

Heb je al meerdere kids of zou dit de eerste moeten gaan worden? En hoe oud ben je als ik vragen mag.
Jeetje wat een vragen stel ik he, ben gewoon een beetje nieuwsgierig met wie ik nu op dit forum aan t kletsen bent.

Nou ze belde net terug van het echobureau en ook zei denkt dat het het beste is om pas volgende week een echo te laten maken omdat ze nu ook geen zekerheid kan geven.
Dat wordt een spannende week.

En om als laatste nog antwoord te geven op je nieuwe topic, bij mijn vorige mk had ik precies na 4 weken m'n eerste menstruatie alweer.

Liefs Heidi
 
hey Heidi!

Wat spannend voor je zeg!
Het kan ook heel goed zijn dat je een innestellingsbloeding heb gehad! Dat hoor je zo vaak.Vooral omdat je beschrijft dat het alleen zondag was en verder geen krampen had!!! Spannend hoor!
Ik merkte het meteen aan mijn borsten,echt in 1 keer niet meer gespannen....

Ik ben 30,getrouwd & we hebben een prachtige dochter van 3 jaar!

Ik heb alleen bij mijn 2de miskraam een echo gehad,ze zag wel een 'vlekje' in de baarmoeder.Aan de hand van mijn klachten en bloedonderzoek zei ze dat het geen goede zwangerschap was... Ik moest afgelopen vrijdag weer bloedprikken en toen was mijn hcg zover gedaald dat het duidelijk fout was & dat mijn lichaam het zelf had afgestoten!!!

Hopelijk komt mijn menstruatie weer goed en regelmatig op gang.....

Liefs Butterfly
 
Het is volgens mij altijd beter als je lichaam het zelf afstoot, en als ik alles zo lees op het internet moet je wel heel vruchtbaar zijn na je mk. Dus ik zal absoluut voor je duimen dat je zeeeeer snel weer een positieve test in je handen mag hebben en het dan goed zal gaan.

Ik ben zelf 33 ook getrouwd en ik heb een geweldige zoon van 9.

Met zijn zwangerschap heb ik nooit zo nagedacht dat het ook wel eens verkeerd kon gaan, het voelde allemaal goed, maar nu is dat wel anders.

En ik heb bij de vorige twee zwangerschappen eigenlijk niet zo veel last gehad van kwaaltjes, en nu ook niet, aan de ene kant gelukkig maar aan de andere kant juist die kwaaltjes kunnen je zo goed vertellen of het fout is. Zoals jij zegt over je borsten die dan ineens niet meer gespannen voelen.

Ach weet je ik kan me er druk over maken, maar dan wordt ik gek van mezelf. Als ik uitga van het ergste dan kan het alleen maar meevallen.

En anders moet er weer druk "geklust" worden hier ha ha, is manlief ook weer gelukkig!!!!!

Liefs Heidi
 
haha, dat klussen is dan weer het enige voordeel!
Je moet hoe moeilijk het ook is 'het over je heen laten komen' & maar wachten wat alles brengt...
Ben nu weleens bang dat het niet meer lukt & dat onze dochter een 'gelukstreffer' is. Lijkt me zo erg om niet meer zwanger te kunnen worden. ik vond mijn zwangerschap helemaal geweldig & heb er zo van genoten!
Toen ik mijn 1ste miskraam kreeg had ik nog zoiets van,'jammer', kan gebeuren, maar nu voor de 2de keer ben ik er toch wel een stuk verdrietiger van geweest. We zijn nu 1,5week verder & kan het aardig relativeren & naast me neerleggen. Maar soms vind ik het gewoon moeilijk. Vooral vanmorgen had ik dat. Eigenlijk mochten we vandaag voor de 1ste echo komen. En ja..dan baal ik behoorlijk en kan ik er echt pissig om worden.
Helaas lost dat allemaal niks op.
Hopelijk mag ik snel weer zwanger zijn & dan gaat het hopelijk ook goed!
We wachten af...

Ben wel heel benieuwd hoor naar jou echo!!! Hopelijk goed nieuws!!!!

Liefs Butterfly
 
Ja dat gevoel van gelukstreffer herken ik helemaal. Soms denk ik wel eens bij mijzelf had ik maar eerder voor een tweede gegaan. Maar om gelijk daarna weer te denken nee ik heb er vrede mee zoals het gegaan is, wij hebben gewoon eerder nooit dat gevoel gehad dat een tweede erbij leuk zou wezen.
Dat kwam echt pas toen Mika groter aan het worden was en steeds meer dingen zelfstandig wilde doen. Alleen naar school en terug, veel spelen met vriendjes na schooltijd (hoi mam, doei mam), het is moeilijk uit te leggen maar dat hele gedoe van loslaten is lang niet zo makkelijk.

En dan krijg je dat verlangen naar nog een kleintje en is het zooo welkom en zie je gaat het allemaal niet zo vanzelfsprekend.

Snap je hoor dat je op momenten dat je eigenlijk leuke afspreken had omtrent zwangerschap (echo) je verdrietig voelt, is ook heel normaal.
Vanaf het moment dat ik stopte met de pil had ik zoiets ik zou zo graag een aprilkindje willen (ben zelf ook in april jarig) en hoe blij was ik toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van een aprilkindje. Ik was 1 dag voor mijn eigen verjaardag uitgerekend. En nu denk ik soms ook nog wel eens goh dan zou ik nu al 6 maanden zwanger zijn geweest, en zou ik weten wat het zou worden.
Volgens mij blijft dat zo.

Ben jij van plan om te laten onderzoeken waarom je mk's heb gekregen.

Ga stoppen en zorgen dat Mika op school komt!

Liefs Heidi
 
Hoi hoi,

Ik las jullie gesrek en ik herkende me zo in het verhaal van Heidi. Ik zal me even voorstellen. Ik ben Sanne en ben 28 jr. Heb een dochter van bijna 4 en een zoontje van 2,5. Ik wilde al langer voor een derde kindje gaan, leek me zooooo mooi en het was zo welkom. Mijn man wilde in eerste instantie niet, dus ik was erg blij toen hij op een dag zei dat hij het toch nog een keer wilde!!! Ik bleek al heel snel zwanger, na 1 menstruatie was het al raak. Mijn geluk kon niet op, ik was er ook al een tijd aan het wachten tot mijn man ook wilde en ik had eigenlijk niet verwacht dat het zo snel zou gaan.

Ik kreeg vorige week vrijdag flinke krampen en bloedverlies, ook met 2 stolsels. De verloskundige vond ook dat het niet goed klonk, toch een echo gemaakt (tegen beter weten in) bleek een vruchtzakje te zien. Maar te vroeg om te beoordelen. Ik mag ook pas volgende week vrijdag terug voor een echo. Ben het wachten helemaal zat!!!!!!! Er is nog een kans dat het gewoon goed is.....die onzekerheid is echt killing!!

Groetjes Sanne
 
Verdrietig en opgelucht!Nou ik heb net een echo gehad en helaas het is toch weer een mk. Ben dus erg verdrietig dat er toch niet een heel klein wonder is gebeurd en opgelucht dat ik nu tenminste wel zekerheid heb.
Had nog steeds een zeurderig gevoel onder in m'n buik en na enig leeswerk op het internet vertrouwde ik het toch niet om nog een week te wachten. Dacht dat het misschien wel een bbz kon zijn, dus gister maar gelijk de vk gebeld. Die geregeld dat ik daarnet voor een echo kon komen.
Ze kon wel gelijk zien dat er in ieder geval niks in m'n baarmoeder zat, maar of het vruchtje zich ergens anders had genesteld kon ze nu nog niet zien. En aangezien ik gister nog een positieve test in m'n handen had, wil ze dat ik volgende week nog een keer een test doe en mocht die ook nog positief zijn dan moet ik nog een echo laten maken.

Hoi sanne leuk dat je ook gezellig meekletst, je bent welkom hoor om je gevoelens en gedachten te delen.
Hoe lang ben je zwanger? En hoe is het nu met het bloedverlies, is dit je eerste mk?
Wij gaan het nu nog 1 keer proberen dus misschien is drie x scheepsrecht!!!!

Liefs Heidi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan