voor moeders die zwanger zijn van de 2e/3e of meer

A

Anoniem

Guest
Hoi,

Ik ben moeder van een dochterje van 5 maanden.
Aan de ene kant lijkt het me best leuk om 2 kindjes dicht opelkaar te hebben.
Mijn man en z'n broer schelen 14 maanden en dat zijn echt maatjes!
Altijd veel met elkaar op getrokken. Ik heb dat nooit gehad. Ik scheel 6 en 8 jaar met mijn zussen. Het lijkt me wel erg druk 2 kleintjes kort op elkaar. Vooral de eerste jaren en dan nog te spreken over de zwangerschap.
Kan ik dat wel aan?
Als ik naar mijn zus kijk, die heeft 4 kindjes. Waarvan er 2 totaal niet met elkaar overweg kunnen. Leuk samen spelen gaat dan ook niet op.
Vroeger vond ik altijd 3/4 jaar  de perfecte leeftijd tussen 2 kindjes.

Wanneer hebben jullie besloten om voor een volgend kindje te gaan?
Heb je gewacht tot voor jouw gevoel het juiste tijdstip aanbrak?
Of op een gegeven moment de knoop door gehakt?
Komt het juiste moment wel?
Aan elke leeftijd tussen twee zullen voor en nadelen zitten.
Maar aan de andere kant, het valt toch niet te plannen.
Je kan wel zeggen nu  wil ik het maar dan kan het nog wel half jaar duren, of andersom het kan ook  gelijk raak zijn....

Ik weet het even niet meer.
 
Wij hebben bewust gewacht met het proberen voor een tweede totdat onze dochter wat zelfstandiger was. Daar hadden we allebei een goed gevoel over. Toen onze dochter 2 jaar was, zijn we weer gaan proberen om zwanger te raken. Met in het achterhoofd ook het idee dat het ook nog wel even zou kunnen duren voordat we echt weer zwanger zouden zijn.
Tot onze verbazing was ik meteen de 1e ronde al zwanger. Er zit zometeen 2 jaar en 10 maanden tussen onze dochter en de baby. Als er ruim 3 jaar tussen gezeten zou hebben, hadden wij het ook prima gevonden.
En of ze straks met elkaar op kunnen schieten ....... dat zullen we toch af moeten wachten.

Vriendinnen van mij hebben kinderen die veel dichter op elkaar zitten (15 maanden en 17 maanden tussen de kinderen). Die vonden dat geweldig, ondanks dat het wel druk is. Maar als bij ons de baby geboren wordt, zal het in het begin ook druk zijn. Je moet gewoon omschakelen van 1 naar 2 kinderen.
Het is maar net wat je eigen gevoel er bij is of je al snel weer probeert om zwanger te raken of dat je wat langer wacht.

Groeten, mam van Laura (34w1d)
 
hoi hoi,

Je weet, volgens mij, toch niet vooruit hoe het gaat lopen tussen broers en zussen. En wat een goede leeftijd is zodat ze nog wat aan elkaar hebben, is ook niet te zeggen.

Zelf ben ik de helft van een tweeling en mijn broer en ik zijn totaal verschillend en hebben eigenlijk weinig aan elkaar gehad. Daarentegen heb ik een broer die 6 jaar ouder is waar ik een goede band mee heb.

Wij hebben een zoontje van bijna 2 1/2 en wilden toen hij 2 werd voor de volgende gaan. Ik was gelijk in verwachting maar dit liep helaas niet goed af. Nu ben ik een prille 6 weken in verwachting. Dus je ziet maar, ook al ga je ervoor, dan nog kan het anders lopen.

Ga vooral op je eigen gevoel af en vraag ook aan je partner hoe hij over een 2e kindje denkt.

Liefs mamabinck.
 
Ons zoontje was 10 maanden toen we een tweede wilden. Het was gelijk raak en ik ben nu 35 weken zwanger van de tweede.
Maar heel eerlijk gezegd: het valt me echt zwaar tegen hoe vermoeiend deze tweede keer is. De eerste keer ging het eigenlijk allemaal heel voorspoedig, behalve wat bekkenklachten. Dat heb ik nu met oefeningen en voldoende rust redelijk in de hand. Maar de rest van mijn lichaam heeft geen reserves meer en is totaal uitgewoond. Enorm zere rug, zere kuiten, een veel dikkere buik, maar minder gewicht, hardnekkige bloedarmoede, chronishc moe...En dat ondanks dat ik me echt weer helemaal goed voelde toen we een tweede wilde en ik redelijk sportief ben.

Wij wilden graag 2 kort op elkaar omdat het zo leuk is voor de kids zelf en omdat het als ouders ook makkelijk is als kinderen een beetje in dezelfde ontwikkelingsfase zitten en de zelfde interesses hebben. Maar dat het voor mij zo zwaar zou zijn, had ik nooit gedacht. Als ik dit geweten had, hadden we nog even gewacht.

Gelukkig is een zwangerschap maar tijdelijk en al die klachten dus ook. Je hebt dan wel voor de rest van je eigen leven en dat van je kinderen dat ze dicht op elkaar zitten.

Succes met beslissen.

greet
 
Hoi.
Mijn broer en ik schelen ook maar een jaar (en 4 dagen om precies te zijn) maar wij konden vroeger nooit met elkaar overweg en hebben mekaar dikwijls het huis uitgevochten hoor, terwijl mijn man en zijn zus meer in leeftijd schelen en die konden het prima vinden samen.. Dus kort op elkaar of juist niet geeft echt geen garantie. Ik denk dat je voor jezelf het goede tijdstip moet bepalen wanneer jullie eraan toe zijn om voor een volgende te gaan.. Mijn zoontje is nu net 2 geworden en ik ben in juli uitgerekend. Mijn zoontje zou dan 2,5 zijn. Dit is voor ons de perfecte balans!
Gr. Anne-Marie
 
Hoi hoi,

ik was 22 jaar toen mijn oudste zoon werd geboren. Toen hij 17 manden oud werd waren wij toe aan een tweede kindje. Binnen twee weken was ik weer in verwachting. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de zwangerschap en de periode daarna toen erg zwaar vond. De baby sliep overdag veel en mijn oudste was dan wakker. Ik kreeg toen weinig rust. Nu zijn de jongens zes en vier jaar en gaan echt heel leuk met elkaar om. Als er een ruzie heeft komt de ander voor hem op en ze spelen heel veel samen. Ze leren en vertellen vanalles aan elkaar. Nu ben ik 29 jaar en in verwachting van de derde. De jongens zitten op school, waardoor ik nu meer tijd heb om overdag wat rust te nemen. Ik ben heel benieuwd hoe het straks zal zijn. Maar als ik het over mocht doen zou ik het precies zo doen.

veel liefs van Marloes
 
Hoi hoi,

ik was 22 jaar toen mijn oudste zoon werd geboren. Toen hij 17 manden oud werd waren wij toe aan een tweede kindje. Binnen twee weken was ik weer in verwachting. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de zwangerschap en de periode daarna toen erg zwaar vond. De baby sliep overdag veel en mijn oudste was dan wakker. Ik kreeg toen weinig rust. Nu zijn de jongens zes en vier jaar en gaan echt heel leuk met elkaar om. Als er een ruzie heeft komt de ander voor hem op en ze spelen heel veel samen. Ze leren en vertellen vanalles aan elkaar. Nu ben ik 29 jaar en in verwachting van de derde. De jongens zitten op school, waardoor ik nu meer tijd heb om overdag wat rust te nemen. Ik ben heel benieuwd hoe het straks zal zijn. Maar als ik het over mocht doen zou ik het precies zo doen.

veel liefs van Marloes
 
bedankt voor jullie berichtjes.
Ik vind het erg moelijk om te bepalen wanneer het juiste moment is.
Je hoort tegenstrijdige berichten.
Maar misschien voel je dat wel?
Tja als je eenmaal zwanger bent is er geen weg meer terug.
Misschien dat me dat onzeker maakt.
Als het eenmaal zover zal zijn dan gaat het vast allemaal wel vanzelf.
Ongeacht welke leeftijd.
Mijn man die laat het geheel aan mij over, aangezien ik fulltime moeder ben en het meest ervoor zorgt. Maar hij heeft veel aan z'n broertje gehad. Veel samen gedaan, Zelfde vrienden enz. En dat heeft mij aan het twijfelen gebracht. Ik heb dat nooit gehad en zou dat ook leuk voor mijn dochtertje vinden.
Maar ik denk dat er aan elke leeftijd zo z'n voor en nadelen zitten.
Het perfecte moment zal denk ik nooit aanbreken... En valt ook niet te plannen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan