Voor sjana1

Hi,

Ik stuur het even zo, is misschien makkelijker.

Ik val je echt niet aan hoor, maar geef gewoon mijn mening. En je moet ook echt niet denken dat wij het breed hebben, of dat wij op vakantie kunnen.
Wij kunnen ook maar net rondkomen, en hebben nog geen kwartje over om te sparen, bij wijze van.

Mijn man en ik hebben ervoor gekozen om onze kinderen zelf op te voeden, en ze niet weg te brengen voor de luxe.

Even  wat voorbeeldjes, ik heb geen rijbewijs, kan ik niet betalen.
Ik heb een fiets overgekocht van collega, want een nieuwe kan ik niet betalen.
Ik krijg gelukkig veel babykleren van vriendinnen en kennissen, merkkleding dan, want een truitje van de mexx winkel hoe schattig ook, kan ik niet betalen, ik heb nu eenmaal geen veertig euro over voor een truitje.

Het is een keerzijde, maar ik ben wel kei blij dat ik mijn kind, en dadelijk 2 niet weg ga brengen, zodat ik op vakantie kan, of wel kleren kan kopen bij een dure winkel.

Oh ja en wij wonen in een huurhuisje, niet een koophuis. Bewust voor gekozen, want mijn man had een koop app, waar wij ook hebben gewoond, maar die hebben we weggedaan omdat het goedkoper was om te huren.
Mijn man rijdt een auto uit het jaar stillekes, het is nog een wonder dat het rijdt.

En ik bedoel het echt niet lullig hoor, maar je hebt zelf gelezen denk ik, dat die vrouw in kwestie waar het om ging, en tuurlijk moet ze helemaal zelf weten, niet HOEFT te werken, maar dat ze het wil.
En daarom geef ik al heel vlug aan, het is maar waar je prioriteiten liggen.

Heel veel mensen, niet iedereen hoor, willen en en en en en en en en en, snappie?!

En ik vind, dat wanneer ik kies voor kinderen, ze ook zelf op moet voeden. Anders moest ik er niet aan beginnen.
Maar ik wist dit al voordat wij aan kinderen begonnen, en dat heeft verder ook niks met de kdven te maken waar ik stage heb gelopen.
IK vind het gewoon belangrijker om mijn kinderen zelf op te voeden.
Daar liggen mijn prioriteiten.

Maar als iemand zich er goed bij voelt om z'n kinderen 4, 5 dagen weg te brengen moet ie dat lekker doen.
Ik zeg alleen dat ik het erg veel vind.

Bedoel het verder niet verkeerd hoor, dus hoop ook niet dat je het zo oppakt, maar wilde het gewoon even duidelijk maken.
X
 
IK ben "die vrouw in kwestie".



En het is zeer zeker niet zo dat ik "en en en en en" wil.

Voelde me alleen onzeker en zocht steun op het forum.

Vond het fijn dat Sjana1 me begreep.



t kwam een beetje verwijtend over dat je eindigde met dat het maar net
er aan ligt waar mijn prioriteiten liggen. Net alsof ik een of andere
ontaarde moeder ben doordat ik werk.



Laat maar.

Ik hou zielsveel van m'n zoon, laat dat ff duidelijk zijn.

Tabee!



 
Hé,

IK heb nooit gezegd dat je niet van je kind houdt, en zo bedoel ik het ook niet. En ik bedoel ook niet dat je een ontaarde moeder bent, ik heb alleen gezegd dat IK het veel vind.
Maar als jij dat niet vindt is het toch goed. Daar gaat het toch om, wat jij goed vindt, en niet ik.

Ik heb alleen m'n mening gegeven, en van die prioriteiten bedoel ik ook al niet verkeerd, ik wil alleen aangeven, dat ik liever droog brood eet dan dat ik mijn kinderen weg  ging brengen.

En dat andere mensen dat niet willen of kunnen, tja dat moet iedereen voor zichzelf weten.

IK ben misschien erg ouderwets daarin, ik vind gewoon dat de moeder thuis hoort te zijn voor de kinderen, of de vader, in ieder geval een van de ouders.
Zo ben ik zelf opgevoed, en wij moesten vroeger ook wel eens genoegen nemen met een gebakken ei als avondeten, omdat mijn vader alles ophoerde in het buitenland.

En ik zeg helemaal nooit dat iemand niet van z'n kinderen houdt, maar ik vind het zo raar dat er steeds meer mensen steeds meer gaan werken en de opvoeding aan het kdv overlaten.

X
 
Hey iedereen die hier leest,

Prioriteiten stellen klinkt heel "veroordelend" maar is het niet! Iedereen heeft eigen prioriteiten... en grootste prioriteit is geluk en gezondheid van je eigen gezin.

Er zijn moeders die graag thuis zijn om voor het gezin te zorgen, er zijn ook moeders die om goed voor het gezin te zorgen ook eigen ontwikkeling moeten ontplooien. Wees eerlijk, niet iedereen kan er tegen om 24/7 hetzelfde te doen en tegen dezelfde muren aan te kijken.

We hebben allemaal onze eigen karakters, onze eigen kinderen, ook met eigen karakter... Om je redelijk gelukkig te voelen hebben we allemaal bepaalde basisvoorwaarden nodig... voor de één liggen die basisvoorwaarden anders dan voor de ander.

Het welzijn van onze kinderen gaat ons allemaal aan het hart, dat heeft iig de grootste prioriteit. Kan je ook je eigen wensen en dromen waarmaken terwijl de eerste prioriteit daar goed in gedijt... is er geen noodzaak om er iets aan te veranderen.

Als eerste prioriteit (geluk en gezondheid kind of kinderen) in gedrang komt, dan stel je je prioriteiten bij.

En ja... dan ben ik wel heel rechtlijnig, eerste prioriteit ligt bij je kind of kinderen... hun geluk en gezondheid! Dat je eigen "welbevinden" daar (meestal tijdelijk) onder moet lijden... dat is dan niet anders... als je dat offer niet wilt brengen, dan had je niet aan kinderen moeten beginnen.

Meestal is behoefte kind en behoefte mama prima te combineren. Er zijn meerdere wegen die naar rome leiden. Als het goed is, kies je geen slechte weg uit.

Puur voor de luxe (extra luxe, bovenop gewoon goed leven en fijn leven) extra werken en kind wegbrengen, tja.... daar ben ik zelf niet voor... Daarvoor zet je geen kinderen op deze wereld, vind ik. Kind hoort op eerste plaats te staan, als er problemen zijn (of lijken te komen) met je kind, laat je alles vallen...

Ja ik kies zelf voor thuisblijfmoederschap, ik wil mijn kinderen zelf opvoeden, niet afhankelijk zijn van anderen.... Ik voel me daar fantastisch bij, mijn eigen werk (directiesecretaresse) komt ooit wel weer... als kinderen mij minder hard nodig hebben. Dit is goed voor mijn kinderen en voor mezelf... als je tegen muren opvliegt en alleen nog maar kan snauwen naar je kind... dan ligt het anders. Maar die afweging en keuze moet ieder voor zich maken.

Als je twijfels hebt... volg je hart! Kijk naar je kind en beslis dan pas...

Groetjes Nynke




 
Hoi dames,

Ik behoor ook tot de werkende moeders,mijn dochter gaat 3 hele dagen naar het kinderdagverblijf,ze vindt het geweldig!
Ik vind het heel belangrijk om te blijven werken,ik heb niet voor niets 4 jaar cursussen gevolgd!
Ik heb van een collega ook een keer te horen gekregen dat ik dan maar geen kind moest nemen en dat van kinderen van werkende moeders niet terecht komt!!
Nou mijn bek viel open!!
Ik kon ze wel aanvliegen,ik denk zelfs dat ik veel intenser geniet van de tijd die ik samen met haar doorbreng!
Ik heb gelukkig wel een baas die zelf kinderen heeft en ook snapt dat als iris ziek is ik zelf voor haar thuisblijf of weggeroepen wordt.
Ook is het bij ons zo ik heb een leidinggevende functie als je minder dan 3 dagen werkt kun je je functie niet behouden,en de uren die je afgeeft krijg je ook nooit weer terug i.v.m loonkosten plaatje,daar nemen ze dan weer een 18-jarige voor aan.
Dus ik kijk verder dan nu,ik weet niet of je op latere leeftijd nog zoveel kans maakt op een baan die je echt leuk vindt.
Waarom laten wij onze dochters nog studeren dan,of vertellen we erbij dat ze het eigenlijk voor niets doen want je moet straks thuisblijven bij je kindertjes.
Amehoela!
Kinderen worden pas duur als ze ouder zijn studeren etc.,ben ik een slechte moeder omdat ik haar toekomst financieel goed wil voorzien?
Het is heel makkelijk gezegd dat je thuis moet blijven als je kinderen hebt maar in werkelijkheid is het veel anders.

Groetjes cindy
 
Hoi dames. Ik heb 2 kindjes, de oudste word in januari 3 en de jongste is 5 maanden. Sinds de oudste geboren is werk ik 3 dagen in de week, en mijn man 4. Ik heb er ook bewust voor gekozen om te blijven werken omdat ik allereerst gek zou worden van hele dagen thuis zijn, ik zou echt tegen de muren omhoog vliegen denk ik.. En ik weet dus zeker dat mijn kinderen gelukkiger zijn met een mama die er helemaal voor hun is als ze thuis is ipv als ik hele dagen thuis zou zijn en bij wijze van spreken harstikke ongelukkig.. Mijn man heeft gelukkig ook de mogelijkheid om 1 dag in de week thuis te zijn. De jongste gaat op vrijdag naar een gastouder, de oudste gaat dan 's morgens naar de psz (waar ie het super naar zijn zin heeft) en 's middags naar opa en oma. Op maandag komt mijn moeder naar ons toe om op de kids te letten.
Zo zijn de kinderen helemaal blij, mama blij, papa blij.. En we kunnen lekker op vakantie blijven gaan, leuke dingen kopen, want eerlijk is eerlijk ik vind dat ook belangrijk!
Gr. Anne-Marie
 
Hoi hoi!

Zelf zou ik nooit fulltime gaan werken met een kindje zeker niet nu hij nog zo jong is (bijna 16 mnd), ik zou bang zijn dat ik teveel zou missen! Ik werk 2 dagen per week (12 uur in totaal) en dat vind ik meer dan zat op t moment, niet dat ik te lui ben om te werken integendeel, maar ik vind t heel belangrijk dat ik bij mijn zoontje ben. Gelukkig is hij die 2 daagjes bij mijn schoonouders, dus dat vind ik ook wel fijn dat hij toch de opvoeding krijgt die wij ook hanteren! Als hij 4 jaar is en naar school gaat, misschien dat ik dan de hele week ga werken maar dan halve dagen, zodat ik thuis voor hem ben als hij   middagpauze heeft en dat ik er ben als hij thuiskomt van school! Denk dat het toch iets is wat ik van huis uit mee heb gekregen.

MAAR iedereen die fulltime werkt en zijn kids wegbrengt naar kdv of wat dan ook no problem! Ieder zijn keus! Ik denk ook niet dat het verkeerd is dat je kind  bij andere mensen komt, zo leert hij ook de omgang met anderen.  En ik werk deze 2 dagen omdat ik t fijn vind om toch de sociale contacten te onderhouden, heb voor me zwangerschap 1,5 jaar thuis gezeten, en geloof me dat is in het begin allemaal heel leuk, maar na 2 weken gaat het vervelen! En zo heb ik toch een klein momentje voor mezelf! En de kleine 2 leuke vaste daagjes bij oma en opa!

Groetjes Brenda en Devinyo
 
Fulltime zou ik toch mijn vraagtekens bij zetten. Je ziet je kind dan alleen heel kort 's morgens en 's avonds... en in het weekend. Als je moet, dat kan het niet anders... maar je kind hecht zich toch het meest aan de meest aanwezige verzorger.

Soms kan je niet anders, maar als het wel anders kan, doe het dan alsjeblieft! Dan liever minder luxe en meer bij je kind zijn! Ze zijn maar zo kort klein.. Hebben recht op liefde maar ook tijd van hun ouders, kind hoort in mijn optiek voor alles te gaan...

Uren anders indelen, bezuinigen op allerlei dingen...

Groetjes Nynke
 
Terug
Bovenaan