vraag over schoonouders...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Ik heb een vraagje.

Allereerst wil ik even zeggen; ik ben BLIJ dat ik schoonouders heb maar, er is een maar!

Mijn partner en ik hebben een zoontje van een half jaar, ik werk NOG niet dus zit thuis te genieten van de ontwikkelingen en zorg, heerlijk...
Straks ook wel weer fijn om terug in de maatschappij te keren door een part-time baan te zoeken en nu komt íe.

Mijn schoonmoeder vraag iedere keer maar weer hoe het met mijn solliciteren gaat (want dan kan zij oppassen) en als ik/wij op visite zijn bij mijn schoonouders dan komen wij binnen, de kans om de maxicosi naar binnen te dragen is er niet want die hebben ze al uit mijn handen genomen, de kans dat ik ook maar even ZELF met mijn kind op schoot zit te tutten is er ook niet bij want oma ziet hem al zo weinig, gemiddeld 2 a 3 x in de week en wij zijn net terug van vakantie en daar stonden ze, ons ophalen en niet ik maar mijn schoonmoeder die achter de kinderwagen loopt, argh... is dit normaal, zo ja, hoe ga ik hier mee om en zo, nee, hoe kan ik subtiel duidelijk maken dat me dit benauwd en niet leuk vind?

Ze zijn er altijd voor ons, dat is prettig in het positieve maar kan ook tegek worden, stel je voor dat ik de kleine naar de creche of een oppas aan huis regel?
Ik durf het niet eens te zeggen maar wij willen de opa's en oma's voor de luxe houden, als wij weg willen, verjaardag, etentje, etc. dat wij dan een beroep op hen kunnen doen.

Zelf heb ik geen contact meer met mijn vader wat er jammer en pijnlijk is maar toch trek ik deze goed bedoelde contacten met mijn schoonouders niet meer zo.

Luisteren niet naar mij, ik wil deze voeding zij kopen andere.
Ik heb luiers, ze maakt een opmerking; deze zijn wel aan de kleine kant voor hem.
Ik wil kleertjes voor hem kopen... (ik ben al zover dat ik zeg dat ik dan mee wil omdat hij nu een maat heeft waarin ik tijdens de kraamtijd niets heb gekregen en nu ook mijn eigen smaak will en niet weer die van iemand anders)

Klink ik verwend?

Ik hoop dat er iets van herkenning in zit en dat jullie een adviesje voor me hebben?

Dank en tot mails.



 
Hoi Lizette:

Vraagje: hoe denkt jouw partner hierover? Vindt hij hetzelfde als jou?

Zo ja, dan zou ik het aan hem overlaten. Het zijn zijn ouders en dan kan hij het beste de boodschap overbrengen. Zijn familie his problem, jouw familie your problem. Zo doen wij het in ieder geval

Verder: absoluut niet verwend, ik herken het juist en ik erger mij alweer rot als ik het lees hahahahahaah ... ook wij proberen een gulden middenweg te vinden en niet elke keer er wat van te zeggen. Maar moeilijk is het wel

Heel veel sterkte joh

Gr. Jeannette L

 
Hoihoi,

Nee hoor, je klinkt niet verwend. Ik herken dit gedrag ook heel sterk van mijn schoonouders. Zij hebben geen contact meer met hun oudste zoon en daarom richten ze al hun pijlen op mijn vriend, mij en nu helemaal op hun kleindochter. Ze zijn hartstikke gek op Mana en dat is leuk om te zien, maar ik word er ook af en toe helemaal gek van.

Precies zoals jij beschrijft; je komt binnen en je kind is al uit jouw handen gepakt, kleertjes worden gekocht, luiers, doekjes etc. en er gebeuren dingen die ik echt niet leuk vind. Zo houden ze bijvoorbeeld Mana haar handjes vast als ze geen eten meer wil, want ze moet maar leren dat ze moet eten en dat mag ze niet weigeren met haar handjes. Toen ik dat hoorde.......!!!!

Dus je zeurt niet, maar ik weet ook geen goede tips te geven. Natuurlijk erover praten, maar dat blijft lastig. Ik probeer in ieder geval aan te geven wat ik echt niet wil hebben.
Misschien dat het al helpt om te weten dat je niet de enige bent.

Succes
Lies

 
Wat herkenbaar!!! Mijn schoonouders zijn ontzettend lieve mensen, en hebben altijd het beste voor met ons allemaal, maar....... sinds onze dochter is geboren, heb ik het gevoel helemaal niks meer goed te doen. Altijd wordt de vinger naar mij gewezen, maar niet eens direct. Nee, ik hoor het vaak via mijn schoonzus. Mijn schoonmoeder wil haar kleindochter het liefst elke dag zien. Begrijpelijk, maar sorry ik kom niet elke dag over de vloer hoor! Mijn dochter wordt enorm aanbeden. Op zich niet verkeerd, maar het benauwd mij enorm en waarom kan ik niet eens goed  uitleggen.

Mijn schoonouders weten niet hoe ze hun gevoelens moeten uiten, dus zijn er elke keer cadeautjes. Altijd komen ze met iets aanzetten. Ik vind dat absoluut niet leuk en  mijn man ook niet. Hij heeft al vele keren duidelijk gemaakt dat het niet nodig is. Via mijn schoonzus moeten we dan horen dat we ondankbaar zijn!!!
Nou sorry hoor, maar mijn dochter hoeft niet overladen te worden met prullerijen. Ben ik dan ondankbaar?? Ik vind van niet.
Mijn man en ik weten niet hoe we zijn ouders duidelijk moeten maken dat die cadeautjes niet altijd leuk zijn. Tja, het is hun manier om de liefde voor hun kleindochter te uiten. Ondertussen verzamel ik alle presentjes in een grote lade en doe er helemaal niks mee! (de meeste vind ik nog verschrikkelijk ook!!)

Zo zijn er nog veel meer  voorbeelden. Ik hoop maar dat ik me er minder aan ga storen of zal het zijn dat we van onze eigen ouders meer accepteren?? Met mijn eigen ouders heb ik namelijk totaal geen moeite. Mijn man soms wel, maar hij zegt het gewoon tegen ze en daar wordt naar geluisterd. Wordt er niet naar geluisterd dan zeg ik het nog ff en is het uit de wereld geholpen.

Liefs
Sandra
(mama van Daphne... morgen 3 maanden!!)
 
Oh Sandra!!!
Het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal zit te lezen!! Bij ons is het hetzelfde met dat kado gesmijt. Mijn schoonmoeder gebruikt elk excuus aan om een ditje of datje te kopen. Verjaardag ala.. maar echt ALLE feestdagen moeten MOETEN gevierd worden. En wel met kadootjes. Werd er helemaal knetter van. En ook dat niet luisteren he.. aaaargh! Ik zeg zo en zo wil ik het. Neeeee natuurlijk niet.. alles moet andersom. En als ik binnen kom met Nadia in mijn armen. Is het alleen maar Nadia voor en na, wij worden niet eens meer gedag gezegd. Ik heb er wat van gezegd, ja daag ik ga niet de hele tijd met een rot gevoel lopen. Zo van Hallo wij zijn er ook nog hoor !! Ik kan nog wel uren doorgaan maar ik voel mijn bloeddruk stijgen hahaha...

Ik wens alle mama's succes en sterkte met eigenwijze schoonouders die het allemaal o zo goed bedoelen.

Groetjes Brenda.
 
grrr.. ik herken dit ook maar dan bij mij eigen ouders.
En hoe tactisch ik het ook probeer te zeggen als ik het ergens niet mee eens ben ze luisteren niet.

Mijn moeder past 1 dag op ons dochtertje. Die we dus een dag erna helemaal weer in het ritueel moeten krijgen. Ze is 9 maanden oud en heeft best wel een strak schema.
Hier houden  wij en mijn schoonmoeder ons netjes aan want zo hebben we een vrolijk kind(mijn schoonmoeder past ook 1 dag op). Maar als mijn moeder oppast dan kan ik er dus savonds + de andere dag weinig mee beginnen. Dan jammert ze om niks en wil ze heel erg graag constant gedragen worden etc.

Vreselijk. Mijn man heeft al gezegd dat als het zo door blijft gaan, onze dochter niet meer naar mijn ouders mag. en dat we dan een andere oppas oplossing gaan zoeken.
Maar dat kan ik dan weer niet laten gebeuren. Want ik gun het dan ook wel weer dat ze op kunnnen passen. Maar ik denk toch wel dat er meer tactische gezegdes moeten komen om ze duidelijk te maken dat we een schema aan willen houden voor een vrolijk gezellig kind.

Moeilijk probleem vind ik.
Mijn schoonmoeder schaft tussendoor vanalles aan in overleg. Mijn eigen moeder laat me altijd iedere keer alles mee zeulen, terwijl er meerdere kleinkinderen opkomst zijn en dus makkelijker is om het in huis te hebben.
Ze als koekjes, drinken, bekers, slaapzak etc

 
Hoi hoi

Hier toch ook een positief geluid over het oppassen van ouders en schoonouders.
Ja ze doen dingen anders en de kinderen mogen er meer dan thuis. Maar dat wist ik voordat ik er voor koos dat zij oppaste.
Enja, er komen wel eens kleertjes die ik niet leuk vind. Maar dan trek ik ze dat aan als ze naar opa en oma gaan. Hoef ik er niet naar te kijken, hahahaha.

Ik zorg dat de fles, drinken enzo bij hun staat, dan hoef ik die niet mee te zeulen.

Gelukkig doen mijn ouders en schoonouders niet dingen die ik echt niet zou willen. Ze zijn alleen makkelijker dan wij.

En ja als ik aankom met de kinderen, hoef ik de eerste 10 minuten niks te zeggen. Dan is er alleen oog voor de kinderen. En ja ze pakken de kids zo snel mogelijk uit de auto en als we gaan wandelen dan staan zij achter de kinderwagen. Maar ik denk dat het er ook wel bij hoort, bij trotse opa's en oma's.

Tuurlijk moeten het niet te gek worden en ik denk dat je er dan subtiel iets van moet zeggen. Anders loopt het straks zo op je gevoel dat het er verkeerd uitkomt en je grote ruzie hebt.
Succes ermee.

Groetjes Ria

 
Wat een feest van herkenning! Heerlijk voor mij om te lezen dat ik dus niet de enige ben jammer voor jullie dat het bij jullie dus ook zo gaat.

Ik heb geen contact meer met mijn eigen ouders en mijn vriend is enigst kind. Uit noodzaak passen opa en oma als ik moet werken. Ze zien haar dus elke dag maar zelfs dat is niet genoeg nee in het weekend en op mijn enige vrije dag word ik ook nog verwacht op te komen draven. JAAAA DAAAAG! Zelfs toen zij laatst op vakantie waren werden we nog geacht langs te komen! De groeten jullie wouden 4 week op vakantie, wel genieten trouwens 4 week rust

Laatst hebben we een heel gesprek gehad met ze over dat we het belangrijk vinden dat de dingen die Luna van ons niet mag dat ze die ook niet mag als opa en oma oppassen. Oma begon als een puber te zuchten en met haar ogen te rollen grrrr. Wij hebben oa de regel dat Luna maar 1 koekje per dag krijgt maar opa en oma schuiven maar door met die dingen!

En ook hier elke dag krijgt ze wel een kadootje, niet normaal meer nu is ze toe aan een 3wieler en die wou ik graag zelf voor haar kopen. Gewoon omdat ik ook zelf weleens wat leuks voor haar wil kopen en daar nooit de kans voor krijg. Ik wil zowieso niet dat ze elke dag een kadootje verwacht of dat ze het normaal gaat vinden. Een kadootje moet een tractatie zijn vind ik.

Ze krijgt ook bergen met kleertjes, en er is wel geteld 1x iets geweest was mooi was de rest is echt van die vreselijk lelijke troep. Toen heb ik gezegt dat ze dat niet meer moesten doen omdat het zonde van het geld was, meestal kopen ze ook nog eens de verkeerde maat en nogmaals het is zoooooooo lelijk. Het meeste verdwijnt dus meteen in de Humanitas bak. En daar voel ik me niet meer schuldig over ik heb ze gewaarschuwt.

Als ze hier oppassen worden er luiers gekocht, 6 soorten koekjes, potjes en meer terwijl ik dat niet nodig vind. Het is ons kind en dus onze verantwoording vind ik. Ze haalt haar kleren weer uit de kast om ze nog een keer te strijken en meer van die steken onder water. Voel me dus ook regelmatig te min en helemaal nu ik zwanger ben van de 2e kan ik daar bijzonder slecht tegen.

Mijn vriend is het volledig met me eens maar krijgt het ook niet bij hun in hun hoofd gestampt.

Kan niet vertellen hoe blij ik ben dat ik het nou eindelijk eens tegen een ander kan zeggen die begrijpt hoe het voelt! Dank je voor het onderwerp en sterkte met de situatie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan