A
Anoniem
Guest
Die "lutjepotjes" (lett. kleine kindjes) ken ik wel. Je ziet ze hier in het noorden bij bijna alle kdv's. Ze zijn idd erg gezond voor de kindjes om in te slapen. Je hoeft ze niet zelf aan te schaffen, je kunt ze ook huren.
En nee, ik slaap zelf niet buiten, maar wel met én het raam een heel stuk open én de deur wagenwijd open. Zonder frisse lucht geen nachtrust hier. En wat geluid betreft het is maar wat je gewend bent en wat is er nou lekkerder dan wegdromen bij ritselend bladeren en tjilpende vogels? Ik ben dan zo vertrokken hoor!
Voor Julian had ik er ook eentje willen huren, maar helaas liep het allemaal wat anders vorig jaar. Nu denk ik dat hij er al te groot voor is en zich te opgesloten zou voelen. Hij heeft nogal veel ruimte nodig nl.
En over de oorspronkelijke vraag van Cissy: Ik ben zoveel mogelijk thuis voor het slaapje van Julian. Hij slaapt al tijden nog maar 1 x per dag, na de lunch. Soms 2 uurtjes vandaag bijna 3,5 uur. Ik vind het belangrijk dat hij goed rust en dat gaat thuis op bed toch het best. Een enkele keer wijken we van dit principe af, bijv. met een familiedag of een dagje stadten oid. Maar dat zijn uitzonderingen. Ik vind dat ik als moeder (samen met papa uiteraard) een aantal voorwaarden voor mijn zoon moet scheppen waarin hij kan opgroeien. Een daarvan is goede en voldoende rust. En ik denk dat ik door de regelmaat die we hanteren, nu, en al tijden, de vruchten er van pluk. We leggen Julian altijd wakker op bed (nooit anders gedaan ook) en hij weet dat hij dan gaat slapen en doet dat ook. Zowel smiddag's als savonds.
We gaan ook niet savonds met hem over straat. Later als hij wat ouder is zullen we dit vast wel gaan doen, maar ook met mate. Ik zou het ook niet leuk vinden om midden in de nacht van bed te worden gehaald, door de kou te moeten en dan weer in een ander koud bedje gelegd te worden. Waarom zou hij dat wel leuk vinden?
Ja, ik ben momenteel best beperkt in mijn vrijheden omdat ik me aanpas aan Julian's tijden. Maar aan de andere kant voel ik me vrijer dan ik me bij een werkgever ooit heb gevoeld. Ik heb het graag over voor mijn kind en naarmate hij ouder wordt veranderen ritmes en patronen ook weer. Het is dus maar tijdelijk.
Nou een heel verhaal...pff...het wordt tijd dat ik zelf maar eens ga slapen!
Groetjes,
Ellen mv Julian
En nee, ik slaap zelf niet buiten, maar wel met én het raam een heel stuk open én de deur wagenwijd open. Zonder frisse lucht geen nachtrust hier. En wat geluid betreft het is maar wat je gewend bent en wat is er nou lekkerder dan wegdromen bij ritselend bladeren en tjilpende vogels? Ik ben dan zo vertrokken hoor!
Voor Julian had ik er ook eentje willen huren, maar helaas liep het allemaal wat anders vorig jaar. Nu denk ik dat hij er al te groot voor is en zich te opgesloten zou voelen. Hij heeft nogal veel ruimte nodig nl.
En over de oorspronkelijke vraag van Cissy: Ik ben zoveel mogelijk thuis voor het slaapje van Julian. Hij slaapt al tijden nog maar 1 x per dag, na de lunch. Soms 2 uurtjes vandaag bijna 3,5 uur. Ik vind het belangrijk dat hij goed rust en dat gaat thuis op bed toch het best. Een enkele keer wijken we van dit principe af, bijv. met een familiedag of een dagje stadten oid. Maar dat zijn uitzonderingen. Ik vind dat ik als moeder (samen met papa uiteraard) een aantal voorwaarden voor mijn zoon moet scheppen waarin hij kan opgroeien. Een daarvan is goede en voldoende rust. En ik denk dat ik door de regelmaat die we hanteren, nu, en al tijden, de vruchten er van pluk. We leggen Julian altijd wakker op bed (nooit anders gedaan ook) en hij weet dat hij dan gaat slapen en doet dat ook. Zowel smiddag's als savonds.
We gaan ook niet savonds met hem over straat. Later als hij wat ouder is zullen we dit vast wel gaan doen, maar ook met mate. Ik zou het ook niet leuk vinden om midden in de nacht van bed te worden gehaald, door de kou te moeten en dan weer in een ander koud bedje gelegd te worden. Waarom zou hij dat wel leuk vinden?
Ja, ik ben momenteel best beperkt in mijn vrijheden omdat ik me aanpas aan Julian's tijden. Maar aan de andere kant voel ik me vrijer dan ik me bij een werkgever ooit heb gevoeld. Ik heb het graag over voor mijn kind en naarmate hij ouder wordt veranderen ritmes en patronen ook weer. Het is dus maar tijdelijk.
Nou een heel verhaal...pff...het wordt tijd dat ik zelf maar eens ga slapen!
Groetjes,
Ellen mv Julian