Wanneer vertellen?

Hoi,

De eerste keer dat ik zwanger was hebben we het verteld toen ik 8 weken heen was! Helaas eindigde die zwangerschap in een miskraam. Mijn zus heeft een aantal jaren ook een miskraam gehad en niemand wist dat ze zwanger was, ik vond dat gek, je krijgt dan toch een reactie van, o was je zwanger dan? Ik vond het prettiger dat mensen het al wisten, er werd erg met me meegeleefd. En door de 'tamtam' onder vrienden en familie waren mensen ook vrij snel op de hoogte. Tuurlijk zijn er wel mensen naar me toe gekomen om me te feliciteren met m'n zwangerschap, dat is dan wel even vervelend, maar woog voor mij niet op tegen de voordelen van de mensen die het wel wisten.
Ik was na de miskraam eigenlijk gelijk weer zwanger, toen hebben we weer verteld dat ik zwanger was. Ik was toen 6 weken heen. Onze ouders zeiden beide dat we het voor ons moesten houden, maar toch waren vrienden ook op de hoogte. Ik vond het gewoon prettig dat ik er over kon praten.
Maar je moet doen wat je gevoel je ingeeft. Voelt het voor jou goed om het te vertellen moet je dat doen en anders heb je de komende weken iets wat alleen julliet tweeen weten.

groetjes kirsten
33w5d
 
Momenteel ben ik 17 weken zwanger, en wij hebben het pas tegen iedereen verteld toen ik bijna 12 weken zwanger was, pas toen we een mooie echo hadden waaruit het levende bewijsje goed te zien was.

Je kunt inderdaad niet van mensen verwachten het voor hun te houden, geen weken.

Onze reden om het pas te vertellen na de echo was dat we bang waren dat het niet goed was, of niet leefde. De één zegt: ja, maar als het mis gaat, is het fijn om er met anderen over te kunnen praten. Ik had het niet fijn gevonden als mensen dat zouden weten, maar dat is persoonlijk.

Het is ook zo leuk om het pas tegen iedereen te vertellen als je het hartje hebt zien kloppen (fonkelen).
Vol enthousiasme kun je dan zeggen; moet je horen IK BEN ZWANGER, en alles is goed!

Moeilijk is het soms wel geweest onze mond te houden, ABSOLUUT. Maar de moeite waard.

De verrassing is des te leuker!!

 
Hallo,

Mijn huisarts gaf mij als tip om de zwangerschap voorlopig eerst aan een paar goede vrienden te vertellen want mocht er dan iets mis gaan dan kon ik in   elk geval met iemand erover praten. En met 11 à 12 weken mocht ik het met een gerust hart aan de familie vertellen omdat dan de kans op een eventuele miskraam dan kleiner was geworden.

Ik vond het wel een goed advies...

Mijn schoonzus echter vertelde iedereen dat ze zwanger was terwijl zij pas 7 dagen overtijd was...en nog geen week later werd zij ongesteld....
Dat vond ik persoonlijk wel erg vroeg om het aan de grote klok te hangen.
Wellicht zou je het zelfs al met 8 weken kunnen vertellen....maar met vijf of zes weken zou ik, persoonlijk, nog eventjes wachten met het wereldkundig maken van het blijde nieuws.

Groetjes Marlene
(30 weken en 5 dagen)
 
Ik word er niet goed van dat mensen zeggen dat je het beter voor je tot na de drie maanden want het kan nog misgaan. Zelf vind ik dat je het moet kunnen delen met wie je wilt op welk moment je het wilt.

Ook na de drie maanden kan het nog misgaan!

Meiden doe waar je je goed bij voelt. Zelf denk ik dat je het soms bij sommige  mensen vanzelf vertelt, het past dan gewoon in een gesprek en dan vertel je het. Dat moet kunnen zonder opmerkingen te krijgen, ooh maar het kan nog misgaan.

Miep
 
Hoi Lisa,

Ik heb na de echo verteld dat ik zwanger was (12w3d). Voor die tijd wisten een paar goede vriendinnen het wel, want ik kon het echt niet zolang voor me houden. Ik zou het als ik jou was niet op het werk vertellen. dat kan nog wel even wachten en het kan alleen maar in je nadeel werken als ze moeilijk gaan doen over je contract. En geloof me, op die stress zit je echt niet te wachten. Als je nu een week of 5 bent, is het toch ook alleszins redelijk dat je het pas over zes/zeven weken verteld! En dan is het al half oktober!
En om te zeggen dat je dan daar niet meer zou willen werken, onzin natuurlijk, vaak is het geven van een contract gewoon een puur zakelijke afweging voor een bedrijf en hoef je je dat echt niet persoonlijk aan te trekken! Voor jou moet het dus ook een zakelijke afweging zijn om het pas na 1 oktober te vertellen!

Als je het graag aan je moeder wilt vertellen, gewoon doen zou ik zeggen, dat is toch ook leuk voor hen. Hoewel mijn schoonmoeder wel opgelucht was dat we al over de 12 weken zaten, bij haar eigen dochter wist ze het meteen en heeft ze zicht ook echt heel erg zorgen gemaakt of alles goed zou gaan de eerste 12 weken! Daar hoefde ze zich nu niet druk over te maken.

veel plezier met het vertellen!
groetjes Klarie
 
hoi,

zelf ben ik ook nog maar net zwanger en toen ik erachter kwam heb ik het alleen mijn ouders en mijn allerbeste vriendin gezegd. Ik merkte dat ik steeds aan mensen wilde vertellen dat ik zwanger ben en heb toen met die vriendin afgesproken dat ik haar te pas en te onpas mag bellen met de mededeling dat ik zwanger ben als ik weer eens mijn mond voorbij wil praten. Zo kan ik toch af en toe nog iemand 'verrassen'.
En het is heel prettig om weer even superenthousiast gefeliciteerd te worden. Voor ons werkt het. Zij doet het trouwens ook..... dan belt ze en zegt.. zal ik je een geheimpje vertellen. ik heb een vriendin die zwanger is. hahahaha

succes met beslissen
en gefeliciteerd met je zwangerschap
 
Gefeliciteerd!

je moet het lekker vertellen wanneer jij dat vind dat je doen moet! Ik was vanaf n week of 4 hartstikke misselijk dat het gewoon niet te verzwijgen was, en t heeft me enorm opgelucht toen t rond was! kan je gewoon lekker misselijk zijn, krijg je tenminste hulp, en kun je heerlijk aan t kletsen over je zwangerschap, hoe pril het ook nog is! En dan komt er nog bij dat ik het zelf eigenliijk ook niet voor 12 weken kwijt wilde, is dus wel gebeurd en met 13en een halve week dreigde het nog mis te gaan (is gelukkig allemaal goed gekomen hoor) dus dan had nog iedereen het geweten. Ik vond het fijn om toen medeleven te krijgen joh! Dus mijn tip vertel het lekker wanneer je daar zelf zin in heb.

Lisette (nog 6 weekjes te gaan!!!!)
 
Hoi,
bij was het heel anders... ik WILDE het niemand vertellen. Hoewel we heel blij waren met de zwangerschap moest ik er zo aan wennen. Ik heb het een goede vriendin wel verteld de dag nadat wij er achter waren gekomen. Maar verder niemand. Ik had helemaal geen zin in belangstellende vragen.Mijn man is werkloos en ik studeer nog. En ik had echt geen zin me te moeten verandtwoorden. Toen mijn man het iemand vertlede gingen mijn nekharen overeind staan. Ik wilde het echt niet hebben. Met 11 weken hebben we een echo gehad. (Dacht dat ik toen 9 weken was) Daarna hebben we het beide fam,ilies verteld. In eerste instantie erg moeilijk voor mij. Heb het dan ook aan mijn man overgelaten. Nu wil ik het iedereen wel vertellen. Dat maakt het steeds echter voor mij.
Maar hoe dan ook. VErtel het aan degene van wie JIJ graag wilt dat ze het weten. Jij beslist.

GR Mariet
 
Terug
Bovenaan