De familie heb ik het direct na de positieve test verteld.
Eén collegaatje heb ik het ook direct verteld, en ook de rest wist het vrij snel.
Nu zit er bij ook een verhaal aan vast:
ten eerste ben ik erg open over mezelf, en aangezien zwanger worden bij mij niet zo vlot verliep, kwam ik in de medische molen terecht. In maart 2004 werd pco bij mij geconstateerd en afgelopen februari werd er, na aanvullende onderzoek, ook een tussenschotje in de baarmoeder gevonden.
Dit tussenschotje zou een eventuele innesteling kunnen belemmeren en zou dan ook op 15 juli verwijderd worden.
Op 23 juni bleek dat ik zwanger was (op aandringen van mijn man een test gedaan, was wel over tijd maar door mijn pco was ik dat wel vaker), en toen ik mijn eerste echo op 7 juli had bleek ik 6 weken en 5 dagen zwanger. Het vruchtje was goed ingenesteld en de gyn sprak van een klein medisch wondertje.
Mijn omgeving wist van deze operatie en omdat die dus niet door kon gaan, en ik daar vregen over kreeg waarom niet, vertelde ik dat de operatie niet meer nodig was (en dan maar wachten tot het kwartje gevallen was).
Ondertussen ben ik 17 weken zwanger en alles gaat nog goed. Ik blijf wel onder controle bij de gyn, omdat ik een verhoogde kans heb op stuitligging en/of vroeggeboorte (ivm ruimtegebrek in mijn baarmoeder).
Groet
Ester
Eén collegaatje heb ik het ook direct verteld, en ook de rest wist het vrij snel.
Nu zit er bij ook een verhaal aan vast:
ten eerste ben ik erg open over mezelf, en aangezien zwanger worden bij mij niet zo vlot verliep, kwam ik in de medische molen terecht. In maart 2004 werd pco bij mij geconstateerd en afgelopen februari werd er, na aanvullende onderzoek, ook een tussenschotje in de baarmoeder gevonden.
Dit tussenschotje zou een eventuele innesteling kunnen belemmeren en zou dan ook op 15 juli verwijderd worden.
Op 23 juni bleek dat ik zwanger was (op aandringen van mijn man een test gedaan, was wel over tijd maar door mijn pco was ik dat wel vaker), en toen ik mijn eerste echo op 7 juli had bleek ik 6 weken en 5 dagen zwanger. Het vruchtje was goed ingenesteld en de gyn sprak van een klein medisch wondertje.
Mijn omgeving wist van deze operatie en omdat die dus niet door kon gaan, en ik daar vregen over kreeg waarom niet, vertelde ik dat de operatie niet meer nodig was (en dan maar wachten tot het kwartje gevallen was).
Ondertussen ben ik 17 weken zwanger en alles gaat nog goed. Ik blijf wel onder controle bij de gyn, omdat ik een verhoogde kans heb op stuitligging en/of vroeggeboorte (ivm ruimtegebrek in mijn baarmoeder).
Groet
Ester