wanneer vertellen?

Hallo daar mede zwangeren november mama's,

Weten jullie al wanneer jullie het aan jullie naasten gaan vertellen? Of heeft iemand het al verteld?

Ik vind het wel lastig hoor. Door de vorige miskraam weet ik ook hoe fijn het is dat er mensen met je kunnen meeleven. Maar ze leven ook wel mee als ze het pas horen als het fout is gegaan.
Gelukkig deze keer al snel een echo (volgende week zaterdag). Als deze echo goed is gaan we gelijk naar de ouders om het te vertellen! Verder zien we het wel.

Mijn beste vriendin weet het wel al. Maar ja, ik ging met haar uit toen ik het net wist en toen ik niet met haar mee rookte en m'n pakje sigaretten bij haar inleverde, wist ze toch echt genoeg, ha ha ha!

Vanochtend vond ik het wel lastig niets te zeggen. Had m'n buurvrouwtje op bezoek die in verwachting is. En die wilde natuurlijk ook weten hoe het nou met mij is, een paar maanden na de miskraam. Dan is het toch wel lastig om je mond te houden.

Hoe is dat voor jullie?

groetjes Mama van Nienke
 
Hoi hoi,

Wij zijn van plan om het rond de 12 weken aan iedereen te vertellen, als we de 2e echo hebben gehad. Maar ja de vorige zwangerschap wilden we dat ook en toen moesten we het met 9 weken al vertellen, omdat ik zo veel moest overgeven, dus dan heeft toch iedereen het in de gaten. Was toen ook in 12 weken 10 kilo afgevallen, dus iedereen zag wel dat er iets niet goed was.
Maar vind het inderdaad heel moeilijk om mn mond te houden, vooral voor mn vriendin die vlakbij woont. We speculeren vaak met zn tweëen hoe het zal zijn om een tweede kindje te krijgen   (zij heeft zelf ook een dochtertje van ruim een jaar). Dus ik denk dat ik het haar wel binnenkort ga vertellen, simpelweg omdat ik het toch niet voor me kan houden haha.

Groetjes
 
hoi meiden,

Omdat we al zo lang bezig zijn om zwanger te raken en dus in de MM terecht kwamen hebben we toen aan de naaste familie en ik aan mijn collega 's verteld dat het niet lukte en dat we naar het ziekenhuis gingen.
Sindsdien leeft iedereen natuurlijk erg meegeleefd en is het hele samen genieten van het proberen en het prive ervan geheel verdwenen. Dit is niet altijd even fijn geweest.
We hadden het er al eerder over gehad om als ik eenmaal zwanger
zou zijn (nu dus, hihi) we het eventjes voor onszelf zouden houden, gewoon om even samen te kunnen genieten van eindelijk weer eens een geheimpje onder ons.
Nu het eenmaal zover is, vind ik dat ook nog steeds wel, maar toch vind ik het ook erg moeilijk.  
De afgelopen dagen heb ik al vanalles in m 'n lichaam gevoeld, en daarover kan ik nu bijv. niet met m 'n moeder praten.   Ook heb ik m'n moeder dinsdag gebeld dat ik ongi was geworden (zij wist dat ik dinsdag kon testen) om haar om de tuin te leiden.
Nu vind ik dat eigenlijk heel erg, ze leeft zo mee, is er ook soms gespannen en emotioneel door, en vertelde dinsdag toen ik belde dat ze die ochtend een kaarsje voor ons had aangestoken. Dit vond ik zo lief! (verder zijn we niet gelovig ofzo, maar is natuurlijk wel schattig) en dan lieg ik haar zomaar voor. Ik weet zeker dat als we het uiteindelijk vertellen ze hartstikke blij is, en helemaal niet boos zal zijn dat we het niet eerder hebben verteld, maar toch..

Maar goed, om even een antwoord op de vraag te geven... we zijn nu van plan om voor het einde van de maand onze familie te vertellen dat we zwanger zijn.   23 maart moet ik (al) voor de eerste echo en daarna doen we het...ik hoop dat ik het zo lang uithou om m'n mond te houden.

Groet, MOON

ps. weten jullie nog een leuke manier om het te vertellen??

 
Hey meiden,

Bij ons weet bij iedereen het al wel!!!Dit komt omdat we in de mm zaten, en mensen heel erg meeleven, ik kon nu echt niet liegen en zeggen dat ik ongesteld ben geworden!!!Ben veel te blij, enne als het wel mis gaat, denk ik maar zo, dan kunnen mensen ons misschien daarin ook steunen!!!!

liefs anies
 
He Moon,

Ik kan me voorstellen dat als je al zo'n tijd in de mm zit dat het wel moeilijker is. Hebben wij bij de eerste ook gehad. Toen heb ik een paar dagen voordat ik weer naar het ziekenhuis moest voor uitslagen van de laatste testen toch maar verteld dat ik inmiddels zwanger was. Inderdaad, iedereen leeft zo met je mee. En vooral voor mijn ouders vond ik het heel moeilijk maar iets te moeten verzinnen. Daarom hebben we het toen aan een heel klein kringetje vast verteld.

Deze keer vind ik het ook wel lastig, omdat toch redelijk wat mensen weten dat we hiervoor een miskraam hebben gehad. Dus er zijn altijd mensen die toch willen weten hoe het nu met je gaat.
Maar wij wachten ook even tot na de 1e echo (ook tegen de ouders deze keer, maar de echo is gelukkig al over 1.5 week , veel te lang, ha ha ha).

De ouderds hebben wij het verteld door ze een t-shirt cadeau te doen met de tekst 'Hoera, ik wordt opa/oma'.  
De tweede keer hadden we het net voor de miskraam verteld door onze dochter een t-shirtje aan te trekken met de tekst "50% papa + 50% mama = 100% Nienke als grote zus'. Deze ligt nog in de kast en ze past m ook nog, dus als de echo goed is, mag ze m nog een keer aan!

succes met nog even geheim houden!

groetjes mama van Nienke
 
Hoi hoi,

Hier weet nog niemand het.... we hebben voor de grote zus en shirt besteld met Hoera ik word grote zus en dat gaat het weekend aan als oma komt oppassen en we bij opa en oma op de koffie gaan.

Ben benieuwd naar de reacties!

Iedereen die het nog niet verteld heeft: veel plezier vast!
 
Hee Meiden,

wij hebben de 30e onze 1e afspraak en willen tot die tijd wachten. Ben benieuwd of dat gaat lukken, want het liefste schreeuw ik het uit, hahaha!
Ben nog aan het nadenken over een leuke manier......

X Joen
 
Toen ik nov zwanger was, hebben wij vrij snel mijn ouders, broer, zus en grootouders op de hoogte gebracht. Ook enkele van onze beste vrienden wisten snel dat er iets op komst was. Toen liep het natuurlijk mis, waardoor we nu besloten hebben deze zwangerschap toch iets langer verborgen te houden. Ik heb volgende donderdag 1e echo en dan ga ik wel mijn ouders al op de hoogte brengen ( al denk ik dat dat niet echt meer nodig zal zijn, daar ze wel al vermoeden hebben dat het terug zo ver is).
De rest van de familie en vrienden gaan we pas rond 10-12 weken op de hoogte brengen, al zal het moeilijk zijn om het zo lang verborgen te houden!

Groetjes
 
Terug
Bovenaan