Wat een kl*te nachten... Wat kan ik nog doen? Wanhopig op zoek naar slaap...

Wat vervelend zeg! Misschien kan je eens kijken op de site van snuggles and dreams. Dit is een slaapcoach https://snugglesanddreams.com/
 
ze heeft ook regelmatig een live video op Facebook op instagram waar je vragen kan stellen. 
 
Hier ook een zoontje die nooit een superslaper is geweest.
Mijn zoontje kreeg vanaf n maand of 8 vaker last van dromen (althans, denken wij). Werd hij snachts paniekerig en schreeuwend wakker. Dan moesten we hem echt even uit bed halen en mee naar beneden nemen. Soms duurde dit wel een half uur/3 kwartier. Ook als we een drukke dag hebben gehad, weten we dat de kans zeer groot is dat het ‘raak’ is snachts. 
Echter is het er bij mij ingeslopen om hem ineens elke keer als hij wakker werd mee naar beneden te nemen om hem te laten drinken. Dan legde ik hem daarna terug en sliep hij weer verder. Dit werd op een gegeven moment elke nacht 1-3 keer.... Superstom van mij natuurlijk, maar telkens als ik hem alleen maar een speen gaf en liet liggen, begon hij te krijsen. Hetzelfde als dat hijgedroomd heeft. Op een nacht , n week of 2 na zijn 1e verjaardag, ging ik voor de 2e keer die nacht naar hem toe en pakte hem uit bed, hij begon meteen te wijzen naar de deur en zei: ta, ta( daar). Ik naar de deur en de trap af en hij was meteen stil, dit was voor mij het moment van bezinning... Ik dacht: shit, waar ben ik mee bezig! Hij heeft het haarfijn door deze kleine man! Dit kan zo niet langer, het breekt mij op ( ook omdat hij in die tijd on 5/5.30 uur klaar was om op te staan). 
De volgende dag en nacht meteen maatregelen genomen:
Overdag in de ochtend max n uurtje slapen en in de middag max 2 ( hij haalde overdag slaap in door sochtend 2,5/3 uur te slapen en smiddags 2/2,5).
Dan de nacht... hij werd wakker en huilde, ik er naar toe, speentje gegeven, aai over zn bolletje en gefluisterd dat het tijd is om te slapen. Niet staan treuzelen, maar meteen weer weglopen. Hij natuurlijk huilen/schreeuwen/krijsen. Ik 5 minuutjes laten gaan ( dit is echt heftig hoor!). Weer terug, zelfde ritueeltje, weer 5 minuutjes laten gaan ( schreeuwde nu nog harder, echt niet normaal meer..).  Nog n keer hetzelfde en daarna was t binnen 1 minuut stil...
De volgende nacht weer, toen ben ik nog 1x teruggemoeten en was t binnen 1 minuut stil. De 3e nacht was hij binnen 1 minuut stil en dus niet meer terug gehoeven en de 4e nacht, speentje geven en meteen stil!
Echt geloof me, die 5 minuten waren echt heel heftig en het leken er veel meer! Maar het was t echt meer dan waard! Nu slaapt hij bijna elke nacht door, een enkele keer dat ik nog t speentje moet gaan geven, maar wel meteen slapen erna. Paar weken teruv weer veel onrustige nachten, kiezen komen door, maargoed. Mogen niet klagen op t moment. En natuurlijk als hij eens droomt en in paniek is, pak ik m op en troost ik hem. Dat heeft hij dan ook echt nodig.
Als je dit wilt en surft te proberen, maar vind je 5 minuten echt te lang, kun je ook beginnen met 1 of 2 minuten en de volgende nacht n minuutje langer.
Maar goed, doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt!
 
 
 
[quote quote=10256742]
Hier ook een zoontje die nooit een superslaper is geweest.
Mijn zoontje kreeg vanaf n maand of 8 vaker last van dromen (althans, denken wij). Werd hij snachts paniekerig en schreeuwend wakker. Dan moesten we hem echt even uit bed halen en mee naar beneden nemen. Soms duurde dit wel een half uur/3 kwartier. Ook als we een drukke dag hebben gehad, weten we dat de kans zeer groot is dat het ‘raak’ is snachts.
Echter is het er bij mij ingeslopen om hem ineens elke keer als hij wakker werd mee naar beneden te nemen om hem te laten drinken. Dan legde ik hem daarna terug en sliep hij weer verder. Dit werd op een gegeven moment elke nacht 1-3 keer…. Superstom van mij natuurlijk, maar telkens als ik hem alleen maar een speen gaf en liet liggen, begon hij te krijsen. Hetzelfde als dat hijgedroomd heeft. Op een nacht , n week of 2 na zijn 1e verjaardag, ging ik voor de 2e keer die nacht naar hem toe en pakte hem uit bed, hij begon meteen te wijzen naar de deur en zei: ta, ta( daar). Ik naar de deur en de trap af en hij was meteen stil, dit was voor mij het moment van bezinning… Ik dacht: shit, waar ben ik mee bezig! Hij heeft het haarfijn door deze kleine man! Dit kan zo niet langer, het breekt mij op ( ook omdat hij in die tijd on 5/5.30 uur klaar was om op te staan).
De volgende dag en nacht meteen maatregelen genomen:
Overdag in de ochtend max n uurtje slapen en in de middag max 2 ( hij haalde overdag slaap in door sochtend 2,5/3 uur te slapen en smiddags 2/2,5).
Dan de nacht… hij werd wakker en huilde, ik er naar toe, speentje gegeven, aai over zn bolletje en gefluisterd dat het tijd is om te slapen. Niet staan treuzelen, maar meteen weer weglopen. Hij natuurlijk huilen/schreeuwen/krijsen. Ik 5 minuutjes laten gaan ( dit is echt heftig hoor!). Weer terug, zelfde ritueeltje, weer 5 minuutjes laten gaan ( schreeuwde nu nog harder, echt niet normaal meer..). Nog n keer hetzelfde en daarna was t binnen 1 minuut stil…
De volgende nacht weer, toen ben ik nog 1x teruggemoeten en was t binnen 1 minuut stil. De 3e nacht was hij binnen 1 minuut stil en dus niet meer terug gehoeven en de 4e nacht, speentje geven en meteen stil!
Echt geloof me, die 5 minuten waren echt heel heftig en het leken er veel meer! Maar het was t echt meer dan waard! Nu slaapt hij bijna elke nacht door, een enkele keer dat ik nog t speentje moet gaan geven, maar wel meteen slapen erna. Paar weken teruv weer veel onrustige nachten, kiezen komen door, maargoed. Mogen niet klagen op t moment. En natuurlijk als hij eens droomt en in paniek is, pak ik m op en troost ik hem. Dat heeft hij dan ook echt nodig.
Als je dit wilt en surft te proberen, maar vind je 5 minuten echt te lang, kun je ook beginnen met 1 of 2 minuten en de volgende nacht n minuutje langer.
Maar goed, doe in ieder geval waar jij je goed bij voelt!
 
[/quote]
Dankje! Dit klinkt allemaal heel bekend.. ?
Deze aanpak lijkt mij zo gek nog niet, we gaan er mee aan de slag!
Hier ook erge last van de tanden, ik heb eergisteren een zetpil gegeven en meneertje heeft zowaar de hele nacht doorgeslapen? 
Afgelopen nacht heeft hij bij mijn schoonouders geslapen, wel weer onrustig geweest.
Vanavond om 18:30u naar bed gedaan, met zetpil en tot nu toe slaapt hij nog??????
Ik hou jullie hier op de hoogte 
Bedankt zover voor jullie reacties!?
 
 
Ja wij zijn echt heel blij dat we toen doorgepakt hebben.
Maar geloof me, het is echt niet makkelijk! Hier schreeuwde hij echt alsof hij echt weet ik veel wat had! En echt zo’n paniekerig huiltje met adem inhouden tussen door. Maar het is echt ook de fase van uitproberen en wat kan ik bereiken met welk gedrag.
Althans, hier dan.
Ik ben heel benieuwd hoe het jullie vergaat met deze aanpak en of het effect heeft. Hoop het we voor jullie, want slaaptekort breekt echt op, op een gegeven moment.
 
Succes!! 
 
Bij de oudste heb ik heel veel gehad aan het boek Slaap! Van Suzanne Willekes. Zij geeft hele praktische tips hoe je je kind kunt begeleiden naar zelfstandig slapen. 
Voor ons was toen de sleutel om altijd op exact dezelfde manier te reageren wanneer ze wakker werd (dat deden we eerst dus niet) Volgens het boek geeft dat heel veel duidelijkheid voor de baby en dat was ook zo. Daarnaast hebben we natuurlijk ook de andere tips opgevolgd. 
Bij de tweede (8 weken oud) zijn we nu hetzelfde aan het doen in de hoop dat zij eerder goed gaat slapen dan haar zus! ;)
 
 
Ik zit hier met hetzelfde probleem.
dochter net 1 jaar geworden en wordt al sinds 5 weken vaker wakker snachts.
nu de laatste week is het echte drama!
om de 2 uur wordt ze wakker en wilt ze ook een klein flesje voor ze weer slapen kan.
tandjes komende le door achter elkaar de laatste tijd.
wat kan het eventueel toch zijn?
ik begin best radeloos te worden.
elke ochtend moe en hoofdpijn, verschrikkelijk.
 
ze eet overdag prima, valt ook goed in slaap maar de rest van de nacht..pfff...
 
iemand nog ervaringen of ideeën wat het zou kunnen zijn?
 
Terug
Bovenaan