Hiya Susan,
Nou zeg mens wat een gebeurtenissen. Sorry ik lees het allemaal nu pas. Dus allereerst gecondoleerd met je Oma, ik begrijp helemaal jouw verdriet om je moeders verdriet. Uiteraard is het overlijden van je Oma treurig, maar het vedriet van anderen trekt vaak erger aan je hart. En helemaal als je het idee hebt dat je er niet echt kan zijn voor een ander, qua afstand bedoel ik. Gewoon even langs wippen voor een simpel kopje thee. Juist die kleine dingen zijn dan ineens veel belangrijker dan de grootse gebaren.
Wat een opluchting dat Gijs z'n bloedonderzoek niets naars naar boven bracht, zorgen om je kind is niet zomaar iets, zelfs als je probeert rationeel te blijven knaagt het in je achterhoofd en ben je er altijd toch mee bezig.
Hopelijk heb je inmiddels al weer meer duidelijkheid en ben je er geruster op.
Ajuus, ilja
Nou zeg mens wat een gebeurtenissen. Sorry ik lees het allemaal nu pas. Dus allereerst gecondoleerd met je Oma, ik begrijp helemaal jouw verdriet om je moeders verdriet. Uiteraard is het overlijden van je Oma treurig, maar het vedriet van anderen trekt vaak erger aan je hart. En helemaal als je het idee hebt dat je er niet echt kan zijn voor een ander, qua afstand bedoel ik. Gewoon even langs wippen voor een simpel kopje thee. Juist die kleine dingen zijn dan ineens veel belangrijker dan de grootse gebaren.
Wat een opluchting dat Gijs z'n bloedonderzoek niets naars naar boven bracht, zorgen om je kind is niet zomaar iets, zelfs als je probeert rationeel te blijven knaagt het in je achterhoofd en ben je er altijd toch mee bezig.
Hopelijk heb je inmiddels al weer meer duidelijkheid en ben je er geruster op.
Ajuus, ilja