Wat is jullie mening: in slaap laten huilen?

Ik zeg niet dat je je kindje moet laten huilen maar wij hebben dit wil gedaan. Uithalen werkte averechts waardoor het erger werd. zehuilde vaak van vermoeidheid. Vast schema niet teveel indrukken en ik heb uuuuuren naast haar bedje gezetenbmet mijn hand op haar buik zonder verdere prikkels te geven.. moeilijk, want troosten is het liefste wat ik wilde maar dit ging juist niet helpen. Heb nu een goede slaapster die alleen huilt als er echt wat is. Nu kan ik haar ook gewoon oppakken als ze echt verdrietig is en troosten en weer terugleggen. 


veel succes ermee is altijd een rottige keuze... 
 
Dubbel. Niet hysterisch laten huilen, maar ze mogen best even protesteren van mij. Na 5, 10, 15 minuten teruggaan heeft hier nooit gewerkt, dan begon het huilen weer van vooraf aan. Mijn dochtertje heeft als baby echt een aantal keer 45 minuten tot een uur gehuild zonder dat ik ging kijken. Dat werkte hier beter dan iedere keer weer kijken. Ook hebben we er best wat nachten naast gelegen op de grond. 
Zowel je baby als jij moeten zich comfortabel voelen denk ik. Hysterisch huilen kan mijn moederhart niet aan, maar ik ga ook niet voor Iedere poep en scheet langs.
 
Je kan aan huiltje horen of er wat is denk ik.
Ik hb op advies van vrienden toe  me dochtertje laten huilenomdat drama was met slapen. Ik heb me nog nooit ergens achteraf zo naar over gevoeld. Bleek dat ze tandjes kreeg en daarom dus zo overstuur was kan soms echt weken duren voordat het zichtbaar is.
Ik zou niet laten huilen probeer eerst te knuffelen te wiegen miss voelt hij zich niet veilig of is er iets..
Ik wil je heeel veel succes wensen 
 
 
Sterkte met deze lastige situatie. Wij hebben hetzelfde gehad toen onze baby bijna 6 maanden was en het ging van kwaad tot erger. Wij hebben een slaapcoach ingeschakeld en dat heeft echt snel tot betere slaapjes geleid. Plus je krijgt daardoor meer vertrouwen dat je het zelf ook goed doet (bij mij was dat wel zo iig) en je hanteert een eenduidige aanpak, maar wel een die bij jou en je kindje past. Niet drie dagen dit proberen, oh werkt niet dan maar weer iets anders. Dat geeft geen duidelijkheid en voorspelbaarheid voor je kindje terwijl dat juist zo nodig is.


cb zei bij ons ook gecontroleerd laten huilen, maar hoe dan en wanneer ze dan zou gaan slapen zeiden ze er niet bij. Ik heb daar echt niks aan gehad, juist een uitgebreid log bijhouden en dat met de slaapcoach bespreken heeft ons heel veel duidelijkheid gegeven enner al vrij snel voor gezorgd dat we allemaal weer konden slapen.
ons meisje huilt een enkele keer nog maar dat is dan meer de dag verwerken, en dan is het na een minuut of 5 stil, maar meestal slaapt ze zonder traantjes. En dat was ook al vrij snel tijdens de coaching. 

Echt, als je het financieel kan hebben zeker een slaapcoach inschakelen!
 
Oja, en ik vond het zelf heel lastig om haar te horen huilen, maar gaf haar daardoor ook weinig gelegenheid zich te uiten. Zat er te veel bovenop, en ik kon niet goed horen (waarschijnlijk ook mee daardoor) of ze nou echt serieus iets had of dat ze het gewoon even nodig had ofzo. 
door de slaapcoaching heb ik meer geleerd haar te laten huilen en kan ik nu bijvoorbeeld ook gewoon 5 minuten wachten of langer als ze niet hysterisch huilt maar meer jengelt, en ook als ze wel behoorlijk huilt bij het verwerken van de dag voordat ze voor de nacht gaat slapen spring ik niet meteen op om naar haar toe te gaan. Blijft lastig, maar het heeft mij veel houvast gegeven.
 
Wij hebben onze zoon in principe ook nooit laten huilen (zeker niet op die leeftijd). Wij zijn van mening dat slapen een fijn moment moet zijn en de kamer een veilige plek moet zijn. Door een baby alleen te laten huilen in zijn bedje, zorgt ervoor dat het helemaal niet fijn en veilig is. 
Luister naar je instinct, die heeft gelijk. Als jij voelt dat jouw kindje je nodig heeft, dan is dat namelijk zo, ben ik van mening. Op een gegeven moment merk je wanneer dit anders is.
Onze zoon van nu bijna 13 maanden geeft bijvoorbeeld nu wel eens een kort huiltje als ik de kamer uitga, maar dat is een "mamma, ik wil niet dat je gaat-kreet", ik loop dan een halve minuut over de verdieping en het is dan goed, dan speelt hij nog even met zijn knuffels, of hij gaat gelijk slapen
 
Dit is een onderwerp waar veeeel over geschreven en gezegd wordt...
Wij zijn absoluut team niet laten huilen. Ook niet 'gecontroleerd'.
Je kunt je best even inlezen in de voor- en nadelen. Een goeie start vind ik persoonlijk Melanie Visscher. Ze heeft het in dit artikel ook over de business die slaapcoaching geworden is. Heel interessant!
https://www.melanievisscher.nl/blog/waarom-slaapt-mijn-baby-niet-door/
Ze heeft ook een hele goeie podcast gedaan op Radio Mama hierover.
Verder merk ik in mijn omgeving dat er steeds meer mensen de onzin beginnen inzien van het laten huilen en de zin van in verbinding staan met je kind en voor responsief ouderschap te kiezen. Als je je kind geeft wat het nodig heeft, van je vraagt, dan zal het geen gedrag moeten stellen als bijv. overgeven om toch maar je aandacht te vragen. 
Dat gezegd zijnde, kan ik je wel vertellen dat je als je goed leest, alle laten-huilen verhalen altijd eindigen met succes: het kind stopt na een tijd, vaak een paar dagen en iedereen is gelukkig. Of het lijkt toch zo. Over het belang van het kind valt veel te discussiëren. Het is logisch dat laten huilen, al dan niet gecontroleerd, werkt. Maar persoonlijk vind ik wel echt om de verkeerde redenen.
Het klopt dat ze op deze leeftijd dingen beginnen snappen, maar ik vind dat hierboven toch meer complexe gedachtengangen worden toegeschreven aan zo'n klein kind dan in werkelijkheid kan. Ze beginnen idd te experimenteren met wat welk effect heeft. Dit is juist het moment dat je je kindje kunt lerern dat het op jou kan rekenen. Als het huilt, dat je er bent. Niet dat wanneer het huilt, je hem gaat negeren omdat jij vindt dat hij onterecht huilt. Da's toch scheef? 
Bovendien, wat is er mis met dat hij je aandachtig vraagt en jij die geeft? Ben je bang dat hij op z'n 16e nog steeds om je gaat huilen om te kunnen slapen?
Als je partner huilt, ga je dan ook 15min (of hoe lang/kort ook) hem/haar negeren omdat die zichzelf maar moet kunnen troosten? Als we dat niet van een volwasene verwachten, waarom dan wel van een baby/jong kind dat echt nog niks van de wereld snapt en geen referentiekader heeft. Je kind is net zo goed een persoon als jij en ik en zijn/haar gevoelens zijn even oprecht en legitiem als die van jou of mij.  
Ik kan hier nog lang over doorgaan, maar ik denk dat mijn standpunt wel duidelijk is. Haha!
 
Ik had hier op het begin enorm veel moeite mee, maar weet je waarom vooral? Door alle onzekerheid die google en dit soort forums eigenlijk allemaal bij je opwekken. Mensen zijn vaak enorm zwart wit als het om dit soort dingen gaat;
- Laat je hem huilen? Wat zielig!
- Ga je naar hem toe als hij gaat huilen? Wat overdreven
Je moet het gewoon samen met je partner overleggen wat je beiden het beste vind. Er is niet 1 manier. Wij hebben hem vaker in slaap laten huilen maar wel altijd om de 10 minuten even heel even speentje terug geven en aai over de bol en welterusten zeggen. Spel van uithoudingsvermogen. Ons zoontje wilt vaak gewoon niet slapen of alleen zijn, maar wij geloven dat als hij hier zelf mee om weet te gaan maar ook weet dat we er voor hem zijn het allemaal maar vruchten afwerpt later.
Nooit geweest van het bij ons in bed nemen of bij hem op de kamer gaan slapen en uiteindelijk ook echt nooit nodig geweest.
doe wat goed voelt voor jezelf en/of partner en voel je vooral niet schuldig over je keuzes ❤️
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan