wat moet ik nu?

hoi,

ik heb misschien een hele rare vraag, mar het is iets waar mee ik erg zit.
sinds ongeveer 2,5 jaar zijn we bezig voor ons eerste kindje maar ook bij ons wil het
niet lukken. na onderzoeken is gebleken dat mijn man geen zaadcellen heeft.
nu moeten we heel binnenkort naar Nijmegen voor onderzoeken daar.
misschien ben ik te snel of te realistisch, maar ik hou er rekening mee dat
we te horen krijgen dat er helemaal geen zaadcellen worden aangemaakt. en we dus ook geen behandeling kunnen krijgen (icsi)
ik kijk dus verder op internet en kom bij onderwerpen zoals donor of adoptie.
mijn man wil hier dus niets van weten, blijft dan liever met z'n tweeen.
terwijl ik denk dat we evt. met een adoptie kindje of via een donor wel een eigen kindje kunnen krijgen.
Hij doet soms zelfs uitspraken als, dan ga je maar naar een ander, en word je daar maar gelukkig mee.
maar dat wil ik dus niet ik wil het graag met hem!
heeft er iemand tips om hiermee om te kunnen gaan of misschien een manier zodat hij er positiever tegenover kan komen te staan?
zijn er ook mensen met dezelfde of soort gelijke ervaring?
sorry voor mijn geneuzel, maar ik zit er wel erg mee. soms slaap ik heel slecht en kan ik mijn hoofd niet bij het werk houden.
graag reacties. groetjes
MarvdB
 
hoi hoi


tjee dat is wel heel erg heftig hoor
ik weet wel dat ze in het radboud in nijmegen (neem aan dat je dat ziekenhuis bedoelt)
heel erg kundig zijn hoor , wij zijn er ook onder behandeling geweest.
ook weet ik dat er naast icsi ook nog icsi TESE is dan wordt het zaad direct uit de bijbal gehaalt misschien dat dat voor jullie ook nog een optie is

het is makkelijk gezegt misschien, maa rik zou gewoon even het gesprek afwachten dan vragen naar alle open optie's

weet niet of je hier wat aan hebt maar ik wil je wel heel veel succes wensen
ik weet heel goed dat het onderling heel veel spanningen met zich mee brengt PRATEN en blijven PRATEN met elkaar dan kom je er een heel eind samen doorheen en elkaar GEEN verwijten maken je kunt er allebei immers niks aan doen en je hebt er niet voor gekozen

nogmaals SUCCES

groetjes moekje
 
Hallo,

Schrikken is dat he, als je dat bericht krijgt maar zoals moekje ook zegt er is ook Tese, dat hebben wij ook gehad, alleen hebben ze het bij mijn man uit de bal gehaald i.p.v de bijbal, en Nijmegen (Radboud) is een heel fijn ziekenhuis, een heel lief team zit daar waar je met al je vragen terecht kunt.. Ik wens je heel veel succes, en hoop dat dit ook voor jullie is weggelegd!!
 
hoi,

dit is inderdaad heel vervelend. Wij hebben helaas hetzelfde meegemaakt.
Bij mijn man werden ook geen zaadcellen aangetroffen en in het begin riep hij dan ook dat hij geen adoptiekindje wou en ook geen donor! Wij hadden toen de TESE nog niet gehad. Hiervoor hadden we wel een afspraak staan.
Ik hield er heel sterk rekening mee dat de TESE negatief zou zijn en wilde dan ook weten hoe we daarna verder zouden kunnen.
Gelukkig wist mijn man wel zeker dat hij kinderen zou willen, dit in tegenstelling tot jouw man...?
Wij hebben dan ook na heel veel praten kunnen besluiten dat als het kind dan niet van hem kon zijn wij dan toch wel een kindje wilden die in elk geval voor de helft van mij kon zijn. Wij hebben dus uiteindelijk samen gekozen voor donor. Dit is echt een moeilijke stap geweest en is ook echt niet in 1 keer besloten. Maar uiteindelijk stonden wij er allebei achter, hoewel het verdriet blijft dat het genetisch gezien niet van hem is.
Ik hoop echt dat jullie er samen uit kunnen komen en probeer niet te veel bij je vriend te 'pushen'. Geef hem de tijd, het is echt moeilijk voor hem!

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en als je verder nog vragen hebt dan vraag maar!

Groetjes Sandra
 
Hoi MarvdB,
Wat een ontzettend rottige situatie waar jullie in zitten. Ik wil jullie in ieder geval heel veel sterkte wensen. Ik kan me voorstellen dat je nu erg bezig bent met je kinderwens en als je man of vriend even niet op hetzelfde spoor zit, dan is dat ontzettend vervelend.
Ik denk dat je eerst het onderzoek moet afwachten, hoe moeilijk ook. Daarna hebben jullie in ieder geval 100% duidelijkheid.
Mocht het negatief uitpakken, dan gaan jullie een moeilijke tijd tegemoet. Ik heb er gelukkig geen ervaring mee, maar mijn idee is dat jullie eerst om moeten gaan met het verlies (van samen geen baby kunnen krijgen). Relatie voorop dus. Praten, huilen, etc. Als dit eenmaal gezakt is, dan kan je het gesprek weer aangaan over het vervolg. Probeer het een aantal maanden te laten rusten. Misschien draait je man nog bij of zijn er opties waarmee jullie beiden kunnen leven. Ik weet dat het vanuit een buitenstaander makkelijk gezegd is, maar op een gegeven moment komt dan de keuze wat belangrijker is. Het is een hele moeilijke keuze en die moeten jullie samen maken. Vanuit mezelf bekeken is mijn relatie belangrijker dan koste wat kost een baby, hoe moeilijk het uiteindelijk ook zal zijn om die wens op te geven. Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen anders ligt en alleen jij en je man kunnen bepalen wat het belangrijkste is.
Nogmaals, heel veel sterkte en ik hoop dat de TESE goed uitpakt.
Groetjes, Esk
 
Hoi hoi,,

Ik zit een beetje in het zelfde schuitje, medisch gezien. Wij hebben vorige week precies hetzelfde te horen gekregen!! geen enkele zaadcel gevonden, wat een ongelofelijk slecht nieuws zeg!
Gelukkig zitten wij tnt wel goed op 1 lijn, daarom heb ik het ook zo met je te doen. als je op 1 lijn zit is het allemaal al moeilijk genoeg!!
Naast de algemene tips van de anderen wil ik je ook nog meegeven dat je je partner vooral moet bevestigen. Mijn man voelt zich vreselijk schuldig en voelt zich een piepklein mannetje door dit alles. ik denk dat de houding van jou partner hier ook gedeeltelijk mee te maken heeft.. kaart het eens aan!!
ik heb een mooi horloge gekocht met een kaartje erbij, daarop stond dat ik wilde dat elke keer als hij er naar keek dat hij moest beseffen dat mijn liefde voor hem niet veranderd door dit alles.
echt, praten is het toverwoord. en accepteer dat jullie het allebei op een andere manier verwerken..

Het lijkt me wel fijn om af en toe even met je te kletsen, er zijn niet zoveel meiden hier die het zelfde meemaken volgens mij.

veel sterkte met alles!!!


groetjes Saskia.

ps lukt het jullie al een beetje om de klap te verwerken?? bij mij is het echtnog niet helemaal doorgedrongen!!
 
hoi allemaal,

iedereen heel erg bedankt voor jullie reacties. Het is niet eenvoudig om te moeten accepteren dat het soms in het leven anders loopt dat je eigenlijk graag zou willen.
en het zou prettig zijn als we volledig op 1 golflengte zaten, maar helaas. ik hoop zeker dat  mijn  man nog bij gaat draaien. En dat het gesprek  in het Radboudziekenhuis mee gaat vallen. Maar mijn verwachtingen daarop zijn niet zo veel belovend.
Als blijkt dat de hormoonwaarden in het bloed niet goed zijn en  dat er in het sperma niet 1 zaadcelletje word gevonden, dan is de  moed snel gezonken tot een diepte  punt.
en al ben  je nog zo  zeker van je zaak of sta je nog  zo sterk in je schoenen, iedere keer dat je een telefoontje of een kaartje krijgt van een geboorte stort (bij mij in  iedergeval) je hele wereld weer in. er is wel even  plaats voor blijdschap  voor de nieuwe ouders, maar daarna is er bij mij vooral woede en verdriet; Waarom een ander wel en wij niet.....!?
zeker  als mensen die dicht om je heen staan in verwachting zijn zussen, schoonzussen, goede vrienden, naaste collega's!
ik wacht in  iedergeval morgen, de afspraak in het ziekenhuis, af, ik hoop dan op goed nieuws, zo  niet hoop ik hier samen met mijn  man uit te komen. Want een klein wondertje is  geweldig, maar niet tenkoste van  alles.

groetjes Marina

ps. ik laat jullie horen  hoe het verder gaat lopen.

Saskia,  
het lijkt met  erg leuk om wat vaker met je te praten, ook  ik heb ontdekt dat er niet veel mensen zijn die hetzelfde meemaken, vaak zijn er weinig zaadcellen of slechte kwaliteit, maar volledige afwezigheid hoor je niet vaak. misschien kunnen we inderdaad wat met elkaar kletsen en misschien wel wat steun bieden in moeilijke tijden.

groetjes
 
ja, moeilijk he... pff.
wij gaan vandaag op vakantie, dus na mn vakantie zal ik uitgebreider reageren, maar wilde je nog even heel veel succes wensen met t gesprek, ben benieuwd!!
veel sterkte met alles, en hopelijk draait je man gauw bij!!
 
Terug
Bovenaan