quote: Nens21 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('15-08-2006 10:29:25&apos
);
Zucht...ja hoor!
Gister heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken, en ben eerst eens een gesprek aangegaan met mijn moeder. Ik ben het gesprek gelijk begonnen met;
'mam, ik vind het heel moeilijk om hier over te beginnen, maar ik moet het toch kwijt'.
nou toen vertelde ik het dus... en ze flipte... de reactie die ik dus al zag aan komen.
'en hij drinkt overdag helemaal niet' 'dit is oneerlijk' 'zo'n probleem is het ook weer niet'
'alleen als hij drinkt weet hij het niet in de hand te houden'
'dit is ronduit gemeen'
(wat zij zegt is ook zo, alleen zij zien het niet als probleem, en wij wel...want het loopt vaak uit de hand!)
En toen liep ze boos weg, en sindsdien heb ik niets meer van haar gehoord.
Eén van mijn zusjes, die nog thuis woont, en met wie ik dit al eens besproken heb, kan goed met d'r praten, belde me gister avond nog dat ze helemaal over de zeik is.
Ik voelde me gister avond, hierdoor gewoon slecht. Ik weet wel, het is niet mijn/ons probleem... maar ik wil ze ook geen pijn doen. En ik weet ook dat ik grensen moet trekken, en vooral nu... Wil geen ruzie...
Maar ze moeten gaan inzien, dat ik dit niet doe om vervelend te doen, of om hun pijn te doen. Ze moeten het probleem gaan in zien.
Mijn moeder kan overal heeeeel erg lang moeilijk over doen. We werken samen in 1 bedrijfsgebouw... dus ik hoop dat ze werk en prive nu even gescheiden gaat houden, ik weet dat dit moeilijk is.
Aan de ene kant kan ik dingen nu makkelijker naast me neer leggen, maar tis wel even goed kl*te! Sorry voor mijn woordgebruik!
Meid, heel moedig van je om het gesprek aan te gaan. Al was het alleen met je moeder, ik heb begrepen dat zij ook niet zo makkelijk is he.
GGGGgggrrrr, irritant hoor van die mensen die zeggen dat het allemaal wel meevalt.
Lieve schat, jij bent niet slecht, jij hebt gewoon je grenzen aangegeven en dat is juist heel goed. Je hoeft ze niet over je heen te laten lopen hoor. Zij moeten het probleem gaan inzien. Je stiefvader wil het niet weten dat hij een probleem heeft, want dat heeft hij toch niet, het ligt volgens hem vast altijd aan een ander. En je moeder weet denk ik niet goed hoe ze het moet hebben en daarom verdedigd ze hem zo.
Onthoud alsjeblieft dat jij je best hebt gedaan. Het gaat wel om jullie kindje en jullie mogen beslissen naar welke oppas hij/zij gaat.
Sterkte ermee!
Liefs, Nadine.
