<p>Goedemorgen ik ben nieuw hier.</p><p>Ik lees al een tijdje mee en besluit toch wat te posten. Sinds anderhalf jaar ga ik om met ee. Ik hele leuke man. Hij is 10 jaar jonger als ik. Het was dan ook niet echt de bedoeling dat het een relatie zou worden. Vorig jaar februari (na 9 mnd scharrelen) heeft hij toen ook min of meer een punt erachter gezet om vervolgens 3 weken erna weer voorzichtig contact met mij op te zoeken. Hij had er een punt achter gezet omdat hij vond dat hij niet de man kon zijn die ik nodig had. Ik had alles op orde en kinderen en jij vond niet dat hij wat kon toevoegen. Overigens heeft hij er nooit problemen mee gehad dat ik kinderen heb. Maar hij wilt wel iets voor ze kunnen betekenen.</p><p>Vorig maart begonnen we weer elkaar te zien en ik genoot er van zonder verwachtingen. Maar het ging toch een bepaalde kant op. Wel bleef hij erbij dat kennismaken met de Kids iets was wat hij nog niet wilde omdat hij zich daar niet klaar voor voelde.</p><p>Weken/maanden gingen voorbij en we spraken veel over onze relatie. Het voelde seriues. We hadden alleen nog nooit elkaars familie en vrienden ontmoet. Wel waren we exclusief. Vorig jaar juni moest ik mijn spiraal laten vervangen. Ik had dat gedaan en kreeg enorme emotionele buien en ook buikpijn. Dus na bijna 4 mnd naar de gynaecoloog. Deze had het gecheckt en gaf aan dat hij eruit moest. Wat een opluchting ? . Ik voelde me stukken beter. Mijn vriend en ik hadden afgesproken dat we tot ik een andere voorbehoedsmiddel had gevonden (wilde het liefst geen hormonen meer) we het met condoom zouden doen. Nou jullie begrijpen het al. Dit is dus niet goed gegaan.</p><p>Ik ben nu bijna 10 weken en al 5 weken zijn mij vriend in gesprek wat te doen. Twee weken geleden geleden heeft hij te kennen gegeven dat hij het niet wil. Hij is er mentaal en financieel (schulden) niet klaar voor. Ik daarintegen wil het 85% houden. Maar ben bang om hem kwijt te raken als ik het doe. Hij heeft ook aangegeven dat hij niet weet of onze relatie standhoudt als ik het houd. De enige reden dat ik het zou weghalen is om zijn redenen, zijn mening.. Want zelf heb ik het wel op orde. Maar word er ook verdrietig van. En begrijp me goed. We hebben geen ruzie we blijven praten. Maar we komen steeds lijnrecht tegenover elkaar te staan.</p><p>Ik weet gewoon niet wat te doen ?</p>