wat valt mee en wat valt tegen??

Hoi,

ook moet ik toegeven dat het allemaal wel meevalt. De oudste ( van 3 en een half) doet al veel zelf. Maar als Lieke en Nick tegelijkertijd wakker zijn is het even spitsuur met flessen. Maar ik heb dan ook bijna altijd hulp als het etenstijd is. Als we wegmoeten is het een hele volksverhuizing. Eerst Luuk laten plassen en jas aan (anders zul je zien, moet als ie net in de auto zit) en schoenen aan. Lieke jas aan en in de maxi-cosi, Nick jas aan en in de maxi-cosi en dan nog in de auto, o ja luiertas, zitten er genoeg luiers in, spuugdoekjes en de flessen. Alle deuren op slot? Ja we kunnen. Als ik pech roept Luuk ik moet poepen.

Maar zijn we thuis moet je gewoon wat makkelijker worden. Ik doe elke dag een ding in huis. Vandaag de keuken goed schoongemaakt, morgen onze slaapkamer. Je moet ook tijd overhouden om van je kinderen te genieten.

Groetjes Miranda
 
Hoi,

Wat mij meevalt is dat je inderdaad veel makkelijker wordt bij een tweede. Was ik bij onze zoon constant bezig met de vraag "doe ik het wel goed", 1000 en 1 boekjes lezen, alles naspeuren enzo, bij Maaike gaat alles veel meer op gevoel. Verder valt het me ook op dat zij moeiteloos lijkt te passen in ons gezinnetje. Waarmee ik wil zeggen dat het huishouden bij de komst van onze zoon totaal op zijn kop stond en ik het idee had dat wij er heel erg aan moesten wennen dat er zo'n kleintje bij was. Niets was meer hetzelfde sinds zijn komst....

Wat mij erg tegenviel was de periode waarin Maaike zo ontzettend veel en lang heeft gehuild (van 5 weken tot 11 weken en dan van 16.00 uur (soms 13.30) tot 22.30 uur)! Zo frustrerend dat ik haar (bijna) niet kon helpen en af en toe werd ik er zo ontzettend moedeloos van. Als ik er nog aan terugdenk begin ik bijna zelf weer opnieuw te huilen (toen huilde ik ook vaak met haar mee).... Wat ik dus erg jammer vind is dat ik in die weken amper heb kunnen genieten van ons kleine meisje. Pas sinds een kleine drie weken heb ik het idee dat zij lekker in haar vel zit en dat we elkaar echt goed leren kennen!!!

Groet, Juul

 
hoi hoi,

Tegenvallen.... nee dat niet. maar ik had me zelf het echte moederschap heel anders voorgesteld. (ik was al "stief"mama van 2 kids, en "oppas"mama.) maar nu ik zelf echt mama ben vind ik het best wel heavy. moet ik er wel bij vermelden dat we een echt zorgen kindje hebben, en het zh inmiddels HELAAS ons en haar 2de huis is. selina is bijna 16 wkn, en weegt nu 4295 gr en is 56 cm. We mogen blij zijn als selina 550 cc drinkt per dag (500 c is echt de grens) Selina heeft zoveel sondes gehad, dat het drinken echt een probleem is. ze krijgt nu voor het drinken ook logopedie, en selina krijgt therapie aan huis.
Eigenlijk hebben we nog steeds niet ongestoord kunnen genieten van ons meisje, want dan ging er altijd weer wat mis, en had dat weer een zh opname tot gevolg. ik durf dus ook nooit hard op te zeggen dat het goed gaat, want ook dan gaat het daarna vaak juist weer mis.
En natuurlijk willen en kunnen we haar echt niet meer missen, maar selina heeft ons leven en dat van haar broer en zus behoorlijk op de kop gezet. ( en elke dag zit ik er wel even zo doorheen, huilen!)We hopen dan ook gauw echt te mogen gaan genieten van ons gezinnetje! Ik vind eigenlijk dat we dat nu wel eens verdienen.

sorry voor het lange verhaal.....
kuzz lau
 
Hoi hoi,

Hier valt alles erg mee. Tuurlijk zijn we moe en af en toe geirriteerd, maar ik had het erger voorgesteld. Ben wel erg blij dat ze met (ik dacht) 6 weken gingen doorslapen.
En je moet heel makkelijk zijn. Als je met eentje bezig bent met de fles, lekker die ander laten huilen. En zolang ze huilt is er niks ernstig mis. En hoe beter je er een ritme in krijgt, hoe beter en rustiger alles functioneerd.  
We mogen in dit huishouden zeker geen klachten hebben met de dames! En natuurlijk met onze zoon, die ontzettend lief en geduldig is.  
Groetjes Bertine  
 
quote: lautje reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('21-02-2008 21:59:13'));

hoi hoi,

Tegenvallen.... nee dat niet. maar ik had me zelf het echte moederschap heel anders voorgesteld. (ik was al "stief"mama van 2 kids, en "oppas"mama.) maar nu ik zelf echt mama ben vind ik het best wel heavy. moet ik er wel bij vermelden dat we een echt zorgen kindje hebben, en het zh inmiddels HELAAS ons en haar 2de huis is. selina is bijna 16 wkn, en weegt nu 4295 gr en is 56 cm. We mogen blij zijn als selina 550 cc drinkt per dag (500 c is echt de grens) Selina heeft zoveel sondes gehad, dat het drinken echt een probleem is. ze krijgt nu voor het drinken ook logopedie, en selina krijgt therapie aan huis.
Eigenlijk hebben we nog steeds niet ongestoord kunnen genieten van ons meisje, want dan ging er altijd weer wat mis, en had dat weer een zh opname tot gevolg. ik durf dus ook nooit hard op te zeggen dat het goed gaat, want ook dan gaat het daarna vaak juist weer mis.
En natuurlijk willen en kunnen we haar echt niet meer missen, maar selina heeft ons leven en dat van haar broer en zus behoorlijk op de kop gezet. ( en elke dag zit ik er wel even zo doorheen, huilen!)We hopen dan ook gauw echt te mogen gaan genieten van ons gezinnetje! Ik vind eigenlijk dat we dat nu wel eens verdienen.

sorry voor het lange verhaal.....
kuzz lau

kan me voorstellen dat jij er dan even doorheen zit en bepaalde dingen wel als zwaar ervaart! ... krijgen jullie wel goede begeleiding van het zhuis enz ?? dit lijkt me erg belangrijk?????

xxxx
 
Steun vanuit het zh krijgen wij helaas niet echt,   selina heeft een instabiel strottenhoofd skelet, en dat komt eigenlijk maar 1x per 4 jaar voor bij een kindje. dus in ons eigen streek zh, weten ze eigenlijk niet zo goed wat ze er mee aan moeten. Dit lijd helaas ook vaak op irritatie.... het zh vind maar dat selina aan de sondes moet, maar selina voelt die sondes zitten, en gaat daar zo gek van doen, ze hoest ze op en laat stik gedrag zien. Dus wij zijn tegen de sondes (alleen heel soms als nood!, een dag of 2). gelukkig krijgen wij wel wat meer begrip van het radtbout zh nijmegen. Ook heeft selina daar bij nog een aangeboren afwijking... ze heeft een derde aftakking aan haar luchtpijp, die waarschijnlijk wel loos is nog, maar dat gaan ze later nog onderzoeken.
maargoed zoals ik al eerder had beschreven, ons leven is een stuk heftiger geworden nu... en een boel gestress, maar we zouden ons meisje echt NIET meer kunnen missen:p
kuzz lau
 
Terug
Bovenaan