Wat vinden jullie,ben ik gek of......

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi hoi meiden,

Ik wil jullie graag mijn probleem vertellen en misschien dat jullie mij dan kunnen bijstaan of helpen of advies kunnen geven...

Sinds iets meer dan een half jaar is bij mij het verlangen naar nog een kindje sterk...héél sterk gegroeid.Maar zoals de meeste van jullie wel weten is onze 1ste dochter 11 dagen na haar geboorte overleden aan ernstige hartafwijking die erfelijk is vanaf mijn kant en we hebben 25% kans op herhaling.Na twee maanden was ik alweer zwanger van ons Tess en dat was echt een hele spannende zwangerschap.Nadat ons Tess geboren was hebben we afgesproken dat het goed is zo en heeft Corné zich laten steriliseren.Maar we hebben het er een paar maanden over en Corné wil ook nog graag een kindje,het verlangen wordt groter dan de angst.Maar nu.....dan moet Corné de sterilisatie ongedaan laten maken.Heeft iemand wel eens zoiets gehoord of meegemaakt?Ik wacht in spanning op jullie reacties.Veel liefs Kitty.
 
Lieve lieve Kitty, hoe kun je nou denken dat je gek bent?
Dat jullie een tweede kindje wensen is toch helemaal niet raar. Dat verlangen ontstaat bij de grootste helft van de ouders met een kind. Daar staat iedere erfelijke afwijking los van. Ik kan me de angst alleen ook voorstellen.
Misschien een ouwe koe uit de sloot, maar mijn ouders hebben hetzelfde gedaan.
Na mij was hun gezin compleet (tuurlijk, hoe kan het ook anders). Maar na een paar jaar ging het toch weer kriebelen en hebben ze de sterelisatie ongedaan laten maken en hebben ze daarna nog twee kinderen gekregen.
Volgens mij is het tegenwoordig ook niet zo'n hele grote ingreep meer.
Praat er veel over samen, en als jullie er samen uit zijn: go for it.
Liefs Nelleke
 


O meisje ik kan jullie angst me zo goed voorstellen maar ik gun je het zo van harte nog een heerlijk kindje net als Tess.
Het komt allemaal wel goed.

Dikke kus
Ilse Danique en Fay

 
Oooh Kitty meid wat spannend!
In wat voor  tweestrijd moeten jullie zitten zeg!

Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik je vroeg of jullie nog een tweede kindje wilde (en je mij corrigeerde dat het dan een derde zou worden ) en je zei dat het wel  goed was zo. Niks zo veranderlijk als de mens zie je maar weer.

Ik wil je heeeel veel sterkte en succes wensen.
Het zal weer een heel spannende en leuke tijd worden.

Liefs,

Tessie

 
je bent helemaal niet gek, als de wens van jullie zo sterk is en je staat er allebei achter dan moet je ervoor gaan.

Succes met het maken van een beslissing

Liefs sandra
 
Hee vrouwke, wè zedde gij toch un ding hè!! Hoe kun de dè nou  vragen heej. Tuurlijk bende gij nie gek! Gullie goat oew gevoel achterna, das veul beter!

Zonder gekheid, het is iedereen gegund om een kindje te krijgen, maar mensen als jullie misschien wel net even meer! Wat ik van een sterilisatie bij de man weet is dat het bij een man vrij eenvoudig ongedaan gemaakt kan worden, in ieder geval veel gemakkelijker dan bij een vrouw. Ik wens jullie ontzettend veel sterkte toe  bij het nemen van  de uiteindelijke beslissing en hoop dat alles uitkomt zoals jullie het hele graag wensen.

Groetjes Fonske
 
Jeetje Kitty, heftig en spannend hoor!

Kan me voorstellen dat je destijds de beslissing genomen hebt toen je Tess gezond en wel in je armen had en je de kans op nog een keer zoveel verdriet als bij het verlies van je eerste dochter helemaal wilde uitsluiten. Maar als jullie het samen aandurven, dan maakt het toch ook niet uit wat 'men' ervan vindt...... De kans dat het wél goed gaat is uiteindelijk veel groter toch? maar dat dit een beslissing gaat worden waar je lang over praat met z'n tweetjes, daar kan ik me zoveel bij voorstellen. Sterkte daarmee natuurlijk!!

En wat betreft het ongedaan maken van een sterilisatie: onze buren hebben dat destijds ook laten doen. De ingreep viel reuze mee en zij waren vrij snel daarna zwanger. Dus dat zal het punt niet zijn denk ik (hoeveel dat kost en of je het vergoed krijgt weet ik niet). Volgens mij is het ook nog zo dat hoe sneller je de ingreep ongedaan maakt, hoe meer kans er is op volledig herstel.

Nou Kitty, sterkte ermee meis! Enne, heb toch weer aan je gedacht de afgelopen maand. Jullie verdriet en verlies lijkt me zo groot, ook al is het 'alweer' 3 jaar geleden.
 
Lieve Kitty, wat een moedig besluit!
Over die sterilisatie weet ik niets maar ik heb van dichtbij meegemaakt hoe het is om een zwangerschap in te gaan met zo’n grote kans op complicaties. Ik ga je daar over mailen want het is loodzwaar. Ik hoop dat jullie wens binnenkort als vervuld gaat worden. Hele dikke kusss en ik wens je ontzettend veel kracht bij het nemen van de beslissing en de komende tijd.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan