Wat zou de ideale leeftijd tussen broertjes/zusjes zijn?

quote: Ger reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('10-07-2006 10:17:47'));

Hoi Joyce,

Wat jij schrijft vind ik wel een goeie. Ik denk ook dat kinderen de eerste jaren nog veel intensieve aandacht nodig hebben. Wij wilden er eerst deze augustus voor gaan. Althans, dan wilden we beginnen. Dan zou mijn zoontje 3,5 jaar zijn als de baby geboren wordt. Maar misschien vind ik het wel prettiger om nog een jaartje te wachten. Volgend jaar zwanger proberen te worden en dan is mijn zoontje 4,5 jaar als de baby geboren wordt. Dat vind ik misschien nog wel een prettigere leeftijd.

Hoe oud zie jij je dochtertje als je aan een tweede wilt beginnen? En zijn er bij jou/jullie ook zoveel twijfels of je er wel goed aan doet?

Groetjes Ger.



Hoi Ger,

In de ogen van een ander doe je het bijna nooit goed maar daar trek ik me nu niets meer van aan hoor. Met Mara heb ik veel commentaar gehad ivm bv geven en dieteten. Daar ben ik door gehard denk ik. Want toen vonden ze haar zielig omdat ze zoveel dingen niet mocht. Nu vinden ze het zielig dat ze geen broertje of zusje heeft.

maar als ik kijk naar mijn werk. Baby groep op een kdv dan zie ik dat ik er goed aan doe. wat hebben die kinderen aan een broertje of zusje als ze zelf alle aandacht nog nodig hebben. Ze nog volop in hun ontwikkeling zitten soms nog moeten leren lopen en anders nog moeten leren praten .Dan al je ouders delen met een broertje of zusje.

De tegenwerpingen zijn leuk dan hebben ze wat aan elkaar en kunnen fijn samen spelen. Maar zo jong spelen ze nog niet samen. en het hangt vind ik ook nog eens van het kind zelf af. Misschien klikt het niet zo tussen de broer(s)/zus(sen) wat dan? Dan speel je de hele dag politie agentje.

nee ik denk dat we er goed aan doen om te wachten tot ze naar de kleuterschool gaat. Dan hebben we een groter huis, hebben ze beide een eigen kamer en eigen ruimte. En dan is ze groter en begrijpt ze meer en kan je meer uitleggen.

En ja soms twijfelde ik wel eens of ik een tweede wilde. Maar nu kriebelt het heel zeker dus de tweede komt er over een tijdje. Mara is nu 2 jaar en 7 maanden dus nog ff wachten.

Groetjes joyce
maar jij twijfelt nog?




 
Hoi Joyce,

Ik moet zeggen dat ik steeds minder ga twijfelen.
Mijn gevoel zegt: doen! zwanger worden, tweede kindje.
Maar mijn verstand zegt: niet doen, veel drukker, niet onnodig extra dingen op je nek halen.

Ik denk dat ik veel angsten heb en misschien wel blijf houden vanwege die postnatale depressie die ik heb gehad.
Als ik me daar door laat lijden heb ik nooit meer een "normaal" leven denk ik.
Ik denk dat we er maar voor gaan en dan vanzelf wel zien hoe het allemaal loopt.

Maar ja de twijfels slaan toch weer om de zoveel tijd toe. Dat is vervelend. Mijn zoontje is nu dus 2,5 jaar. In augustus is mijn prikpil uitgewerkt en dan eerst maar eens kijken wanneer ik weer ongesteld wordt. Ik begin niet meer met nieuwe voorbehoedsmiddelen. Dus dan kijken we wel wanneer we ineens niet meer met condoom gaan werken....Ik zou deze keer namelijk wel graag ergens in de lente/zomer willen bevallen. Lijkt me fijner.

Nog een vraag. Denk je dat vier dagen werken in de week teveel is met een kindje?

Groetjes Ger.
 
hoi
Ik denk dat er geen ideaal leeftijdsverschil is. Onze dochters schelen 20 maanden, daar hebben we niet voor gekozen. Onze gedachte was altijd ongeveer 2,5 tot 3 jaar leeftijdsverschil.
Het heeft 3 jaar en veel ziekenhuisbezoeken gekost voordat ik zwanger was van onze eerste dochter. Voor een tweede had ik daar in eerste instantie geen zin in, dus toen de oudste ruim  een half jaar was hebben we de voorbehoedsmiddelen de deur uit gedaan. We hadden toch het idee dat het wel weer lang zou duren. Nu was ik echter met 3 maanden spontaan zwanger.   De zwangerschap was best zwaar. Ik had rugklachten en  de oudste ging pas lopen toen ik 7 maanden zwanger was. En ook de eerste maanden na de geboorte waren zwaar, je hebt eigenlijk nog 2 baby's om voor te zorgen.
Inmiddels zijn ze 3,5 en 21 maanden en vind ik het reuze gezellig. Ze zijn dol op elkaar, als ze 's morgens wakker worden kruipen ze gelijk bij elkaar.
Ik hoop dat ze altijd zo gek op elkaar blijven, maar alles wat ze nu samen delen hebben ze al !

groetjes Melanie
 
Hallo allemaal,

Wij hebben bewust gekozen tussen een klein leeftijdsverschil tussen Lotte en Jozua. Lotte was 20 maand toen Jozua werd geboren. Het was best zwaar in de zwangerschap met zo'n klein dreumesje, vooral omdat ze nog nie liep. Maar ach daar hebben we ons wel doorheen geslagen.
Ik vind de eerste weken heel druk, maar toen we eenmaal een ritme hadden vond ik het heerlijk zo. Het is inderdaad druk want je doet nie anders dan heen en weer rennen, luiers verschonen, voeden, in en uit bed halen, maar ach dat went ook wel.
Als ik nu kijk hoe leuk ze met elkaar "spelen" en hoe Jozua zich aan Lotte optrekt en met haa mee wil doen prachtig gewoon. Lotte is nu 2 jaar en 5 maanden en Jozua 9 mnd.
Nu heeel onverwachts komt er nog een broertje/zusje voor onze twee koters bij en zullen de kids binnen de 3 jaar op elkaar volgen. (ben door de pil heen zwanger geraakt nl.).
Zal nog drukker worden, maar ach dat overleven we ook wel weer.

Groetjes van Mieke mv Lotte (17-02-2004) en Jozua (15-10-2005)
en 15,6 wkn zwanger van een kadootje (01-01-2007)
 
Weet je wat mij een beetje opvalt? Dat er wordt geschreven wanneer nemen wij een tweede kind, wat is het ideale leeftijdsverschil? Ik denk dat je niet kunt kiezen (alhoewel sommige mensen dit geluk wel hebben).

Ik zou ook graag 2,5 jaar verschil hebben gewenst, maar nu raak ik niet gezond zwanger en dan??
Dit is niet te plannen, ik denk dat je moet zien wat er van komt. Leeftijdsverschil speelt misschien een rol bij  jonge kinderen, maar hun volwassen leven is veel langer. En dan is het toch een kwestie van karakters en partnerkeuze of men nog veel samen blijft ondernemen.

Ik zou het al fijn vinden als er nog een tweede komt........dat is dan al heel wat.
 
Hallo,

Het blijft een moeilijke kwestie. Zelf dachten wij dat een leeftijdsverschil van 2,5 a 3 jaar "ideaal" zou zijn. Is de oudste toch redelijk zelfstandig maar  kunnen ze (hopelijk) ook nog met elkaar spelen. Groot was onze verbazing dat we inmiddels in verwachting zijn van een tweeling, dat is wel heel klein leeftijdsverschil..haha! Kortom je kunt niets plannen en voorzien. Als je gevoel het ingeeft,  waarom niet?

groeten
Angelique
 
quote: SandraD reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('17-07-2006 10:10:02'));

Weet je wat mij een beetje opvalt? Dat er wordt geschreven wanneer nemen wij een tweede kind, wat is het ideale leeftijdsverschil? Ik denk dat je niet kunt kiezen (alhoewel sommige mensen dit geluk wel hebben).

Ik zou ook graag 2,5 jaar verschil hebben gewenst, maar nu raak ik niet gezond zwanger en dan??
Dit is niet te plannen, ik denk dat je moet zien wat er van komt. Leeftijdsverschil speelt misschien een rol bij  jonge kinderen, maar hun volwassen leven is veel langer. En dan is het toch een kwestie van karakters en partnerkeuze of men nog veel samen blijft ondernemen.

Ik zou het al fijn vinden als er nog een tweede komt........dat is dan al heel wat.

Inderdaad, je kunt wel plannen wanneer je zwanger zou kunnen worden, maar of je het dan ook wordt....
Ik had het liefst max. 2 jaar tussen mijn dochter en de volgende willen hebben. Van haar was ik al snel zwanger toen ik stopte met de pil. Maar nu duurde het bijna anderhalf jaar voordat ik zwanger werd. Zij is straks dus 3,5 jaar als de baby komt. Natuurlijk ben ik nu ook wel heel blij met de situatie zoals die nu is, ze snapt al heel veel en heeft veel vragen over de baby. Als ze net 2 was geweest was dat misschien niet zo.  
Bij mijn zusje duurde het erg lang voordat ze van de eerste zwanger werd, nu dacht ze: laat ik er op tijd bij zijn, en ja hoor: zij werd nu wel snel zwanger.
(ja, we zijn tegelijk zwanger: we schelen 2 weken)
 
hoi Ger,

Na een depresi is het altijd moelijk om door te leven. Je word   er vaak nog aan herinnerd of mee geconfronteerd helaas zal het nooit helemaal overgaan.

Ik ben zelf "gewoon" depresief geweest en heb daar ook medicijnen voor geslikt en ook ik herken de angst op herhaling. En ben daar erg op gespists. Maar wat je zelf al schrijft als je daar altijd en iedere keer bij stil staat dan kan je nooit meer een gewoon leven lijden. Dus zet ik het zo snel mogelijk weer van me af. Dat gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer.

De prikpil bijna uitgewerkt dus dan gaan jullie er straks wel voor. En hoe makkelijk gezegt het hoeft natuurlijk niet te zijn dat je er na de bevalling weer last van krijgt. En het "voordeel" is dat je de ervaring hebt en er dus niet eindeloos mee hoeft te tobben en snel aan de bel kan trekken.
Wij gaan eerst straks lekker met vakantie, daarna op zoek naar een groter huis en dan gaan we ook voor een tweede. (we zijn nu iets minder voorzichtig met voorbehoedsmiddelen) Maar aangezien ik veel problemen met mijn menstruatie enz heb zal het niet zo een vaart lopen maar durf het "risico" niet helemaal aan.

Over het werken. Ja wat is veel he.
Maar heb je zin om eens te mailen ?
joyce@levally.com

groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan