weer een miskraam opkomst..... :-(

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Helaas zal ik ook weer terug moeten naar dit forum....
Hebben afgelopen dinsdag de eerste echo gehad.
En er was wederom geen kloppend hartje te zien.
Weer zal ik moeten wachten op een miskraam
Precies het zelfde verhaal als de vorige keer.
Alleen was het kindje nu zo'n 8w/2d groot, terwijl het de vorige keer was gestopt met groeien rond de 7 en halve week.
Gewoon zo'n 2 dagen voor de echo is het weer misgegaan.
Kan het gewoon niet geloven.........
En zie zo ontzettend op tegen de miskraam.
Heb het de vorige keer echt als afschuwelijk ervaren......
Heel er veel last van gehad, zelfs flauwgevallen en gehyperventileerd toen.....
Toch wil ik niet naar het ziekenhuis, ja raar misschien, maar ik wil dat het gewoon spontaan komt.....
Verdorie, waarom nou?, voel me gewoon nog zwanger, dat maakt het weer zo onwerkelijk, maar ja dat was de vorige keer ook....
Ben zo teleurgesteld in mezelf, in alles.....
Voel me zo rot....
Zal er dan geen broertje of zusje meer inzitten voor onze stoere vent.....dit maakt me zo verdrietig....

Nou er zit weer niks anders op dan wachten, wachten, wachten....
Weer w8en op een miskraam..grrrrrr...

 Jaikke





--------------------


-> slecht nieuws ; geen kloppend hartje te zien...
~3/4 oktober 2006: miskraam

~5 dec 2006: weer een positieve test :)

~2 jan 2007: weer een echo zonder kloppend hartje....
2e miskraam opkomst, waarom nou?! :-(

 
Lieve Jaikke,

Ik wil je even heel veel sterkte wensen....
Helaas weet ik hoe je je voelt. Ik heb ook in oktober én afgelopen week een miskraam gehad (zit er nog midden in). Bij mij ging het wel vroeger mis dan bij jou. Tot twee keer toe in de vijfde week al. Het is moeilijk vertrouwen te krijgen/ blijven houden in je lichaam. Gelukkig heb ik al twee wondertjes rondlopen die het bewijs zijn dat het toch mogelijk is... Ik hoop dat jij  ook hoop put uit jouw knul en weet dat het vast een keer écht gaat lukken.

Ik wens je heel veel sterkte met de lichamelijke en geestelijke pijn die de miskraam met zich meebrengt. Zorg goed voor jezelf...

liefs Jeni
 
Lieve Jaikke,

Wat vreselijk voor je dat je dit een tweede keer moet meemaken. Ik heb in augustus mijn MK gehad en hoop dat echt niet nog een keer mee te hoeven maken. Wij wachten nu nog op de positieve test. Ik wens je heeel veel sterkte toe de komende tijd. Dit bewijst maar weer dat een mens geen kinderen neemt (zoals soms zo velen zeggen) maar dat het wel echte wondertjes zijn en je ze krijgt.

Heel veel sterkte en hopelijk tot snel op het zwanger forum.

liefs, Nathalie
 

Ah neee......Jess, ik kan t bijna niet geloven als ik t lees...ik had t je zo gegund meis!!
Wat een enorme teleurstelling weer. Ik kan me alleen voorstellen dat je er wat meer 'rekening' mee hebt gehouden dan de vorige keer maar dat maakt t verdriet niet minder... heel veel sterkte, blijf wel hoop houden hoor: het gaat goed komen!!!

Ik wil je alleen wel nog mijn ervaring meegeven tav het ziekenhuis. Ik weet natuurlijk niet wat de reden is dat je dat liever niet wil want voor mij was dat gelijk duidelijk....ik wilde het (als dat kon tenminste) niet afwachten en die pijn en confrontatie doorstaan.
Mijn vk heeft mij doorverwezen naar t ziekenhuis maar al met al kon ik daar (voor de daadwerkelijke ingreep) pas 1 week later terecht. Ik heb natuurlijk wel in spanning gezeten dat ik t zo lang vol zou houden maar dat is goed gegaan gelukkig.
De ingreep zelf is me 100% meegevallen en ook daarna heb ik nauwelijks ergens last van gehad. De kans met een spontane miskraam dat er dingen 'achterblijven'   is veel groter dan met een curretage dus dan zou je alsnog naar t ziekenhuis moeten, das wel heftig.
Ik hoop voor je dat je de juiste beslissing kan nemen.....tis hoe dan ook k**

Heel veel liefs en een knuffel,

Lotte
 
Hoi Jaikke,
wat ongelooflijk naar dat je dit (weer) mee moet maken! En helaas moet ik zeggen, ik weet hoe je je voelt!
Ik heb vanmorgen ook een bericht achter gelaten bij Suzan, misschien dat je die lezen wilt.
Het enige wat ik je zeggen kan, heeeel veel sterkte meid! Maar geef vooral niet jezelf of je lichaam de schuld! Je moet het anders zien.....er is iets met je kindje niet in orde geweest waardoor de natuur besloten heeft dat dit kindje geen levenskansen heeft. Dat ligt niet aan jou en ook niet aan je man/vriend. Ergens moeten we blij zijn dat dit gebeurd want hoe zou het zijn als je een zwaar verminkt kindje krijgt of dat je kindje vlak na de geboorte overlijd. Dit is iets wat uit voorzorg gebeurd, hoe verdrietig het ook is want ook ik weet hoe groot de wens is, maar als die niet in vervulling gaat.....:-(
Doe het rustig aan en overweeg goed wat je wilt, een curretage kan bijvoorbeeld voor het verder gaan met je leven en toekomst goed zijn, tenminste zo heb ik het de laatste keer wel ervaren!
Sterkte meid en als er wat is, we zijn er voor je!
Liefs,
Sandra
 
quote: kindjemaken reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('08-01-2007 10:11:46'));

Ben benieuwd hoe t met je gaat! Laat je nog even wat weten??

xxx


Hoi Lotte,

Een berichtje van mij...

Ben thuis gebeleven na 2 weken vakantie, had eigenlijk vandaag weer moeten werken maar ja, trek het echt ff niet....

Heb me de afgelopen 2 dagen ontzettend beroerd gevoeld,
steeds het idee dat ik moest overgegeven, maar dan toch niet....
En ook wat last van mijn buik, met vlagen, maar had meer het idee dat dat mijn darmen waren.....
Heb ook nog steeds geen bloedverlies en voel me vandaag weer stukken beter (lichamelijk dan) dan in het weekend.
Kortom had het idee dat dat beroerde gevoel van het weekend niet echt bij mijn miskraam hoorde, geen begin van ofzo, en had dit de vorige keer ook helemaal niet.
Toen begon het gewoon met bloedverlies en daarna hevige krampen.
Wil het dus nog steeds spontaan laten komen, hoe vreselijk ik het de vorige keer ook vond....

Dus het is nog steeds afw8en hier.....
Kan het nog steeds niet geloven.........

En hoe gaat ie nu met jou?

Andere dames nog bedankt voor jullie reacties.

Groetjessss






 
Hoi Jaikke,

Ik vind het echt heel naar om je hier op dit forum tegen te komen. Ik ken je nog van het augustus 2007 forum, waar ik ook afscheid hebben moeten nemen.
Ik ben 29 december gecurreteerd en dat is me echt 200% meegevallen.
Ik hoop voor je dat je het allemaal een plekje kan geven en dat we elkaar heel snel weer op een nieuw (beter) forum mogen treffen.

Gr. Zevra
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan