weer zorgwekkende tekens

Hoi meiden,
bedankt voor jullie  steun. ik zal het hart nodig hebben de komende tijd. de echo van vandaag zag er minder goed uit dan ze gister in Alkmaar dachten.  de kleine zit al flink krap en ik een hoekje geduwd door al het vruchtwater van de grote.
als ik in de loop van het weekend geen constante harde buiken krijg of opeens een hele grote buik, dan moet ik maandag terug komen om te kijken hoe of het nog slechter is geworden etc. als dit het geval is, word ik meteen meegenomen voor de lazer-operatie. ik moet maandagochtend dus ook nuchter naar Leiden toe.

ben wel erg geschrokken van de overlevingskansen van onze meiden. we hebben 60% kans dat beide het overleven. 20% kans dat er 1 het niet haald en 20% kans dat beide het niet halen.
ze moeten namelijk met de lazer via de vruchtzak kijken welke adertjes dichtgeschroeid moeten worden. dit zelf brengt een risico van 10% met zich mee dat mijn vliezen breken.

Liefs,
Sara

PS. gelukkig waren het geen vroegtijdige weeen, maar was het weer groeipijn.
 
Hoi Sara,

Jeetje wat een verhaal zeg! Ik hoop dat het allemaal stabiel blijft, of beter gaat.

Sterkte ermee en blijf postief!!!

groetjes,
nr2


 
Hoi meiden,
Hier word alles als maar zenuwslopender.
Ik kreeg vrijdag de opdracht om ook te letten op het harder worden van mijn buik etc. Nu merkte ik rond 3 uur snachts (was wakker omdat vriend op moest voor ploegendienst) dat mijn buik tijdens het lopen en staan hard bleef. Ik ben toen toch weer wat gaan slapen om te kijken het weg zou trekken. Toen ik om 8 uur weer wakker was, had ik het nogsteeds. Dus zoals opgedragen, ik het LUMC opgebeld om te kijken wat zij er van vonden. Ik kreeg te horen om toch langs te komen. Mijn moeder was gister meteen in het vliegtuig naar Nederland gestapt dus zodra die in Alkmaar was, is ze met me naar Leiden gaan. Eenmaal daar, kreeg ik weer een echo om te kijken naar het vruchtwater en de bloedstroming etc. Dit was toch weer wat zorgwekkend dus ze belde de Gyn om ook te komen kijken.
Deze heeft alles bekeken met de conclusie dat er misschien toch geen sprake is van TTS, maar wat dan wel weten ze niet. Dit omdat de meiden elkaar op de een of andere manier toch al vaker keer weer in balans hebben gehouden. Nu willen ze vaker controleren en kijken hoe het gaat.

De lazeroperatie zal ook erg moeilijk gaan, aangezien de placenta aan de voorkant van mijn buik zit en ze daardoor moeilijk kunnen zien hoe deze verdeeld is. Bij de lazeroperatie zullen ze dus voor een beter zicht een snede van 4 cm maken een stukje onder mijn borsten en dan via de achterkant met het kijkertje werken. Dus ook helemaal niet standaard procedure. Mochten ze het niet goed kunnen zien, zullen ze meteen ook besluiten om eventueel een van de navelstrengen door te knippen om de andere een betere kans te geven.
Dit is dan weer moeilijker gemaakt door het feit dat ik een aantal niet standaard TTS symptomen heb waardoor niet duidelijk is welke van de 2 de donor is en welke de ontvanger. Beide blaasjes en maagjes blijven zich namelijk vullen en legen.

Ik heb het er wel erg moeilijk met het idee dat een van onze meiden eventueel opgeofferd zal moeten worden voor de ander en in mijn buik zal sterven. Maar goed 1 is beter dan niks. Ik weet dat alles weer in balans kan komen en dat we gewoon de 28 weken halen, maar er zijn zoveel onzekere punten. . . . . . Ik heb het er erg moeilijk mee. Het idee dat ik dan misschien wakker word na de operatie met nog maar 1 levende dochter, doet flink zeer.

Sorry dat het een heel verhaal is geworden, maar ik moest even mijn ei kwijt.

Groetjes,
Sara
 
Hoi Sara,

Hoe is het nu met je?
Ik heb je hele verhaal gelezen, wat een naar iets hé?
Zo zie je maar dat niet elke zwangerschap probleemloos verloopt.

Die harde buiken heb ik ook al een aantal weken, ook ik moet ze goed in de gaten houden van de gynaecoloog.
En tja die buik wordt inderdaad erg zwaar, durf bijna niet meer te bukken, ben bang dat ik voorover val.
Heb jij dat ook dat mensen je gewoon aankijken met hun mond open als je zegt hoeveel weken je zwanger bent?
Ik zeg nu maar direct dat ik bijna 26 weken zwanger ben van een TWEELING, dat helpt wel.

Ik hoop dat het allemaal een beetje gaat met jou en je kindjes en dat jullie het allemaal nog even vol blijven houden.
En één kindje opofferen, dat is toch verschrikkelijk?
Ik hoop dat je meisjes gezond ter wereld komen en dat het voor jou ook nog dragelijk is de laatste weken.
We zijn over de helft moet je maar denken.

Groetjes Patricia. (Creatries)
 
Hoi meiden,
hier even een korte update voordat ik weer op bed ga liggen.
We zijn gister weer op controle geweest en toen zag het er voor beide kleintjes niet goed meer uit dus hebben ze besloten om meteen te opereren. Ik ben toen naar een kamer gebracht. Met 15 minuten zat ik al in zo’n ziekenhuisjurk, wachtende op mijn infuus etc. een half uur later ben ik naar de operatiekamer gebracht voor de voorbereidingen en de operatie. Het viel best tegen. Ik was zo zenuwachtig dat het roesje totaal niet werkte. Ook niet toen ik nog bijna 3 dosissen erbij kreeg. Ik was plaatselijk verdoofd en steeds als ze weer tegen mijn ribben aan zaten deed het gewoon erg veel pijn.

Maar we zijn heel erg opgelucht dat het goed gegaan is. Ze hebben zelfs nog besloten om toch een minder zware ingreep uit te voeren dan eerst gedacht nodig te zijn. Ik heb een piepklein streepje onder mijn ribben rechts. Verder alleen nog spierpijn in mijn buik en in mijn rechterbovenbeen van de prik voor het roesje.
Nu lekker bijkomen van alles en dan dinsdag weer naar Leiden voor controle. Gelukkig pas om 11 uur dus ook geen files.
Vandaag had de kleine al meer vruchtwater dus als het zo goed blijft gaan, kunnen we weer gewoon voor controle naar het MCA.

Hopelijk kunnen we nu heerlijk genieten van onze kleintjes. Ik voel ze nu beide schoppen. Erg apart om nu van 2 kanten getrappel te voelen. De kleine is nog niet even sterk, maar die heeft nu alle tijd om lekker te gaan groeien.

Groetjes,
Sara
 
hoi sara
dat is schrikken zeg
maar ben wel heel blij voor je dat de operatie zo goed is gegaan
maar kreeg je geen ruggeprik?
maar ga nu maar lekker aansterken en zorgen dat je volgende week een goede controlle krijgt
 
Jeetje Sara wat een verhaal zeg! Wat zul je in spanning gezeten hebben en zitten. Fijn dat de operatie goedgegaan lijkt te zijn en de kleine weer wat meer vruchtwater krijgt. Hou je taai, ik leef met je mee vanaf hier.
 
Hoi Sara,

Wat fijn dat het nu wat beter gaat, ga je in iedergeval een stuk leuker het weekend in.
Nu goed rusten en geniet er van dat je beide kindjes kunt voelen.
Bij mij zie je nu soms in één keer mijn buik omhoog komen, dan weer hier, dan weer daar. Erg leuk.
Gelukkig dat ze tegenwoordig zoveel kunnen op medisch gebied.

Groetjes Patricia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan